Και να ΄μαι πάλι εδώ....
Άργησα το ξέρω αλλά τον τελευταίο καιρό μιλάω τόσο πολύ που δεν είχα χρόνο να γράψω...
Μεσολάβησαν τόσα πολλά που δεν ξέρω απο πού να αρχίσω...
Ξεκίνησα να γράφω τα highlights των τελευταίων μηνών αλλά τελικά καταλήγω πως όλες μου οι ιστορίες έχουν ένα κοινό...
Το κοινό τους είναι πως όλες είναι χλιαρές...Και δεν είναι χλιαρές στο context τους αλλά στην σχέση τους μαζί μου...
Δε θα σου κρύψω πως μέσα στην ατελείωτη παράνοια της χώρας αυτής και των ανθρώπων της νιώθω μια καθησυχαστική ηρεμία...
Τον τελευταίο καιρό η mpanana is not going bananas...
Δε με πειράζει που δεν χωράω πουθενά γιατί δεν χωράει κανείς. Δε με πειράζει που δεν θέλω αυτά που πρέπει γιατί τίποτα δεν πρέπει. Δε με πειράζει γενικώς...
Και όχι πως δε με ενδιαφέρει ή δε με αγγίζει αλλά... δε με πειράζει ρε παιδί μου...απο αγάπη δε με πειράζει...
Δε ξέρω αν γίνομαι κατανοητή αλλά πως είναι όταν είσαι ερωτευμένος που όλα είναι εύκολα και θετικά...έ κάπως έτσι...
Είμαι ερωτευμένη με τη γαλήνη..Θέλω να σκέφτομαι θετικά, να φαντάζομαι θετικά, να μιλάω θετικά, να κοιμάμαι και να ξυπνάω θετικά, να ζώ θετικά...
Το κανούριο μου challenge είναι να διατηρήσω την ηρεμία μου υπό όλες τις συνθήκες..να θυμάμαι να αγαπώ και να δίνω χρόνο να καταλάβω...
Εντάξει μπορεί να σου φαίνομαι περίεργη...I am not on LSD...απλά αφού δεν πήγα καλοκαιρινές διακοπές το 2009 (ξέρεις απο αυτές τι συνεχόμενες που χαλαρώνεις) αποφάσισα να νιώθω καλοκαίρι...βοήθησε και ο καιρός στο λέω...αλλά νομίζω πως πιο πολύ βοήθησε η δουλειά...(αυτό και αν είναι περίεργο)
Η φάση μου είναι κάπως έτσι:
http://www.youtube.com/watch?v=-zcOFN_VBVo&feature=fvst
..γιατί αρέσει και στην αδελφή μου που αγαπώ για πάντα....
7.8.09
Surplus-jouissance
Προχτές το βράδυ η Χ. αναρωτιόταν τι απέγινε η Έφη Θώδη...Σε νοιάζει όντως? τη ρωτάω...Ναι μωρέ την κακομοίρα, μου απαντάει...
Εμένα με νοιάζει τι απέγινε εκείνος ο κακόμοιρος ο καρδιολόγος, της λέω..
Ωραία, συνεχίζει, θες να ρωτήσεις το blog...?
..κάτι σαν..."Αγαπητό μου blog τι απέγινε εκείνη η ξανθιά τραγουδίστρια του γλιιύκα-γλιιύκα που εκστασιάστηκε με τη δημοσιότητα? Και μιας που παίρνω το θάρρος να σε ρωτήσω και κάτι ακόμα?
Εκείνος ο καψερός ο καρδιολόγος που είχαν απαγάγει λίγο πρίν τον πλούσιο -που τελικά βρήκαν- τι απέγινε?"
...
Ρε παιδί μου στείλε μήνυμα στο troktiko να μάθουμε, μου λέει. Στείλε εσύ, της λέω. Όχι στείλε εσύ που έχεις ξαναστείλει, επιμένει...
Την επόμενη μέρα το πρωί μπάινω στο troktiko όχι για να ρωτήσω για τη Θώδη και τον καρδιολόγο αλλά για ΄να δώ καμμιά είδηση και oups! το troktiko άφαντο..
Το έπιασαν στη φάκα...το τάϊσαν μολυσμένο τυράκι...
Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τη διοίκηση αυτού του μπορντέλο να κλείνει τα blogs τάχαμ δήθεν γιατί παραβιάζουν τους όρους του blogger και να μην κλείνει στη φυλάκα ΟΛΑ αυτά τα λαμόγια που κάνουν περιουσίες στην πλάτη μας.
ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ όμως.
Απ΄'οτι φαίνεται δεν πειράζει που η πλειοψηφία των πολιτικών προσώπων σε αυτή τη χώρα φτιάχνουν σπιταρώνες και οδηγούν αυτοκινητάρες και τακτοποιούν τις οικογένειες τους με λεφτά που σε καμμία περίπτωση δεν δικαιολογούνται απο τους μισθούς τους. Δεν πειράζει που το δημόσιο χρήμα που προοριζόταν για την υγεία, την εκπαίδευση, τους δρόμους κάποιοι το έκαναν εξοχικό, πισίνα, σπουδές των παιδιών τους...
Όχι! Αυτό που πειράζει είναι να υπάρχουν blogs,εκπομπές και τα συναφή που τα βγάζουν στη φόρα ή απλά τα θυμίζουν.
Ρε ανόητα και χαζεμένα γρανάζια της ελίτ, ξυπνάτε και δείτε πως το internet δεν θα μπορέσετε να το ελέγξετε όσα troktika και να φιμώσετε...Όσο εσείς χτίζετε βιλίτσες με τις κομπίνες και τα ψευτόλογα σας τόσο ο ένας μετά τον άλλον θα ανοίγουν ένα μπλογκάκι για να εκφραστούν , να εκτονωθούν, να μοιραστούν....
Αυτό που φοβάστε είναι μην ξυπνήσουν τα προβατάκια και βγούν απο το φράχτη ...
Είναι πιο βαριά η αλήθεια όταν γράφεται...Γιατί έχεις πάντα τη δυνατότητα να την ξαναδιαβάσεις!
Απο τότε που ξεκίνησα να είμαι η mpanana έχω ακούσει κι εγώ απο την πλευρά μου πολλά σχόλια.. Για το πόσο μοιράζομαι προσωπικά μου δεδομένα, για το ότι υπερβάλω, για το πόσο μπορεί να προσβάλω λέει κάποιους, για το ότι αναδημοσιεύω συζητήσεις που δεν θα "έπρεπε"και φυσικά μια γενικότερη κριτική για το ήθος μου και τις απόψεις μου...
Είναι τόσο ενδιαφέρον να ακούς να σε κριτικάρουν για το πως βλέπεις τα πράγματα...Είτε σε λένε troktiko, είτε είσαι μια κίτρινη και μυρωδάτη μπανανίτσα!!!
Γράφω γιατί μπορώ να υπερβάλω όσο θέλω, γιατί μπορώ να γράψω την άποψη μου και να βγάλω όλο μου το χτικιό ή να μοιράσω την αγάπη μου και το θαυμασμό μου...
Το να καταθέτεις τις σκέψεις σου στο χαρτί ή το internet είναι συνήθως μια χρονοβόρα ή ψυχοφθόρα ή λυτρωτική διαδικασία...και η μαγεία αυτού του τρόπου έκφρασης είναι πως δεν έχει περιορισμούς.
Οι μόνοι περιορισμοί που υπάρχουν είναι αυτοί που βάζουμε εμείς στους εαυτούς μας...και παλεύω όπως όλοι μας να απελευθερωθώ απο όσους περισσότερους γίνεται...
Προσπαθώ κάθε φορα που γράφω να ακουμπάω την αλήθεια μου.
Δε με νοιάζει αν θα γινω σκληρή, αν στα μάτια σου θα γίνω υπερβολική ή ακραία...Ο σκόπος μου δεν είναι να εκφράζω το μέσο όρο...
Μπορείς με ένα απλό κλίκ να με εξαφάνίσεις απο το οπτικό σου πεδίο και να μην με ξαναδείς ποτέ...Και αυτή είναι η δικιά σου δύναμη...
Εγώ μπορώ να γράφω αυτά που θέλω, εσύ μπορείς να μη με διαβάζεις...
How does that sound?
Εμένα με νοιάζει τι απέγινε εκείνος ο κακόμοιρος ο καρδιολόγος, της λέω..
Ωραία, συνεχίζει, θες να ρωτήσεις το blog...?
..κάτι σαν..."Αγαπητό μου blog τι απέγινε εκείνη η ξανθιά τραγουδίστρια του γλιιύκα-γλιιύκα που εκστασιάστηκε με τη δημοσιότητα? Και μιας που παίρνω το θάρρος να σε ρωτήσω και κάτι ακόμα?
Εκείνος ο καψερός ο καρδιολόγος που είχαν απαγάγει λίγο πρίν τον πλούσιο -που τελικά βρήκαν- τι απέγινε?"
...
Ρε παιδί μου στείλε μήνυμα στο troktiko να μάθουμε, μου λέει. Στείλε εσύ, της λέω. Όχι στείλε εσύ που έχεις ξαναστείλει, επιμένει...
Την επόμενη μέρα το πρωί μπάινω στο troktiko όχι για να ρωτήσω για τη Θώδη και τον καρδιολόγο αλλά για ΄να δώ καμμιά είδηση και oups! το troktiko άφαντο..
Το έπιασαν στη φάκα...το τάϊσαν μολυσμένο τυράκι...
Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τη διοίκηση αυτού του μπορντέλο να κλείνει τα blogs τάχαμ δήθεν γιατί παραβιάζουν τους όρους του blogger και να μην κλείνει στη φυλάκα ΟΛΑ αυτά τα λαμόγια που κάνουν περιουσίες στην πλάτη μας.
ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ όμως.
Απ΄'οτι φαίνεται δεν πειράζει που η πλειοψηφία των πολιτικών προσώπων σε αυτή τη χώρα φτιάχνουν σπιταρώνες και οδηγούν αυτοκινητάρες και τακτοποιούν τις οικογένειες τους με λεφτά που σε καμμία περίπτωση δεν δικαιολογούνται απο τους μισθούς τους. Δεν πειράζει που το δημόσιο χρήμα που προοριζόταν για την υγεία, την εκπαίδευση, τους δρόμους κάποιοι το έκαναν εξοχικό, πισίνα, σπουδές των παιδιών τους...
Όχι! Αυτό που πειράζει είναι να υπάρχουν blogs,εκπομπές και τα συναφή που τα βγάζουν στη φόρα ή απλά τα θυμίζουν.
Ρε ανόητα και χαζεμένα γρανάζια της ελίτ, ξυπνάτε και δείτε πως το internet δεν θα μπορέσετε να το ελέγξετε όσα troktika και να φιμώσετε...Όσο εσείς χτίζετε βιλίτσες με τις κομπίνες και τα ψευτόλογα σας τόσο ο ένας μετά τον άλλον θα ανοίγουν ένα μπλογκάκι για να εκφραστούν , να εκτονωθούν, να μοιραστούν....
Αυτό που φοβάστε είναι μην ξυπνήσουν τα προβατάκια και βγούν απο το φράχτη ...
Είναι πιο βαριά η αλήθεια όταν γράφεται...Γιατί έχεις πάντα τη δυνατότητα να την ξαναδιαβάσεις!
Απο τότε που ξεκίνησα να είμαι η mpanana έχω ακούσει κι εγώ απο την πλευρά μου πολλά σχόλια.. Για το πόσο μοιράζομαι προσωπικά μου δεδομένα, για το ότι υπερβάλω, για το πόσο μπορεί να προσβάλω λέει κάποιους, για το ότι αναδημοσιεύω συζητήσεις που δεν θα "έπρεπε"και φυσικά μια γενικότερη κριτική για το ήθος μου και τις απόψεις μου...
Είναι τόσο ενδιαφέρον να ακούς να σε κριτικάρουν για το πως βλέπεις τα πράγματα...Είτε σε λένε troktiko, είτε είσαι μια κίτρινη και μυρωδάτη μπανανίτσα!!!
Γράφω γιατί μπορώ να υπερβάλω όσο θέλω, γιατί μπορώ να γράψω την άποψη μου και να βγάλω όλο μου το χτικιό ή να μοιράσω την αγάπη μου και το θαυμασμό μου...
Το να καταθέτεις τις σκέψεις σου στο χαρτί ή το internet είναι συνήθως μια χρονοβόρα ή ψυχοφθόρα ή λυτρωτική διαδικασία...και η μαγεία αυτού του τρόπου έκφρασης είναι πως δεν έχει περιορισμούς.
Οι μόνοι περιορισμοί που υπάρχουν είναι αυτοί που βάζουμε εμείς στους εαυτούς μας...και παλεύω όπως όλοι μας να απελευθερωθώ απο όσους περισσότερους γίνεται...
Προσπαθώ κάθε φορα που γράφω να ακουμπάω την αλήθεια μου.
Δε με νοιάζει αν θα γινω σκληρή, αν στα μάτια σου θα γίνω υπερβολική ή ακραία...Ο σκόπος μου δεν είναι να εκφράζω το μέσο όρο...
Μπορείς με ένα απλό κλίκ να με εξαφάνίσεις απο το οπτικό σου πεδίο και να μην με ξαναδείς ποτέ...Και αυτή είναι η δικιά σου δύναμη...
Εγώ μπορώ να γράφω αυτά που θέλω, εσύ μπορείς να μη με διαβάζεις...
How does that sound?
3.6.09
Το "kira katina" φαινόμενο
Άλλαξα δουλειά...
Έγινε τυχαία...
Στεναχωρέθηκα που άφησα την κάλτσα μου αλλά στο λέω αυτή η δουλειά που ανέλαβα τώρα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μου. Βοηθάω...πόσο μου αρέσει να βοηθάω...
Στην καινούρια μου θέση λοιπόν βοηθάω τελοιόφοιτους και απόφοιτους να αποκατασταθούν επαγγελματικά...Βιογραφικά, cover letters, αιτήσεις, αναζητήσεις και απ'ότι φαίνεται ψυχολογική υποστήριξη σε nosy γονείς.
Αγχωμένη μητέρα καλεί στη γραμμή μου. Το σηκώνω και λέω το ποιήμα.
Η αγχωμένη μητέρα μου συστήνεται, λέγοντας μου πως ο γιός της είναι χωρίς δουλειά, ψάχνει και σας παρακλώ βοηθήστε τον. "Βεβαίως" της απαντώ "αυτή είναι η δουλειά μας εξάλλου".
"Πείτε του πως μπορεί να περάσει όποτε θέλει απο το γραφείο μας ή να με πάρει τηλέφωνο να κανονίσουμε κάποιο ραντεβού".
Η αγχωμένη μητέρα με ενημερώνει πως ο γιός είναι καθ'οδόν και εντός ολίγου θα εμφανιστεί στο γραφείο μας....
Συνεχίζει λέγοντας πως ο γιός έχει δυσκολευτεί να βρεί δουλειά και πως η οικογένεια είναι πολύ αγχωμένη για το μέλον του παιδιού. Εγω όπως φαντάζεσαι την ακούω με κατανόηση και προσπαθώ να της εξηγήσω αρχικά πως το γραφείο είναι για τους φοιτητές και όχι για τους γονείς τους, πως δεν είναι σχολείο εδώ συνεπώς θα τα βρώ με το ίδιο το παιδί και τέλος να την καθησυχάσω πως θα κάνουμε ότι μπορούμε για εκείνον..
Όμως έχει κι άλλα να πεί. Μου λέει πως ο γιός είναι ανταγωνιστικός στο σπίτι γιατί "κι εγώ και ο πατέρας και η αδελφή του είμαστε διευθυντές εκεί που δουλέυουμε και αυτός δεν έχει καν δουλειά.."
Ουπς....Η αγχωμένη μητέρα μόλις έβγαλε το πραγματικό θέμα στη φόρα.
Κάνω ότι δεν αντιλαμβάνομαι το ύφος της καθότι η θέση μου δεν επιτρέπει να της πω αυτό που σκέφτομαι..όμως της λέω πως είναι θέμα χρόνου να βρεί κι αυτός το δρόμο του και τα πράγματα είναι δύσκολα στην αγορά κλπ κλπ κλπ.
Μετά από λίγο ακόμα ψυχασθενικό biri biri κλείνουμε το τηλέφωνο.
Συνεχίζω τη δουλειά μου και περιμένω το γιό ανυπόμονα..
Χτυπάει πάλι το τηλέφωνο μου, το σηκώνω...εκεί είναι πάλι η αγχωμένη/ψυχασθενική/nosy μαμά...
"Εγώ είμαι πάλι. Ήθελα αρχικά να σας παρακαλέσω να μην πείτε στο γιό μου πως μιλήσαμε (όχι μην ανησυχείτε..θα του πώ πως τον λυπάμαι μόνο) και κάτι ακόμα...Να βλέπετε, κι εγώ κι ο πατέρας του και ο αδελφός του πιστεύουμε (ΧΑΧΧΑΧΑΧΧΑΧΑ) πως δεν θα έπρεπε στο βιογραφικό του να αναφέρεται πως έχει δουλέψει ως promotion assistant γιατί δεν είναι αυτός ο στόχος του επαγγελματικά"....
Χμ...της λέω πως είναι σημαντικό να φαίνεται πως κάποιος δεν εφησυχάστηκε στα λεφτά των γονιών του για χαρτζιλίκι , πως δούλευε part time ενώ σπούδαζε, πως αν μη τι άλλο την έψαχνε και ήταν ενεργός και έμαθε την αγορά με έναν τρόπο που ίσως του φανεί χρήσιμο στο μέλλον...
Συμφώνησε (ευτυχώς) και το κλείσαμε..
Η μάνα εκτός απο nosy και αγχωμένη..είχε άποψη για το βιογραφικό, για τις επιλογές του γιού της και φυσικά είχε εκείνη και όλη η οικογένεια αποφασίσει την κατέθυνση του παιδιού της...
Μετά απο λίγα λεπτά μπήκε ο γιός. Μου είπε, του είπα..είχε ήδη στείλει ένα μάτσο αιτήσεις, είχε ήδη δουλέψει το βιογραφικό του, ήταν υψηλής βαθμολογίας φοιτητής, ήταν cool άτομο, ήξερε να στέκεται και ήταν έντονα ΝΕΟΣ....
Αυτό ήταν το πιο δυνατό του χαρακτηριστικό...Είναι ΝΕΟΣ!!!
Επειδή λοιπόν είναι νέος, η μάνα ΦΟΒΑΤΑΙ...
Αυτός, όπως πολλά παιδιά στην ηλικία του, θέλει να καθυστερήσει τον corporate εαυτό του που τον πιέζουν να γνωρίσει ....ποιός άλλος?τα οικογενειακά standards βέβαια!! ..και ναι...σαν τους περισσότερους Έλληνες 23άρηδες θα προτιμούσε να είναι άλλο απο αυτό που πρέπει να είναι...
Έχει μια μαμά που χώνεται εκεί που πραγματικά δεν τη σπέρνουν... Η ελληνίδα μάνα που θεωρεί το παιδί της κτήμα της...που ξέρει εκείνη καλύτερα...απ'όλους...
Έμαθα αργότερα πως είναι σύνηθες φαινόμενο να παίρνουν οι γονείς τηλέφωνα...
Στο πανεπιστήμιο???Στα 23, τα 24 και τα 25???
Η ελληνίδα μάνα είναι εκεί...
Να απο που βγαίνουν οι βουτυρομπεμπέδες και οι stepford wives...
Έγινε τυχαία...
Στεναχωρέθηκα που άφησα την κάλτσα μου αλλά στο λέω αυτή η δουλειά που ανέλαβα τώρα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μου. Βοηθάω...πόσο μου αρέσει να βοηθάω...
Στην καινούρια μου θέση λοιπόν βοηθάω τελοιόφοιτους και απόφοιτους να αποκατασταθούν επαγγελματικά...Βιογραφικά, cover letters, αιτήσεις, αναζητήσεις και απ'ότι φαίνεται ψυχολογική υποστήριξη σε nosy γονείς.
Αγχωμένη μητέρα καλεί στη γραμμή μου. Το σηκώνω και λέω το ποιήμα.
Η αγχωμένη μητέρα μου συστήνεται, λέγοντας μου πως ο γιός της είναι χωρίς δουλειά, ψάχνει και σας παρακλώ βοηθήστε τον. "Βεβαίως" της απαντώ "αυτή είναι η δουλειά μας εξάλλου".
"Πείτε του πως μπορεί να περάσει όποτε θέλει απο το γραφείο μας ή να με πάρει τηλέφωνο να κανονίσουμε κάποιο ραντεβού".
Η αγχωμένη μητέρα με ενημερώνει πως ο γιός είναι καθ'οδόν και εντός ολίγου θα εμφανιστεί στο γραφείο μας....
Συνεχίζει λέγοντας πως ο γιός έχει δυσκολευτεί να βρεί δουλειά και πως η οικογένεια είναι πολύ αγχωμένη για το μέλον του παιδιού. Εγω όπως φαντάζεσαι την ακούω με κατανόηση και προσπαθώ να της εξηγήσω αρχικά πως το γραφείο είναι για τους φοιτητές και όχι για τους γονείς τους, πως δεν είναι σχολείο εδώ συνεπώς θα τα βρώ με το ίδιο το παιδί και τέλος να την καθησυχάσω πως θα κάνουμε ότι μπορούμε για εκείνον..
Όμως έχει κι άλλα να πεί. Μου λέει πως ο γιός είναι ανταγωνιστικός στο σπίτι γιατί "κι εγώ και ο πατέρας και η αδελφή του είμαστε διευθυντές εκεί που δουλέυουμε και αυτός δεν έχει καν δουλειά.."
Ουπς....Η αγχωμένη μητέρα μόλις έβγαλε το πραγματικό θέμα στη φόρα.
Κάνω ότι δεν αντιλαμβάνομαι το ύφος της καθότι η θέση μου δεν επιτρέπει να της πω αυτό που σκέφτομαι..όμως της λέω πως είναι θέμα χρόνου να βρεί κι αυτός το δρόμο του και τα πράγματα είναι δύσκολα στην αγορά κλπ κλπ κλπ.
Μετά από λίγο ακόμα ψυχασθενικό biri biri κλείνουμε το τηλέφωνο.
Συνεχίζω τη δουλειά μου και περιμένω το γιό ανυπόμονα..
Χτυπάει πάλι το τηλέφωνο μου, το σηκώνω...εκεί είναι πάλι η αγχωμένη/ψυχασθενική/nosy μαμά...
"Εγώ είμαι πάλι. Ήθελα αρχικά να σας παρακαλέσω να μην πείτε στο γιό μου πως μιλήσαμε (όχι μην ανησυχείτε..θα του πώ πως τον λυπάμαι μόνο) και κάτι ακόμα...Να βλέπετε, κι εγώ κι ο πατέρας του και ο αδελφός του πιστεύουμε (ΧΑΧΧΑΧΑΧΧΑΧΑ) πως δεν θα έπρεπε στο βιογραφικό του να αναφέρεται πως έχει δουλέψει ως promotion assistant γιατί δεν είναι αυτός ο στόχος του επαγγελματικά"....
Χμ...της λέω πως είναι σημαντικό να φαίνεται πως κάποιος δεν εφησυχάστηκε στα λεφτά των γονιών του για χαρτζιλίκι , πως δούλευε part time ενώ σπούδαζε, πως αν μη τι άλλο την έψαχνε και ήταν ενεργός και έμαθε την αγορά με έναν τρόπο που ίσως του φανεί χρήσιμο στο μέλλον...
Συμφώνησε (ευτυχώς) και το κλείσαμε..
Η μάνα εκτός απο nosy και αγχωμένη..είχε άποψη για το βιογραφικό, για τις επιλογές του γιού της και φυσικά είχε εκείνη και όλη η οικογένεια αποφασίσει την κατέθυνση του παιδιού της...
Μετά απο λίγα λεπτά μπήκε ο γιός. Μου είπε, του είπα..είχε ήδη στείλει ένα μάτσο αιτήσεις, είχε ήδη δουλέψει το βιογραφικό του, ήταν υψηλής βαθμολογίας φοιτητής, ήταν cool άτομο, ήξερε να στέκεται και ήταν έντονα ΝΕΟΣ....
Αυτό ήταν το πιο δυνατό του χαρακτηριστικό...Είναι ΝΕΟΣ!!!
Επειδή λοιπόν είναι νέος, η μάνα ΦΟΒΑΤΑΙ...
Αυτός, όπως πολλά παιδιά στην ηλικία του, θέλει να καθυστερήσει τον corporate εαυτό του που τον πιέζουν να γνωρίσει ....ποιός άλλος?τα οικογενειακά standards βέβαια!! ..και ναι...σαν τους περισσότερους Έλληνες 23άρηδες θα προτιμούσε να είναι άλλο απο αυτό που πρέπει να είναι...
Έχει μια μαμά που χώνεται εκεί που πραγματικά δεν τη σπέρνουν... Η ελληνίδα μάνα που θεωρεί το παιδί της κτήμα της...που ξέρει εκείνη καλύτερα...απ'όλους...
Έμαθα αργότερα πως είναι σύνηθες φαινόμενο να παίρνουν οι γονείς τηλέφωνα...
Στο πανεπιστήμιο???Στα 23, τα 24 και τα 25???
Η ελληνίδα μάνα είναι εκεί...
Να απο που βγαίνουν οι βουτυρομπεμπέδες και οι stepford wives...
19.5.09
Big dog, litlle dog
Μετά τους άνεργους, τους χαμηλόμισθους, τους επαναστάτες, τους οικολόγους, τους ποδηλάτες και τους μετανάστες...έρχονται και οι φιλόζωοι ή αλλιώς αυτοί που συγκατοικούν με ένα ζωάκι, που τραβάνε κι αυτοί το δικό τους κουπί.
Εδώ και 2 μήνες ζώ μαζί με ένα ταμπά σκύλο με αυτιά απο σουέτ ύφασμα. Αυτή η ανάρτηση δεν θα είναι αφιερωμένη ούτε στο μεγαλείο του να αγαπάς και να αγαπιέσαι απο έναν σκύλο , ούτε στο ταμπά υπέροχο συγκάτοικο μου!
Αυτή η ανάρτηση είναι μια μούτζα στους ανθρώπους που φοβούνται, κακομεταχειρίζονται, βασανίζουν και σκοτώνουν ζώα. Είναι μια κραυγή απελπισίας σε ένα κράτος που δεν αγγίζει τα θέματα "αδέσποτα", "ύπο εξαφάνιση" , "ύπο προστασία"...
Αρκεί μια βόλτα με ένα σκύλο για να καταλάβεις πόσοι συνάνθρωποι μας , όχι απλά δεν είναι εξοικειωμένοι με το πλέον manfriendly ζώο αλλά πόσοι φοβούνται. Πόσοι τραβιούνται, πόσοι αλλάζουν πεζοδρόμιο, πόσοι τραβάνε τα παιδιά τους, πόσοι σιχαίνονται.
Είναι λυπηρό να βλέπεις τα παιδιά να χαίρονται με το σκύλο και τους γονείς να τα τραβάνε απο φόβο μην κολλήσουν κάτι, μην τους δαγκώσει...
Στο Χαλάνδρι πάντως έχουμε πολλούς τέτοιους, έχουμε και 2 ταβέρνες που διώχνουν και τυφλούς επειδή συνοδέυονται απο σκύλο-οδηγό. Γιατί λέει απαγορεύονται τα ζώα στους χώρους εστιάσης ..... Οι γατούλες που κυκλοφορούν δηλαδή στις αυλές τους (Ιορδάνη και Καλοζύμη) έχουν ειδική άδεια?
Επίσης έχουμε και πολλά αδέσποτα....Ταλαιπωρημένα, παχύσαρκα, βρώμικα, φοβισμένα και προφανώς βίαια στα υπόλοιπα σκυλιά...Αλλά ο Δήμος Χαλανδρίου είναι πολύ απασχολημένος γιατί τοποθετέι κόκκινες τεράστιες μπάλες στα πεζοδρόμια και δεν μπορεί να ασχοληθεί με το θέμα.
Πάντως δεν γίνεται όλοι αυτοί οι ζωοφοβικοί (χοχο) να είχαν όλοι κάποια δραματική εμπειρία με ένα γιγάντιο, άγριο και 'μοβόρο pitbull που τους έπιασε το πατζάκι και παρολίγο να τους έκοβε τον αχίλλειο τένοντα...
Υποθέτω πως οι περισσότεροι φοβούνται τα σκυλιά (πιθανότατα τα ζώα) για τον ίδιο λόγο που φοβούνται τους μετανάστες, τους ξένους, τους ομοφυλόφιλους, τις γυναίκες, τους αριστερόχειρες παλαιότερα, τους "άλλους" γενικά.
Η προκατάληψη και η άγνοια γεννάει τέρατα. Η παραπληροφόρηση τα κάνει ακόμα πιο τρομακτικά και η έλλειψη παιδείας τα καθιερώνει.
Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται στους συνανθρώπους τους λές και τους ανήκουν ...
(θα αποφασίσουμε εμείς αν θα μπορείς να παντρευτείς τον άνθρωπο που αγαπάς, θα αποφασίσουμε εμείς με ποιό χέρι θα γράφεις, θα αποφασίσουμε εμείς που θα μένετε, τι δουλειές θα κάνετε και πως θα σας έχουμε και θα αποφασίσουμε εμείς τι ρόλο θα παίζετε στην κοινωνία)
...είναι οι ίδιοι που συμπεριφέρονται στα ζώα λές και υπάρχουν για να μας εξυπηρετούν...
Φυσικά με εξαιρέσεις... παρουσιάζονται περιστατικά που φοβούνται μόνο τους gay ή μόνο τους ξένους...ή μόνο τα ζώα!
Δεν πιστεύω λοιπόν πως η φοβία για τα ζώα , στην πλειοψηφία των ανθρώπων, προκύπτει απο δραματικά περιστατικά αλλά απο κοινωνική προκατάληψη...
Όταν ήμουν μικρό παιδί φοβόμουν τα σκυλιά. Είχα αποκτήσει τη φοβία απο ένα λυκόσκυλο που μου είχε γρυλλίσει σε κάποιο ταξίδι στην ελληνική επαρχία. Μην έχοντας επαφή με σκυλιά , δημιούργησα την εντύπωση πως τα σκυλιά είναι ζώα με ακαταλαβίστικες αντιδράσεις που αγριεύουν ακόμα και σε μικρά κοριτσάκια.
Όμως ήταν θέμα ημερών , όπως αντιλήφθηκα αργότερα στη ζωή μου, να καταλάβω πως τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου εγώ τον φοβόμουν.Για την ακρίβεια τον φοβόμουν τόσο πολύ που όταν πηγαίναμε σε συγγενικό σπίτι που υπήρχε σκύλος , απαιτούσα τον εγκλεισμό του σε άλλο δωμάτιο για να μπορέσω να υπάρχω. Και φυσικά ούτε με αυτό ηρεμούσα. Περνούσα όλη την ώρα να σκέφτομαι τι ήχους βγάζει το σκυλί απο μέσα και γιατί. Τώρα αυτό γιατί το κάνει?Λες να μπορεί να ξεφύγει απο κεί που είναι και άλλα τέτοια παράλογα.
Στην αρχή του γυμνασίου , μου αγόρασαν με το ζόρι ένα σκύλο. Την πρώτη μέρα δεν τον ακουμπούσα, μέσα στην πρώτη εβδομάδα είχα ήδη αρχίσει να χαιδεύω όλα τα αδέσποτα και να κάνω όνειρα να έχω φάρμα γεμάτη απο σκυλιά κλπ.
Είχε μεσολαβήσει η εξοικείωση, η παρατήρηση , η κατανόηση.
Τους φοβισμένους λοιπόν μπορούμε να τους σώσουμε απο το μαρτύριο τους...
Γι'αυτό αν έχεις φίλους, παιδιά ή γονείς που τρέμουν τα ζώα βοήθησε τους να καταλάβουν...Πρέπει εσύ που το ξέρεις ήδη να βρείς τον τρόπο να αλλάξεις τους "δικούς"σου.
Ας αλλάξουμε τη νοοτροπία εκ των έσω γιατί να πείσουμε το κράτος να κάνει κάτι για τα αμέτρητα εγκλήματα κατά των ζώων το βλέπω απίθανο...είναι απασχολημένο με τα οικονομικά εγκλήματα εξάλλου ! (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
Θα τελειώσω προτείνοντας σου να δείς το eartlings που θα το βρείς εδώ (http://www.earthlings.com/) για να θυμηθείς ή να μάθεις τι κάνουμε στους πιο πιστούς μας φίλους, στους συγκατοίκους μας στον πλανήτη.
Επίσης προτείνω να διαβάσεις το "ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ" του Π. Ουστίνοφ (light και ότι πρέπει για το σαββατοκύριακο στο εξοχικό...αλλά κάποιες ιστορίες είναι πολύ ενδιαφέρουσες - όπως αυτή του Picasso)!
Εδώ και 2 μήνες ζώ μαζί με ένα ταμπά σκύλο με αυτιά απο σουέτ ύφασμα. Αυτή η ανάρτηση δεν θα είναι αφιερωμένη ούτε στο μεγαλείο του να αγαπάς και να αγαπιέσαι απο έναν σκύλο , ούτε στο ταμπά υπέροχο συγκάτοικο μου!
Αυτή η ανάρτηση είναι μια μούτζα στους ανθρώπους που φοβούνται, κακομεταχειρίζονται, βασανίζουν και σκοτώνουν ζώα. Είναι μια κραυγή απελπισίας σε ένα κράτος που δεν αγγίζει τα θέματα "αδέσποτα", "ύπο εξαφάνιση" , "ύπο προστασία"...
Αρκεί μια βόλτα με ένα σκύλο για να καταλάβεις πόσοι συνάνθρωποι μας , όχι απλά δεν είναι εξοικειωμένοι με το πλέον manfriendly ζώο αλλά πόσοι φοβούνται. Πόσοι τραβιούνται, πόσοι αλλάζουν πεζοδρόμιο, πόσοι τραβάνε τα παιδιά τους, πόσοι σιχαίνονται.
Είναι λυπηρό να βλέπεις τα παιδιά να χαίρονται με το σκύλο και τους γονείς να τα τραβάνε απο φόβο μην κολλήσουν κάτι, μην τους δαγκώσει...
Στο Χαλάνδρι πάντως έχουμε πολλούς τέτοιους, έχουμε και 2 ταβέρνες που διώχνουν και τυφλούς επειδή συνοδέυονται απο σκύλο-οδηγό. Γιατί λέει απαγορεύονται τα ζώα στους χώρους εστιάσης ..... Οι γατούλες που κυκλοφορούν δηλαδή στις αυλές τους (Ιορδάνη και Καλοζύμη) έχουν ειδική άδεια?
Επίσης έχουμε και πολλά αδέσποτα....Ταλαιπωρημένα, παχύσαρκα, βρώμικα, φοβισμένα και προφανώς βίαια στα υπόλοιπα σκυλιά...Αλλά ο Δήμος Χαλανδρίου είναι πολύ απασχολημένος γιατί τοποθετέι κόκκινες τεράστιες μπάλες στα πεζοδρόμια και δεν μπορεί να ασχοληθεί με το θέμα.
Πάντως δεν γίνεται όλοι αυτοί οι ζωοφοβικοί (χοχο) να είχαν όλοι κάποια δραματική εμπειρία με ένα γιγάντιο, άγριο και 'μοβόρο pitbull που τους έπιασε το πατζάκι και παρολίγο να τους έκοβε τον αχίλλειο τένοντα...
Υποθέτω πως οι περισσότεροι φοβούνται τα σκυλιά (πιθανότατα τα ζώα) για τον ίδιο λόγο που φοβούνται τους μετανάστες, τους ξένους, τους ομοφυλόφιλους, τις γυναίκες, τους αριστερόχειρες παλαιότερα, τους "άλλους" γενικά.
Η προκατάληψη και η άγνοια γεννάει τέρατα. Η παραπληροφόρηση τα κάνει ακόμα πιο τρομακτικά και η έλλειψη παιδείας τα καθιερώνει.
Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται στους συνανθρώπους τους λές και τους ανήκουν ...
(θα αποφασίσουμε εμείς αν θα μπορείς να παντρευτείς τον άνθρωπο που αγαπάς, θα αποφασίσουμε εμείς με ποιό χέρι θα γράφεις, θα αποφασίσουμε εμείς που θα μένετε, τι δουλειές θα κάνετε και πως θα σας έχουμε και θα αποφασίσουμε εμείς τι ρόλο θα παίζετε στην κοινωνία)
...είναι οι ίδιοι που συμπεριφέρονται στα ζώα λές και υπάρχουν για να μας εξυπηρετούν...
Φυσικά με εξαιρέσεις... παρουσιάζονται περιστατικά που φοβούνται μόνο τους gay ή μόνο τους ξένους...ή μόνο τα ζώα!
Δεν πιστεύω λοιπόν πως η φοβία για τα ζώα , στην πλειοψηφία των ανθρώπων, προκύπτει απο δραματικά περιστατικά αλλά απο κοινωνική προκατάληψη...
Όταν ήμουν μικρό παιδί φοβόμουν τα σκυλιά. Είχα αποκτήσει τη φοβία απο ένα λυκόσκυλο που μου είχε γρυλλίσει σε κάποιο ταξίδι στην ελληνική επαρχία. Μην έχοντας επαφή με σκυλιά , δημιούργησα την εντύπωση πως τα σκυλιά είναι ζώα με ακαταλαβίστικες αντιδράσεις που αγριεύουν ακόμα και σε μικρά κοριτσάκια.
Όμως ήταν θέμα ημερών , όπως αντιλήφθηκα αργότερα στη ζωή μου, να καταλάβω πως τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου εγώ τον φοβόμουν.Για την ακρίβεια τον φοβόμουν τόσο πολύ που όταν πηγαίναμε σε συγγενικό σπίτι που υπήρχε σκύλος , απαιτούσα τον εγκλεισμό του σε άλλο δωμάτιο για να μπορέσω να υπάρχω. Και φυσικά ούτε με αυτό ηρεμούσα. Περνούσα όλη την ώρα να σκέφτομαι τι ήχους βγάζει το σκυλί απο μέσα και γιατί. Τώρα αυτό γιατί το κάνει?Λες να μπορεί να ξεφύγει απο κεί που είναι και άλλα τέτοια παράλογα.
Στην αρχή του γυμνασίου , μου αγόρασαν με το ζόρι ένα σκύλο. Την πρώτη μέρα δεν τον ακουμπούσα, μέσα στην πρώτη εβδομάδα είχα ήδη αρχίσει να χαιδεύω όλα τα αδέσποτα και να κάνω όνειρα να έχω φάρμα γεμάτη απο σκυλιά κλπ.
Είχε μεσολαβήσει η εξοικείωση, η παρατήρηση , η κατανόηση.
Τους φοβισμένους λοιπόν μπορούμε να τους σώσουμε απο το μαρτύριο τους...
Γι'αυτό αν έχεις φίλους, παιδιά ή γονείς που τρέμουν τα ζώα βοήθησε τους να καταλάβουν...Πρέπει εσύ που το ξέρεις ήδη να βρείς τον τρόπο να αλλάξεις τους "δικούς"σου.
Ας αλλάξουμε τη νοοτροπία εκ των έσω γιατί να πείσουμε το κράτος να κάνει κάτι για τα αμέτρητα εγκλήματα κατά των ζώων το βλέπω απίθανο...είναι απασχολημένο με τα οικονομικά εγκλήματα εξάλλου ! (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
Θα τελειώσω προτείνοντας σου να δείς το eartlings που θα το βρείς εδώ (http://www.earthlings.com/) για να θυμηθείς ή να μάθεις τι κάνουμε στους πιο πιστούς μας φίλους, στους συγκατοίκους μας στον πλανήτη.
Επίσης προτείνω να διαβάσεις το "ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ" του Π. Ουστίνοφ (light και ότι πρέπει για το σαββατοκύριακο στο εξοχικό...αλλά κάποιες ιστορίες είναι πολύ ενδιαφέρουσες - όπως αυτή του Picasso)!
15.5.09
ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
Έχεις περάσει πρόσφατα απο την πλατεία Θεάτρου ή την Ομόνοια το βράδυ? απο την Ευρυπίδου, τη Μενάνδρου , τη Σοφοκλέους?
Αν πιστεύεις έστω και λίγο πως κάτι πάει καλά σε αυτη τη χώρα, πως κάποια πράγματα όντως λειτουργούν ή ακόμα πιο ακραία πως είναι όλα καλά εδώ...τότε σου προτείνω να περάσεις απο το κέντρο της Αθήνας , την πρωτεύουσα μιας Ευρωπαϊκής χώρας (reminder) για να βγάλεις μόνος σου συμπεράσματα...
Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ να μιλάμε για επιχειρήσεις "σκούπα" , για συλλήψεις υπόπτων, για μεταφορές μεταναστών για εξακρίβωση στοιχείων όταν υπάρχει αυτή η κατάσταση στο κέντρο της πόλης.
Είχα καιρό να περάσω (ίσως απο το καλοκαίρι) και ήμουν σίγουρη πως τα πράγματα θα είχαν γίνει χειρότερα γιατί δουλεύοντας στο Μοναστηράκι και περπατώντας αρκετές φορές μέχρι τα Εξάρχεια , είχα παρατηρήσει πως τα πράγματα είχαν αγριέψει.
Αυτό που αντίκρυσα όμως χτες το βράδυ ξεφεύγει απο την εικόνα που φανταζόμουν.
Όταν πριν περίπου ένα χρόνο είχα κατέβει με τα πόδια απο Μοναστηράκι στην πλατεία Καραϊσκάκη είχα εκπλαγεί με την κατάσταση. Παρόλο που ένιωσα αρκετές φορές πως απειλούμαι με τον όποιο τρόπο, θεώρησα πως έχει περισσότερο να κάνει με το φύλο παρά με το ποσοστό εγκληματικότητας της περιοχής. Σκέφτηκα πόσο άλλαξαν τα πράγματα όσο έλειπα, μίλησα σε φίλους για τις εικόνες ...μέχρι εκεί.
Αυτό που αντίκρυσα χτες το βράδυ ήταν η κατάσταση στην Καραϊσκάκη που είχα δεί αλλά στον υπερθετικό βαθμό με λίγο απο Τεχεράνη , λίγο απο Μποκοτά σε συνδυασμό με Whitechapel στα χειρότερα του. Ελεύθερο και ανεξέλεγκτο εμπόριο ναρκωτικών , πρεζάκια να χαροπαλεύουν στη δύνη, άστεγοι, παράνομες πόρνες, νταβατζήδες και μπάτσοι.
Θα πω με πραγματική επιείκεια πως η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας έχει ξεφύγει απο οποιοδήποτε έλεγχο , τα πάντα δείχνουν να λειτουργούν απροκάλυπτα μα κυρίως ανενόχλητα.
Οι μπάτσοι στέκονται με μια κλούβα λίγο πιο χαμηλά, περίπου στο ύψος της Κουμουνδούρου και φροντίζουν να γίνονται οι dealιες χωρίς πρόβλημα. Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν άλλο λόγο για τον οποίο είναι εκεί.
Το ξέρω πως τους τελευταίους μήνες έχουν γραφτεί σε όλα τα free press άρθρα σχετικά με την κατάσταση του κέντρου της Αθήνας το βράδυ, έχω δεί και τα ρεπορτάζ για τα γκέτο, την πορνεία, το trafficing, τα ναρκωτικά...
Αλλά όταν το βλέπεις ζωντάνα, όταν το κοιτάς κατάμουτρα παίρνει άλλη διάσταση.
Άκουσα πρόσφατα πως σε 4 δρόμους γύρω απο την πλατεία Ομονοίας υπολογίζονται πως στεγάζονται -φυσικά παράνομα- γύρω στους 4.000 μετανάστες. Για να μην πώ για την κατάσταση στο παλίο εφετείο , που 600 Αραβικής προέλευσης οικονομικοί μετανάστες ζούν στις πιο άθλιες συνθήκες...χωρίς κρεββάτια, τουαλέτες, με ποντίκια και δεινόσαυρους...
Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ να μιλάμε για ευρωεκλογές, για ευρωκίτς διαγωνισμούς, για οτιδήποτε μπορεί να έχει το συνθετικό ευρώ- όταν επιτρέπουμε να ζούν άνθρωποι σε τέτοιες συνθήκες το 2009. Είναι ανεπίτρεπτο, είναι εξευτελιστικό , είναι ΝΤΡΟΠΗ...
58 χρόνια μετά τη σύμβαση της Γενεύης (διεθνής σύμβαση για την προστασία των προσφύγων) την παρατηρούμαι να καταπατείται δημόσια και απροκάλυπτα ... στο χειρότερο βαθμό που αδιαμφισβήτητα γνώρισε ποτέ η Μπανανία... (Νικήτα φάε μια Chiquita ρε σιχαμένο ανίκανο πλάσμα ..κέρασε φίλους και αντιπάλους...κερνάω εγώ)
Ντρέπομαι και λυπάμαι για όλους αυτούς που ασχολούνται με τα ανούσια, τα λίγα , τα περιττά και αγνοούν πως λίγα λεπτά απο την υπέρ-ασφάλεια τους σπιτιού τους , άνθρωποι αγοράζονται και πουλιούνται , πεθαίνουν ή σέρνονται στα πεζοδρόμια...
Λυπάμαι ειλικρινά και θα ήθελα να κάνω και κάτι περισσότερο απο το να λυπάμαι.
Είναι δικό μου πρόβλημα όσο και δικό σου.
Για την ακρίβεια δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που δεν είναι πρόβλημα του.
Κάνε μια βόλτα το βράδυ εκεί γύρω. Άνοιξε το παράθυρο , άκου τη βοή , τις συνομιλίες. Κοίτα τη Βαβέλ. Μύρισε τη μπόχα. Δες τους μπάτσους πως στέκονται εκεί. Δες τα πηγαδάκια με τους εμπόρους και τους ναρκομανείς.
Και μετά συμπλήρωσε τη φορολογική σου δήλωση. Και πήγαινε και να ψηφίσεις. Και βάλε λίγο τηλεόραση να δείς με τι ασχολούνται...
Αν πιστεύεις έστω και λίγο πως κάτι πάει καλά σε αυτη τη χώρα, πως κάποια πράγματα όντως λειτουργούν ή ακόμα πιο ακραία πως είναι όλα καλά εδώ...τότε σου προτείνω να περάσεις απο το κέντρο της Αθήνας , την πρωτεύουσα μιας Ευρωπαϊκής χώρας (reminder) για να βγάλεις μόνος σου συμπεράσματα...
Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ να μιλάμε για επιχειρήσεις "σκούπα" , για συλλήψεις υπόπτων, για μεταφορές μεταναστών για εξακρίβωση στοιχείων όταν υπάρχει αυτή η κατάσταση στο κέντρο της πόλης.
Είχα καιρό να περάσω (ίσως απο το καλοκαίρι) και ήμουν σίγουρη πως τα πράγματα θα είχαν γίνει χειρότερα γιατί δουλεύοντας στο Μοναστηράκι και περπατώντας αρκετές φορές μέχρι τα Εξάρχεια , είχα παρατηρήσει πως τα πράγματα είχαν αγριέψει.
Αυτό που αντίκρυσα όμως χτες το βράδυ ξεφεύγει απο την εικόνα που φανταζόμουν.
Όταν πριν περίπου ένα χρόνο είχα κατέβει με τα πόδια απο Μοναστηράκι στην πλατεία Καραϊσκάκη είχα εκπλαγεί με την κατάσταση. Παρόλο που ένιωσα αρκετές φορές πως απειλούμαι με τον όποιο τρόπο, θεώρησα πως έχει περισσότερο να κάνει με το φύλο παρά με το ποσοστό εγκληματικότητας της περιοχής. Σκέφτηκα πόσο άλλαξαν τα πράγματα όσο έλειπα, μίλησα σε φίλους για τις εικόνες ...μέχρι εκεί.
Αυτό που αντίκρυσα χτες το βράδυ ήταν η κατάσταση στην Καραϊσκάκη που είχα δεί αλλά στον υπερθετικό βαθμό με λίγο απο Τεχεράνη , λίγο απο Μποκοτά σε συνδυασμό με Whitechapel στα χειρότερα του. Ελεύθερο και ανεξέλεγκτο εμπόριο ναρκωτικών , πρεζάκια να χαροπαλεύουν στη δύνη, άστεγοι, παράνομες πόρνες, νταβατζήδες και μπάτσοι.
Θα πω με πραγματική επιείκεια πως η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας έχει ξεφύγει απο οποιοδήποτε έλεγχο , τα πάντα δείχνουν να λειτουργούν απροκάλυπτα μα κυρίως ανενόχλητα.
Οι μπάτσοι στέκονται με μια κλούβα λίγο πιο χαμηλά, περίπου στο ύψος της Κουμουνδούρου και φροντίζουν να γίνονται οι dealιες χωρίς πρόβλημα. Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν άλλο λόγο για τον οποίο είναι εκεί.
Το ξέρω πως τους τελευταίους μήνες έχουν γραφτεί σε όλα τα free press άρθρα σχετικά με την κατάσταση του κέντρου της Αθήνας το βράδυ, έχω δεί και τα ρεπορτάζ για τα γκέτο, την πορνεία, το trafficing, τα ναρκωτικά...
Αλλά όταν το βλέπεις ζωντάνα, όταν το κοιτάς κατάμουτρα παίρνει άλλη διάσταση.
Άκουσα πρόσφατα πως σε 4 δρόμους γύρω απο την πλατεία Ομονοίας υπολογίζονται πως στεγάζονται -φυσικά παράνομα- γύρω στους 4.000 μετανάστες. Για να μην πώ για την κατάσταση στο παλίο εφετείο , που 600 Αραβικής προέλευσης οικονομικοί μετανάστες ζούν στις πιο άθλιες συνθήκες...χωρίς κρεββάτια, τουαλέτες, με ποντίκια και δεινόσαυρους...
Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ να μιλάμε για ευρωεκλογές, για ευρωκίτς διαγωνισμούς, για οτιδήποτε μπορεί να έχει το συνθετικό ευρώ- όταν επιτρέπουμε να ζούν άνθρωποι σε τέτοιες συνθήκες το 2009. Είναι ανεπίτρεπτο, είναι εξευτελιστικό , είναι ΝΤΡΟΠΗ...
58 χρόνια μετά τη σύμβαση της Γενεύης (διεθνής σύμβαση για την προστασία των προσφύγων) την παρατηρούμαι να καταπατείται δημόσια και απροκάλυπτα ... στο χειρότερο βαθμό που αδιαμφισβήτητα γνώρισε ποτέ η Μπανανία... (Νικήτα φάε μια Chiquita ρε σιχαμένο ανίκανο πλάσμα ..κέρασε φίλους και αντιπάλους...κερνάω εγώ)
Ντρέπομαι και λυπάμαι για όλους αυτούς που ασχολούνται με τα ανούσια, τα λίγα , τα περιττά και αγνοούν πως λίγα λεπτά απο την υπέρ-ασφάλεια τους σπιτιού τους , άνθρωποι αγοράζονται και πουλιούνται , πεθαίνουν ή σέρνονται στα πεζοδρόμια...
Λυπάμαι ειλικρινά και θα ήθελα να κάνω και κάτι περισσότερο απο το να λυπάμαι.
Είναι δικό μου πρόβλημα όσο και δικό σου.
Για την ακρίβεια δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που δεν είναι πρόβλημα του.
Κάνε μια βόλτα το βράδυ εκεί γύρω. Άνοιξε το παράθυρο , άκου τη βοή , τις συνομιλίες. Κοίτα τη Βαβέλ. Μύρισε τη μπόχα. Δες τους μπάτσους πως στέκονται εκεί. Δες τα πηγαδάκια με τους εμπόρους και τους ναρκομανείς.
Και μετά συμπλήρωσε τη φορολογική σου δήλωση. Και πήγαινε και να ψηφίσεις. Και βάλε λίγο τηλεόραση να δείς με τι ασχολούνται...
11.5.09
OH YES YOU CAN!
Σήμερα το πρωί μπαίνω σε ταξί με μια κυρία , γύρω στα 60 και τον οδηγό του οχήματος φυσικά , ο οποίος ήταν κάτω απο 40.
Λέω καλημέρα αλλά οι συνεπιβαίνοντες συζητούν για την κατάσταση στην Ελλάδα οπότε λένε μια κοφτή καλημέρα και συνεχίζουν.
Παρακολουθώ τη συζήτηση και σε κάποιο σημείο ακούω τα εξής:
Επιβάτης: Στην Τουρκία πέθανε ένας απο τη γρίπη, το έβγαλαν στα νέα και μετά σώπασαν. Κάτι ξέρουν οι Τούρκοι. Διαφυλλάσουν τον τουρισμό τους με αυτόν τον τρόπο.
Ταξιτζής: Ναι σύμφωνοι, αλλά μην υποστηρίζουμε τώρα και τη λογοκρισία και την χούντα της Τουρκίας.
Επιβάτης: Εμείς ?Εμείς τι κάναμε? Εμείς καταστρέψαμε τον Τουρισμό μας με τα κωλόπαιδα που έσπαγαν τα μαγαζιά το Δεκέμβριο.
(έχει ξεκινήσει το βράσιμο)
Ταξιτζής: Δηλαδή εσείς πιστεύετε πως η πτώση του τουρισμού μας ωφείλεται στα επεισόδια του Δεκεμβρίου?
Επιβάτης: Εμ τι. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλαβάνος κατέστρεψαν τον τουρισμό και να ήξερες και πόσα πήραν και απο τη Seimens. (περισσότερα ή λιγότερα απο τους άλλους?)
(Έβρασα...αρχίζω και ξεχειλίζω)
Mpanana: Ε μα δε μπορεί να λέτε πως η αιτία πτώσης του ελληνικού τουρισμού , που στην τελική δεν είναι μόνο φετινό φαινόμενο ωφείλεται στο ΣΥΡΙΖΑ και δή στα επεισόδια του Δεκεμβρίου.
Ταξιτζής: [χαμόγελο συμπόνιας]
Επιβάτης: Τι λες κοπέλα μου? Ας είχες μαγαζί στο Μοναστηράκι (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ) και θα σου έλεγα εγώ!!Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους? (εσύ πάντως σίγουρα έχεις φάει όλοκληρο κεφάλι ελληνική Φετα , όχι απλά ένα τυράκι) .Αν έβλεπες λίγο τηλεόραση θα καταλαβαίνες τι έγινε. (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
Όπως φαντάζεσαι τα υπόλοιπα λεπτα πέρασαν με την κυρία να είναι στον απόλυτο παραλογισμό όπου έλεγε για τα παιδιά της που είναι επιστήμονες και παίρνουν 1.500 ευρώ στα 30φεύγα τους και για την Ελλάδα που πάει κατα διαόλου, για την ανισότητα, ότι οι κουκουλοφόροι έπρεπε να καίνε τα σπίτια των πλουσίων και του κάθε φρόκαλου που βγαίνει στις πίστες και βγάζει 20.000 ευρώ τη βραδιά. (δηλαδή το θέμα δεν είναι ότι προκάλεσαν ζημιές αλλά σε ποιόν τις προκάλεσαν, δεν είναι θέμα βίας και καταστροφής αλλά στόχου)
Το θέμα είναι πως ενώ στην αρχή πήγε να με φάει και εμένα και τον ταξιτζή που τολμίσαμε να υποστηρίξουμε την άποψη πως οι άνθρωποι βγήκαν το Δεκέμβρη στους δρόμους για διάφορους λόγους και πως δεν είναι αυτοί (ή κανένας ΣΥΡΙΖΑ) η αιτία που ο τουρισμός έχει πέσει, μετά άρχισε στην ουσία να μας λέει όλους τους λόγους που αξίζει κανείς να βγεί στο δρόμο.
Φτάνουμε στον προορισμό της, κατεβαίνει και με ανοιχτή την πόρτα λέει σε εμένα και τον ταξιτζή : "και καλή νίκη έυχομαι σε σας του ΣΥΡΙΖΑ...εγώ ανήκω σε ένα απο τα 2 μεγάλα κόμματα (έεεεεεεελα) αλλά λέω να μη ψηφίσω κανένα.."
Εγώ και ο ταξιτζής γελάμε και όσο εκείνη κλείνει την πόρτα της λέω "απ'όλη τη συζήτηση εσείς αυτό που καταλάβατε είναι πως ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ?"
To ταξί απο μακρύνεται , εγώ και ο οδηγός μένουμε να γελάμε/γκρινιάζουμε για τη νοοτροπία του Έλληνα , ιδιαίτερα άνω των 50 και λίγο πιο κάτω κατεβαίνω κι εγώ.
Ηθικό Διδαγμα...
Η κυρία είναι ένα απο τα τρόπαια της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Κατάφερε να πειστεί πως για όλα φταίνε οι κουκουλοφόροι, που καθοδηγούνται απο το ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αρχηγός ο Αλαβάνος , που έφαγε και αυτός απο το σκάνδαλο SEIMENS, που όμως τώρα παραγράφηκε γιατί ο πρωθυπουργός έκλεισε τη Βουλή για τις Ευρωεκλογές.
Τα έχει όλα τοποθετήσει τέλεια στο μυαλό της. Έχει την αιτία, έχει το θύτη, έχει το θύμα...
Αυτό που φαίνεται να μην έχει είναι το κουράγιο, την ικανότητα, την αντοχή να σκεφτεί πως δεν χρειάζεται να παίρνουμε άλλο τη σκατίλα ως δεδομένο.
Δεν έχω την απάντηση, δεν ξέρω τον τρόπο που θα αλλάξει τα δεδομένα. Ξέρω όμως πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε την ίδια τακτική, πως δεν γίνεται να μην την πληρώνει αυτός που πρέπει, πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε να ζούμε κάτω απο αυτές τις συνθήκες.
Αναφέρομαι σε αυτές που πρυτανέυει η διαφθορά, η κομπίνα, η λαμογιά. Σε αυτές που μπορεί να περάσει νομοσχέδιο όπου μπορεί να κλείσει η βουλή και να παραγραφούν τα μεγαλύτερα σκάνδαλα όλων των εποχών. Σε αυτές που ευδοκιμεί η νοοτροπία "αφού μας κλέβουν θα τους κλέψουμε κι εμείς, σιγά μη μας πιάσουν".
Δύο τελευταία πραγματάκια να θυμάσαι...
Κλείσε την τηλεόραση ΜΠΟΡΕΙΣ.
Διάβασε, ενημερώσου, σκέψου ΜΠΟΡΕΙΣ.
Λέω καλημέρα αλλά οι συνεπιβαίνοντες συζητούν για την κατάσταση στην Ελλάδα οπότε λένε μια κοφτή καλημέρα και συνεχίζουν.
Παρακολουθώ τη συζήτηση και σε κάποιο σημείο ακούω τα εξής:
Επιβάτης: Στην Τουρκία πέθανε ένας απο τη γρίπη, το έβγαλαν στα νέα και μετά σώπασαν. Κάτι ξέρουν οι Τούρκοι. Διαφυλλάσουν τον τουρισμό τους με αυτόν τον τρόπο.
Ταξιτζής: Ναι σύμφωνοι, αλλά μην υποστηρίζουμε τώρα και τη λογοκρισία και την χούντα της Τουρκίας.
Επιβάτης: Εμείς ?Εμείς τι κάναμε? Εμείς καταστρέψαμε τον Τουρισμό μας με τα κωλόπαιδα που έσπαγαν τα μαγαζιά το Δεκέμβριο.
(έχει ξεκινήσει το βράσιμο)
Ταξιτζής: Δηλαδή εσείς πιστεύετε πως η πτώση του τουρισμού μας ωφείλεται στα επεισόδια του Δεκεμβρίου?
Επιβάτης: Εμ τι. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλαβάνος κατέστρεψαν τον τουρισμό και να ήξερες και πόσα πήραν και απο τη Seimens. (περισσότερα ή λιγότερα απο τους άλλους?)
(Έβρασα...αρχίζω και ξεχειλίζω)
Mpanana: Ε μα δε μπορεί να λέτε πως η αιτία πτώσης του ελληνικού τουρισμού , που στην τελική δεν είναι μόνο φετινό φαινόμενο ωφείλεται στο ΣΥΡΙΖΑ και δή στα επεισόδια του Δεκεμβρίου.
Ταξιτζής: [χαμόγελο συμπόνιας]
Επιβάτης: Τι λες κοπέλα μου? Ας είχες μαγαζί στο Μοναστηράκι (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ) και θα σου έλεγα εγώ!!Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους? (εσύ πάντως σίγουρα έχεις φάει όλοκληρο κεφάλι ελληνική Φετα , όχι απλά ένα τυράκι) .Αν έβλεπες λίγο τηλεόραση θα καταλαβαίνες τι έγινε. (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)
Όπως φαντάζεσαι τα υπόλοιπα λεπτα πέρασαν με την κυρία να είναι στον απόλυτο παραλογισμό όπου έλεγε για τα παιδιά της που είναι επιστήμονες και παίρνουν 1.500 ευρώ στα 30φεύγα τους και για την Ελλάδα που πάει κατα διαόλου, για την ανισότητα, ότι οι κουκουλοφόροι έπρεπε να καίνε τα σπίτια των πλουσίων και του κάθε φρόκαλου που βγαίνει στις πίστες και βγάζει 20.000 ευρώ τη βραδιά. (δηλαδή το θέμα δεν είναι ότι προκάλεσαν ζημιές αλλά σε ποιόν τις προκάλεσαν, δεν είναι θέμα βίας και καταστροφής αλλά στόχου)
Το θέμα είναι πως ενώ στην αρχή πήγε να με φάει και εμένα και τον ταξιτζή που τολμίσαμε να υποστηρίξουμε την άποψη πως οι άνθρωποι βγήκαν το Δεκέμβρη στους δρόμους για διάφορους λόγους και πως δεν είναι αυτοί (ή κανένας ΣΥΡΙΖΑ) η αιτία που ο τουρισμός έχει πέσει, μετά άρχισε στην ουσία να μας λέει όλους τους λόγους που αξίζει κανείς να βγεί στο δρόμο.
Φτάνουμε στον προορισμό της, κατεβαίνει και με ανοιχτή την πόρτα λέει σε εμένα και τον ταξιτζή : "και καλή νίκη έυχομαι σε σας του ΣΥΡΙΖΑ...εγώ ανήκω σε ένα απο τα 2 μεγάλα κόμματα (έεεεεεεελα) αλλά λέω να μη ψηφίσω κανένα.."
Εγώ και ο ταξιτζής γελάμε και όσο εκείνη κλείνει την πόρτα της λέω "απ'όλη τη συζήτηση εσείς αυτό που καταλάβατε είναι πως ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ?"
To ταξί απο μακρύνεται , εγώ και ο οδηγός μένουμε να γελάμε/γκρινιάζουμε για τη νοοτροπία του Έλληνα , ιδιαίτερα άνω των 50 και λίγο πιο κάτω κατεβαίνω κι εγώ.
Ηθικό Διδαγμα...
Η κυρία είναι ένα απο τα τρόπαια της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Κατάφερε να πειστεί πως για όλα φταίνε οι κουκουλοφόροι, που καθοδηγούνται απο το ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αρχηγός ο Αλαβάνος , που έφαγε και αυτός απο το σκάνδαλο SEIMENS, που όμως τώρα παραγράφηκε γιατί ο πρωθυπουργός έκλεισε τη Βουλή για τις Ευρωεκλογές.
Τα έχει όλα τοποθετήσει τέλεια στο μυαλό της. Έχει την αιτία, έχει το θύτη, έχει το θύμα...
Αυτό που φαίνεται να μην έχει είναι το κουράγιο, την ικανότητα, την αντοχή να σκεφτεί πως δεν χρειάζεται να παίρνουμε άλλο τη σκατίλα ως δεδομένο.
Δεν έχω την απάντηση, δεν ξέρω τον τρόπο που θα αλλάξει τα δεδομένα. Ξέρω όμως πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε την ίδια τακτική, πως δεν γίνεται να μην την πληρώνει αυτός που πρέπει, πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε να ζούμε κάτω απο αυτές τις συνθήκες.
Αναφέρομαι σε αυτές που πρυτανέυει η διαφθορά, η κομπίνα, η λαμογιά. Σε αυτές που μπορεί να περάσει νομοσχέδιο όπου μπορεί να κλείσει η βουλή και να παραγραφούν τα μεγαλύτερα σκάνδαλα όλων των εποχών. Σε αυτές που ευδοκιμεί η νοοτροπία "αφού μας κλέβουν θα τους κλέψουμε κι εμείς, σιγά μη μας πιάσουν".
Δύο τελευταία πραγματάκια να θυμάσαι...
Κλείσε την τηλεόραση ΜΠΟΡΕΙΣ.
Διάβασε, ενημερώσου, σκέψου ΜΠΟΡΕΙΣ.
4.5.09
Η κλίση , η πορεία , το κλουβί
Φοβάσαι ποτέ πως δεν θα καταφέρεις τίποτα τελικά?
Πως όλα αυτά για τα οποία προσπάθησες ή προσπαθείς είναι μια τρύπα στο νερό?
Πόσο αστεία είναι τελικά όλα αυτά τα πλάνα ανάλογα με τις ικανότητες, τη δεξιότητα , το ταλέντο που τάχαμ δήθεν σε ορίζουν και τελικά φτιάχνεις τη ζωή σου ανάλογα. Πως γίνεται να παραμένει κανείς πιστός σε αυτό που κάποτε τον όρισε?
Α! η Κατερινούλα μας ήταν πολύ καλή στο να φτιάχνει τσάι. Το τσαί της Κατερίνας δεν περιγράφεται. Απο μικρή θυμάμαι της έλεγαν όλοι πόσο εκπληκτικό τσάι κάνει, πως πρέπει να ασχοληθεί με την παραγωγή τσαγιού. Και εκεινη όπως φαντάζεσαι λάτρευε να φτιάχνει τσάι. Έτσι λοιπόν η Κατερίνα σπούδασε παραγωγή τσαγιού , έφυγε και στην μακρινή Κίνα για να κάνει MTA και μετά δούλεψε στη Global Tea Production, ως executive director of the Key Tea producers of the Global team of the Global Tea Production. Στα 40 της με 2 παιδιά κατάφερε να συνδυάζει ιδανικά το καριέρα-οικογένεια. Στα 60 της βγήκε στη σύνταξη και μετά η Κατερίνα αφοσιώθηκε στο να φτιάχνει τσάι για τα εγγόνια της που λάτρευαν το τσάι της γιαγιάς. Η Κατερίνα μας άφησε χρόνους και στο μνήμα της τώρα γράφει Tea is drunk to forget the din of the world...
Δεν έχω που να καταλήξω..Σήμερα ξύπνησα με το φόβο πως κάνω άλλα απο αυτά που θέλω χωρίς να ξέρω τι θέλω. Δεν έχω κλίση, δεν έχω τάση, δεν έχω βρεί το ταλέντο ούτε αυτό εμένα, δεν ονειρεύομαι γιατί προσπαθώ να ζώ και τελικά δεν κάνω τίποτα απο τα δύο. Είναι τρομακτικά δύσκολο να συνειδητοποιείς πως μπορεί τελικά να μην γίνει τίποτα. Μπορεί να μη ζήσεις καμμιά μεγάλη αλλαγή, καμμιά προσωπική αναγέννηση γιατί τελικά δεν κοίταξες ποτέ. Είναι τρομακτικά δύσκολο να παίρνεις τη ζωή ως έχει και ακόμα πιο δύκολο να την κυνηγάς.
Να πιστεύεις στην τύχη ή να την κυνηγάς?
Δεν είμαι καλή σε τίποτα απο τα δύο. Είμαι απο τη φύση μου άπιστη και καχύποπτη και πολύ κακή στο κυνήγι. Για την ακρίβεια δεν το προσπαθώ κάν το κυνήγι...τρέχω λίγο και μόλις κουραστώ ή πέσω ή σταματήσω να πιστεύω στην έννοια του κηνυγιού και την αξία του θηράματος , τσούπ ...σταματώ...
I am not a fighter ... I am a quitter!Αυτό το ξέρω!Και είμαι και πολλά άλλα αρνητικά...Νιώθω τόσο ανθρώπινη όμως που δε μπορώ να μου εναντιωθώ.
Φοβάμαι λοιπόν πως δεν θα τα καταφέρω να αναγεννηθώ. Να κάνω την μεγάλη υπέρβαση και να βρώ τη θάλασσα μέσα μου. Έχω χρόνο μπροστά μου ή δεν έχω? Είμαι απο αυτούς που "το" βρήκαν αργότερα ή απο αυτούς που δεν "το" βρήκαν ποτέ?
Και αυτό που βαριέμαι πιο πολύ είναι τα boost αυτοπεποίθησης, που ξεγελάς τον ίδιο σου τον εαυτό ελπίζοντας και προσπαθόντας.
Ναι , δεν έχεις και πολλά να κάνεις, άσε που η ζωή δεν κυλά ευχάριστα για τους ματαιόδοξους και τους απογοητευμένους...αλλά νά είναι που δε μου αρέσει ρε παιδί μου.
Το κλουβί είναι μικρό!
27.4.09
Ψυχαγωγία...
Μόλις συνειδητοποιήσα πως το Σαββατοκύριακο της Πρωτομαγιάς θα έχει ημιτελικό Final Four την Παρασκευή (Ολυμπιακός vs Παναθηναικός), το Σάββατο τελικό κυπέλλου (Ολυμπιακός vs ΑΕΚ) και την Κυριακή τον τελικό του Final Four (Ολυμπιακός ή Παναθηναικός vs Barcelona η CSKA)..
...και αναρωτιέμαι ....
Πόσα λεφτά ρε φίλε κερδίζουν όλοι αυτοί για να σε παλουκώσουν εσένα στον καναπέ σου?
Πόσα βγάζουν οι διοργανωτές, οι ομάδες, οι χορηγοί και σε δεύτερο πιο local επίπεδο οι σουβλατζήδες, οι pizzaρίες, τα περίπτερα (μπύρες, τσιγάρα)...και εσύ τι κερδίζεις ?
Εσύ κερδίζεις ενα 2ώρο ευχαρίστησης και πιθανότατα κάποιους λόγους να "κράζεις" τους αντιπάλους - φίλους για κάποιο καιρό ...καπνίζεις τα κέρατα σου και τρώς σαπίλα for the sake of the game and the boys night!
Το πιο αστείο είναι πως τους έχουν εκπαιδεύσει να είναι ολοκληρωτικό το συναίσθημα αυτό...
και έτσι η κλασσική, "εύπεπτη" διασκέδαση για τη μάζα γίνεται λόγος να είσαι χαρούμενος...
Είναι δυστυχώς αξιολύπητο να περιστρέφεται η ζωή σου γύρω απο την πολιτική ή τη μπάλα ή οτιδήποτε άλλο εσένα δε σε εξελίσσει με οποιοδήποτε τρόπο...
Ομολογώ πως κάποτε έτρεχα κι εγώ στα γήπεδα και όταν δεν έτρεχα , τα έβλεπα στην τηλεόραση...Ταξίδεψα να δώ την ομάδα μου...αλλά είναι αστείο γιατί τελικά δεν κέρδισα τίποτα...ούτε καν εμπειρίες...Και φυσικά κάποια στιγμή σταμάτησαν να με ενδιαφέρουν όλα αυτά...πλάκα είχαν ως τα 20...
Μετά βαρέθηκα να ενισχύω με το χρόνο και τα λεφτά μου διάφορους μαλάκες που βγάζουν λεφτά τάχαμ δήθεν για την προσωπική μου ψυχαγωγία...
Βέβαια κάπως έτσι λειτουργεί και ο κινηματογράφος ...με τη διαφορά ότι ένα έργο μπορεί να είναι life changing...ενώ αντίστοιχα πόσο life changing μπορεί να είναι μια εμπειρία στο γήπεδο? εκτός και αν ήσουν στο Καραισκάκη το '81..
Be a critical viewer..μη μασάς απλά ότι σου πετάνε...ο αθλητισμός είναι πιο ωραίος όταν τον κάνεις όχι όταν τον βλέπεις...
...και αναρωτιέμαι ....
Πόσα λεφτά ρε φίλε κερδίζουν όλοι αυτοί για να σε παλουκώσουν εσένα στον καναπέ σου?
Πόσα βγάζουν οι διοργανωτές, οι ομάδες, οι χορηγοί και σε δεύτερο πιο local επίπεδο οι σουβλατζήδες, οι pizzaρίες, τα περίπτερα (μπύρες, τσιγάρα)...και εσύ τι κερδίζεις ?
Εσύ κερδίζεις ενα 2ώρο ευχαρίστησης και πιθανότατα κάποιους λόγους να "κράζεις" τους αντιπάλους - φίλους για κάποιο καιρό ...καπνίζεις τα κέρατα σου και τρώς σαπίλα for the sake of the game and the boys night!
Το πιο αστείο είναι πως τους έχουν εκπαιδεύσει να είναι ολοκληρωτικό το συναίσθημα αυτό...
και έτσι η κλασσική, "εύπεπτη" διασκέδαση για τη μάζα γίνεται λόγος να είσαι χαρούμενος...
Είναι δυστυχώς αξιολύπητο να περιστρέφεται η ζωή σου γύρω απο την πολιτική ή τη μπάλα ή οτιδήποτε άλλο εσένα δε σε εξελίσσει με οποιοδήποτε τρόπο...
Ομολογώ πως κάποτε έτρεχα κι εγώ στα γήπεδα και όταν δεν έτρεχα , τα έβλεπα στην τηλεόραση...Ταξίδεψα να δώ την ομάδα μου...αλλά είναι αστείο γιατί τελικά δεν κέρδισα τίποτα...ούτε καν εμπειρίες...Και φυσικά κάποια στιγμή σταμάτησαν να με ενδιαφέρουν όλα αυτά...πλάκα είχαν ως τα 20...
Μετά βαρέθηκα να ενισχύω με το χρόνο και τα λεφτά μου διάφορους μαλάκες που βγάζουν λεφτά τάχαμ δήθεν για την προσωπική μου ψυχαγωγία...
Βέβαια κάπως έτσι λειτουργεί και ο κινηματογράφος ...με τη διαφορά ότι ένα έργο μπορεί να είναι life changing...ενώ αντίστοιχα πόσο life changing μπορεί να είναι μια εμπειρία στο γήπεδο? εκτός και αν ήσουν στο Καραισκάκη το '81..
Be a critical viewer..μη μασάς απλά ότι σου πετάνε...ο αθλητισμός είναι πιο ωραίος όταν τον κάνεις όχι όταν τον βλέπεις...
21.4.09
Η βαλίτσα
Ωραία!
Μπήκαμε επίσημα και στην άνοιξη...τώρα να περιμένω και την αγαπημένη μου πρωτομαγιά και βούρ για το καλοκαίρι.
Πήγα να ξεκινήσω αυτό το κείμενο χωρίς πολύ γκρίνια....αλλά δεν τα κατάφερα...
Αλλά λέω για αλλαγή να μη γκρινιάξω για την Ελλάδα σήμερα (παρόλο που σκοπεύω σε επόμενη ανάρτηση να σχολιάσω τον απόλυτο σουρεαλισμό του έλληνα στο καράβι...)αλλά για τη μαύρη μου τη μοίρα, τις λανθασμένες μου επιλογές, τις παγίδες που σαν βλάκας βούτηξα μέσα, την ανικανότητα μου να χειριστώ το οτιδήποτε μα κυρίως για όλα εκείνα που με μπλοκάρουν απο το να ονειρεύομαι και συνεπώς να πραγματοποιώ.
Ναι ναι ...εννοείται πως κατηγορώ και την κοινωνία για την καταπίεση και την Ελλάδα για την έλλειψη ερεθισμάτων και όλους τους "άλλους"...("L'enfer, c'est les Autres." Jean-Paul Sartre)
Αλλά η ευθύνη είναι όλη δικιά μου. Η ευθύνη των γρήγορων επιλογών , των αποφάσεων που πάρθηκαν στη στιγμή, η ευθύνη της απόλυτης αδιαφορίας για τα πάντα που αφορούν το μέλλον.
Δεν αποποιούμαι τίποτις...αδιαφορώ για το μέλλον ...είναι πολύ μακριά...
When it comes to society/reality/greek mentality, αυτός που ζεί το παρόν (ή που προσπαθεί τουλάχιστον) είναι ο χαμένος.
Δε μπορείς απλά να ζείς...ΟΧΙ!
Πρέπει να προβλέπεις, να σχεδιάζεις, να πειθαρχείς στο πλάνο, να στοχεύεις και να επιτυγχάνεις.
Και τι γίνεται λοιπόν όταν δε τα κάνεις όλα αυτά?
Αρχικά τρώς γκρίνια...για την ανωριμότητα και την "αλλού γι' αλλού " προσέγγιση σου.
Μετα βρίσκεσαι παγιδευμένος στις επιλογές κάποιων άλλων που εσύ συμφώνησες να ακολουθήσεις χωρίς να θυμάσαι καν το γιατί, έτσι κι αλλιώς δεν είχε τότε σημασία και τέτοια.
Είναι κοινωνιολογικά ενδιαφέρον πάντως να παρατηρήσει κανείς πως οι άνθρωποι που δεν ακολουθούν τη ρότα "σχεδιάζω τη ζωή μου, επενδύω, προβλέπω" γίνονται μικρές μαριονετούλες των ανθρώπων που ενώ σχεδιάζουν για τον εαυτό τους σε συμπεριέλαβαν και εσένα μέσα στα πλάνα τους. Ή ακόμα καλύτερα έχουν σχεδιάσει για σένα , χωρίς εσένα...(γονείς συνήθως οι εγκληματίες σε αυτό)
Αναρωτιέμαι πως αντέχουν να κοιμούνται όλοι αυτοί με τις προδιαγεγραμμένες ζωές...τις ζωές που ελέγχουν κάποιοι άλλοι...
Μάλλον αυτοί που το αντιλαμβάνονται δεν κοιμούνται καλά.
Άλλοι βολεύονται , άλλοι συμβιβάζονται και άλλοι γουστάρουν το έτοιμο, το εύκολο, το μαμίσιο, το παραδοσιακό....
Νιώθω μια ξαφνική ανάγκη να τα πάρω όλα στα χέρια μου και να τα πετάξω....όλα...χαχαχαχα
Δεν έχω τι να τις κάνω όλες αυτές τις προίκες που μου δώσατε.
Πάντα θα γυρνάω πίσω σε αυτή την τόσο σοφή κουβέντα της μάνας Λέφης...
Να χωράει η ζωή σου σε μια βαλίτσα, μην αγοράζεις πολλά πράγματα, μη δεσμεύεσαι με πολλά...για να μπορείς όταν θες να τη γεμίσεις και να φύγεις..Τόσα , όσα χρειάζεσαι...
Όσο μεγαλώνω τόσο καταλαβαίνω την αξία αυτής της κουβέντας. Τόσα πρέπει να είναι τα μπαγάζια μας...Μια βαλίτσα.
Σπίτια, νοίκια, εξοχικά, καρίερες, πλάνα, τα δάνεια και το προσωπικό ξεπούλημα που κάνεις για να τα έχεις όλα αυτά ....να πάνε στα τσακίδια...
Εγώ χρειάζομαι μια βαλίτσα... και στο λέω θα τα χωρέσω όλα αυτά που θέλω εκεί...
Μπήκαμε επίσημα και στην άνοιξη...τώρα να περιμένω και την αγαπημένη μου πρωτομαγιά και βούρ για το καλοκαίρι.
Πήγα να ξεκινήσω αυτό το κείμενο χωρίς πολύ γκρίνια....αλλά δεν τα κατάφερα...
Αλλά λέω για αλλαγή να μη γκρινιάξω για την Ελλάδα σήμερα (παρόλο που σκοπεύω σε επόμενη ανάρτηση να σχολιάσω τον απόλυτο σουρεαλισμό του έλληνα στο καράβι...)αλλά για τη μαύρη μου τη μοίρα, τις λανθασμένες μου επιλογές, τις παγίδες που σαν βλάκας βούτηξα μέσα, την ανικανότητα μου να χειριστώ το οτιδήποτε μα κυρίως για όλα εκείνα που με μπλοκάρουν απο το να ονειρεύομαι και συνεπώς να πραγματοποιώ.
Ναι ναι ...εννοείται πως κατηγορώ και την κοινωνία για την καταπίεση και την Ελλάδα για την έλλειψη ερεθισμάτων και όλους τους "άλλους"...("L'enfer, c'est les Autres." Jean-Paul Sartre)
Αλλά η ευθύνη είναι όλη δικιά μου. Η ευθύνη των γρήγορων επιλογών , των αποφάσεων που πάρθηκαν στη στιγμή, η ευθύνη της απόλυτης αδιαφορίας για τα πάντα που αφορούν το μέλλον.
Δεν αποποιούμαι τίποτις...αδιαφορώ για το μέλλον ...είναι πολύ μακριά...
When it comes to society/reality/greek mentality, αυτός που ζεί το παρόν (ή που προσπαθεί τουλάχιστον) είναι ο χαμένος.
Δε μπορείς απλά να ζείς...ΟΧΙ!
Πρέπει να προβλέπεις, να σχεδιάζεις, να πειθαρχείς στο πλάνο, να στοχεύεις και να επιτυγχάνεις.
Και τι γίνεται λοιπόν όταν δε τα κάνεις όλα αυτά?
Αρχικά τρώς γκρίνια...για την ανωριμότητα και την "αλλού γι' αλλού " προσέγγιση σου.
Μετα βρίσκεσαι παγιδευμένος στις επιλογές κάποιων άλλων που εσύ συμφώνησες να ακολουθήσεις χωρίς να θυμάσαι καν το γιατί, έτσι κι αλλιώς δεν είχε τότε σημασία και τέτοια.
Είναι κοινωνιολογικά ενδιαφέρον πάντως να παρατηρήσει κανείς πως οι άνθρωποι που δεν ακολουθούν τη ρότα "σχεδιάζω τη ζωή μου, επενδύω, προβλέπω" γίνονται μικρές μαριονετούλες των ανθρώπων που ενώ σχεδιάζουν για τον εαυτό τους σε συμπεριέλαβαν και εσένα μέσα στα πλάνα τους. Ή ακόμα καλύτερα έχουν σχεδιάσει για σένα , χωρίς εσένα...(γονείς συνήθως οι εγκληματίες σε αυτό)
Αναρωτιέμαι πως αντέχουν να κοιμούνται όλοι αυτοί με τις προδιαγεγραμμένες ζωές...τις ζωές που ελέγχουν κάποιοι άλλοι...
Μάλλον αυτοί που το αντιλαμβάνονται δεν κοιμούνται καλά.
Άλλοι βολεύονται , άλλοι συμβιβάζονται και άλλοι γουστάρουν το έτοιμο, το εύκολο, το μαμίσιο, το παραδοσιακό....
Νιώθω μια ξαφνική ανάγκη να τα πάρω όλα στα χέρια μου και να τα πετάξω....όλα...χαχαχαχα
Δεν έχω τι να τις κάνω όλες αυτές τις προίκες που μου δώσατε.
Πάντα θα γυρνάω πίσω σε αυτή την τόσο σοφή κουβέντα της μάνας Λέφης...
Να χωράει η ζωή σου σε μια βαλίτσα, μην αγοράζεις πολλά πράγματα, μη δεσμεύεσαι με πολλά...για να μπορείς όταν θες να τη γεμίσεις και να φύγεις..Τόσα , όσα χρειάζεσαι...
Όσο μεγαλώνω τόσο καταλαβαίνω την αξία αυτής της κουβέντας. Τόσα πρέπει να είναι τα μπαγάζια μας...Μια βαλίτσα.
Σπίτια, νοίκια, εξοχικά, καρίερες, πλάνα, τα δάνεια και το προσωπικό ξεπούλημα που κάνεις για να τα έχεις όλα αυτά ....να πάνε στα τσακίδια...
Εγώ χρειάζομαι μια βαλίτσα... και στο λέω θα τα χωρέσω όλα αυτά που θέλω εκεί...
14.4.09
ΙΣΤΕΡ..
Όσοι με γνωρίζουν μάλλον ξέρουν πως το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη καταπίεση που νιώθω απο τον κατά τ'άλλα πολύ cool (χά!) ορθόδοξο Χριστιανισμό.
Τα απαίσια έθιμα όπως σουβλίζω ένα κακόμοιρο ζώο γιατί έτσι γουστάρω να κάνω και χορεύω Πάριο τραβόντας πετσούλες απο το αρνί που στροβιλίζει, τρώω σαν κτήνος στη λήξη της νηστείας (που κάνω μόνο στα τυπικά δλδ λάδι, βούτυρο ,αβγό και γάλα) και βάζω τα καλά μου για να πάω να προσκυνήσω τον επιτάφειο (χα!) αλλά αν έχω περίοδο στέκομαι απέξω γιατί είναι αμαρτία (sorry dear god ) δεν έχουν απολύτως καμμία λογική.
Είναι μια ανέλπιδη προσπάθεια να εισάγουν την παράδοση και τη θρησκεία στις κτηνώδεις και άπληστες ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου/Έλληνα.
κάτι σαν κι αυτό...
Θέλω να τρώω σαν παχύσαρκο κτήνος αλλά θέλω να ζητήσω άφεση απο τον καλό θεούλη για όλες τις αμαρτίες που διαπράττω καθημερινά. (όχι γι' αυτά που δεν παραδέχομαι μόνο για τα προφανή)
Επίσης θέλω να ξενυχτήσω το βράδυ του Επιταφίου, να πιώ μπόμπες στο clubάκι του νησιού που βρέθηκα και το Σάββατο το πρωί θα πάω να κοινωνήσω...έλα μωρέ τώρα , θα καταλάβει ο θεός....
Μια τελευταία χάρη θέλω ρε Θεέ...Μπορεί να πάρει το final four ο Θρύλος?
Δεν χρειαζόμαστε καμμία αφορμή για να καταλάβουμε πως μπαίνει η άνοιξη, είναι ολοφάνερο! (γιατί άκουσα πως το πάσχα χρησιμεύει στο διαχωρισμό των εποχών) ...και στην τελική αν ψάχνουμε αφορμή για άδεια γιατί πρέπει να κλαίμε το νεκρό και μετά να χαρούμε με την ανάσταση του? Ας το πούμε προ-άνοιξη , ας καθιερώσουμε το πικνικ με barbeque (γιατί γουστάρει ο έλληνας το ψητό) και ας περιμένουμε να έρθει η Πρωτομαγιά για τον επίσημο εορτασμό...
Εγώ εφέτο θα πάω σε νησί με φίλους για support , ολονύχτια biribiria και το Αιγαίο....
Τα απαίσια έθιμα όπως σουβλίζω ένα κακόμοιρο ζώο γιατί έτσι γουστάρω να κάνω και χορεύω Πάριο τραβόντας πετσούλες απο το αρνί που στροβιλίζει, τρώω σαν κτήνος στη λήξη της νηστείας (που κάνω μόνο στα τυπικά δλδ λάδι, βούτυρο ,αβγό και γάλα) και βάζω τα καλά μου για να πάω να προσκυνήσω τον επιτάφειο (χα!) αλλά αν έχω περίοδο στέκομαι απέξω γιατί είναι αμαρτία (sorry dear god ) δεν έχουν απολύτως καμμία λογική.
Είναι μια ανέλπιδη προσπάθεια να εισάγουν την παράδοση και τη θρησκεία στις κτηνώδεις και άπληστες ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου/Έλληνα.
κάτι σαν κι αυτό...
Θέλω να τρώω σαν παχύσαρκο κτήνος αλλά θέλω να ζητήσω άφεση απο τον καλό θεούλη για όλες τις αμαρτίες που διαπράττω καθημερινά. (όχι γι' αυτά που δεν παραδέχομαι μόνο για τα προφανή)
Επίσης θέλω να ξενυχτήσω το βράδυ του Επιταφίου, να πιώ μπόμπες στο clubάκι του νησιού που βρέθηκα και το Σάββατο το πρωί θα πάω να κοινωνήσω...έλα μωρέ τώρα , θα καταλάβει ο θεός....
Μια τελευταία χάρη θέλω ρε Θεέ...Μπορεί να πάρει το final four ο Θρύλος?
Δεν χρειαζόμαστε καμμία αφορμή για να καταλάβουμε πως μπαίνει η άνοιξη, είναι ολοφάνερο! (γιατί άκουσα πως το πάσχα χρησιμεύει στο διαχωρισμό των εποχών) ...και στην τελική αν ψάχνουμε αφορμή για άδεια γιατί πρέπει να κλαίμε το νεκρό και μετά να χαρούμε με την ανάσταση του? Ας το πούμε προ-άνοιξη , ας καθιερώσουμε το πικνικ με barbeque (γιατί γουστάρει ο έλληνας το ψητό) και ας περιμένουμε να έρθει η Πρωτομαγιά για τον επίσημο εορτασμό...
Εγώ εφέτο θα πάω σε νησί με φίλους για support , ολονύχτια biribiria και το Αιγαίο....
10.4.09
Bowling for Ρέντη...
Τα σχόλια του τύπου "τι απογίναμε", "που καταντήσαμε", "που φτάσαμε" κλπ μου τη δίνουν στα νεύρα. Τι ακριβώς σου φαίνεται περίεργο...αλήθεια!
Αναφέρομαι στον 19χρονο που μπήκε με τα 2 όπλα στο σχολείο του ΟΑΕΔ , πυροβόλησε 3 ανθρώπους και μετά γύρισε το όπλο στον εαυτό του και απ'οτι λένε οι τελευταίες πληροφορίες υπέκυψε στα τραύματα του. Τώρα ξεκινάει η απόλυτη φαρσοκωμωδία του "εξοστρακισμού". Τι είχε το παιδί, τι λένε οι συμμαθητές, τι λένε οι δάσκαλοι, τι λέει ο διευθυντής, τι έκαναν οι γονείς ,ευθύνες στην πουτάνα την κοινωνία κλπ.
Δεν αστειεύομαι...περίμενε και θα δείς.
Ο Αρναούτογλου είπε πρωινιάτικα πως θα πρέπει να βάλουν ανιχνευτή μετάλλων στα σχολεία. Αυτή είναι η λύση του Γρηγόρη. Η λύση του προβλήματος είναι να περνάνε απο έλεγχο τα παιδιά...Α ρε κατακαημένε τηλεοπτικέ παρουσιαστή...
Αντί λοιπόν να περάσουμε ένα μήνα να ακούμε τον κάθε αμόρφωτο και συντηρητικό βλάκα να λέει την άποψη του ας αναλογιστούμε για λίγο το σύστημα της Παιδείας σε αυτή την τριτοκοσμική χώρα που ζούμε, το θέμα της μετανάστευσης (καθότι πριν απο λίγο διάβασα πως ο δράστης ήταν Ρώσος), το θέμα του bullying (εκφοβισμού) στα σχολεία, την έλλειψη ενημέρωσης στα σχολεία σχετικά με τη ψυχολογία του ατόμου όπως επίσης και την έλλειψη υποστήριξης απο καταρτισμένους ανθρώπους... Ίσως έτσι καταλάβουμε τους λόγους που κάποιος φτάνει στο σημείο να παρει ένα όπλο και όποιον πάρει ο χάρος...
Δεν είμαι ειδική , ούτε ξέρω το γιατί το παιδί ήθελε να εκδικηθεί με το χειρότερο τίμημα τους συμμαθητές του..το σχολείο κλπ..
Δεν είναι δύσκολο απο την άλλη βέβαια, να σκεφτείς πως ένας άνθρωπος που φτάνει σε αυτό το σημείο έχει υπάρξει πρώτα θύμα κάποιας άλλης κατάστασης που ευθυνόμαστε όλοι.
Είμαστε άσχετοι και απληροφόρητοι στα θέματα του εκφοβισμού απο "παληκαράδες" και "ψευτόμαγκες" στα σχολεία, ενώ σε χώρες όπως η Αγγλία το συγκεκριμένο θέμα απασχολεί κάθε νέο γονιό και προσπαθεί με ενημέρωση και υποστήριξη στα σχολεία να αντιμετωπιστεί.
Και μη μου πείς πως τώρα το βλέπουμε στη Ελλάδα , που υπάρχουν περισσότεροι μετανάστες γιατί νομίζω όσο πίσω και να πας σίγουρα θυμάσαι 1-2 συμμαθητές σου , που το έπαιζαν οι μάγκες του σχολείου με δικτατορικές ιδιότητες και διάφορες μεθόδους εκφοβισμού.. (το κολωνάτο, τα συνθήματα , τα γιαούρτια, η κοροιδία...)
Όλα αυτά , που συνήθως αντιμετωπίζονται ώς "ελα μωρέ παιδιά είναι το παράκαναν μια φορά" μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό στη ψυχολογία αυτού που κοροιδεύουν-περιθωριοποιούν- φοβίζουν.
Δυστυχώς σε αυτή τη χώρα η λέξη πρόβλεψη είναι άγνωστη. Πρέπει πρώτα να καεί η Πάρνηθα και η Ηλεία για να σκεφτούμε τα μέτρα πυρόσβεσης, πρέπει πρώτα να πεθάνει ένα αθώο παιδί για να σκεφτούμε την εκμετάλευση της εξουσίας και τη διαφθορά της Ε.Α, πρέπει πρώτα να σκάσει το Βατοπέδιο, τα ομόλογα, οι κουμπάροι, ο Ζαχόπουλος κλπ για να σκεφτούμε να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα. Πρέπει πρώτα να απειληθούν όλοι οι δημοσιογράφοι ( ή όπως τόσο πετυχημένα γράφει το troktiko οι δημοσιοκάφροι) για να σκεφτούμε τη λογοκρισία, τη διαφθορά στα ΜΜΕ.
Πρέπει πρώτα να γίνει το εθνικό μας Columbine για να αντιμετωπίσουμε τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ προβλήματα στα σχολεία...
Στεναχωριέμαι για τοςυ αθώους που παλέυουν στο νοσοκομείο, στεναχωριέμαι για τα παιδιά που το είδαν να συμβαίνει , στεναχωριέμαι για τους γονείς που κλαίνε το γιό τους (με ντροπή πιθανόν) ...και στεναχωριέμαι για το δράστη... που έφυγε αβοήθητος , απογοητευμένος, με μίσος και αγανάκτηση απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα που πνίγει τους αδύναμους..
Αναφέρομαι στον 19χρονο που μπήκε με τα 2 όπλα στο σχολείο του ΟΑΕΔ , πυροβόλησε 3 ανθρώπους και μετά γύρισε το όπλο στον εαυτό του και απ'οτι λένε οι τελευταίες πληροφορίες υπέκυψε στα τραύματα του. Τώρα ξεκινάει η απόλυτη φαρσοκωμωδία του "εξοστρακισμού". Τι είχε το παιδί, τι λένε οι συμμαθητές, τι λένε οι δάσκαλοι, τι λέει ο διευθυντής, τι έκαναν οι γονείς ,ευθύνες στην πουτάνα την κοινωνία κλπ.
Δεν αστειεύομαι...περίμενε και θα δείς.
Ο Αρναούτογλου είπε πρωινιάτικα πως θα πρέπει να βάλουν ανιχνευτή μετάλλων στα σχολεία. Αυτή είναι η λύση του Γρηγόρη. Η λύση του προβλήματος είναι να περνάνε απο έλεγχο τα παιδιά...Α ρε κατακαημένε τηλεοπτικέ παρουσιαστή...
Αντί λοιπόν να περάσουμε ένα μήνα να ακούμε τον κάθε αμόρφωτο και συντηρητικό βλάκα να λέει την άποψη του ας αναλογιστούμε για λίγο το σύστημα της Παιδείας σε αυτή την τριτοκοσμική χώρα που ζούμε, το θέμα της μετανάστευσης (καθότι πριν απο λίγο διάβασα πως ο δράστης ήταν Ρώσος), το θέμα του bullying (εκφοβισμού) στα σχολεία, την έλλειψη ενημέρωσης στα σχολεία σχετικά με τη ψυχολογία του ατόμου όπως επίσης και την έλλειψη υποστήριξης απο καταρτισμένους ανθρώπους... Ίσως έτσι καταλάβουμε τους λόγους που κάποιος φτάνει στο σημείο να παρει ένα όπλο και όποιον πάρει ο χάρος...
Δεν είμαι ειδική , ούτε ξέρω το γιατί το παιδί ήθελε να εκδικηθεί με το χειρότερο τίμημα τους συμμαθητές του..το σχολείο κλπ..
Δεν είναι δύσκολο απο την άλλη βέβαια, να σκεφτείς πως ένας άνθρωπος που φτάνει σε αυτό το σημείο έχει υπάρξει πρώτα θύμα κάποιας άλλης κατάστασης που ευθυνόμαστε όλοι.
Είμαστε άσχετοι και απληροφόρητοι στα θέματα του εκφοβισμού απο "παληκαράδες" και "ψευτόμαγκες" στα σχολεία, ενώ σε χώρες όπως η Αγγλία το συγκεκριμένο θέμα απασχολεί κάθε νέο γονιό και προσπαθεί με ενημέρωση και υποστήριξη στα σχολεία να αντιμετωπιστεί.
Και μη μου πείς πως τώρα το βλέπουμε στη Ελλάδα , που υπάρχουν περισσότεροι μετανάστες γιατί νομίζω όσο πίσω και να πας σίγουρα θυμάσαι 1-2 συμμαθητές σου , που το έπαιζαν οι μάγκες του σχολείου με δικτατορικές ιδιότητες και διάφορες μεθόδους εκφοβισμού.. (το κολωνάτο, τα συνθήματα , τα γιαούρτια, η κοροιδία...)
Όλα αυτά , που συνήθως αντιμετωπίζονται ώς "ελα μωρέ παιδιά είναι το παράκαναν μια φορά" μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό στη ψυχολογία αυτού που κοροιδεύουν-περιθωριοποιούν- φοβίζουν.
Δυστυχώς σε αυτή τη χώρα η λέξη πρόβλεψη είναι άγνωστη. Πρέπει πρώτα να καεί η Πάρνηθα και η Ηλεία για να σκεφτούμε τα μέτρα πυρόσβεσης, πρέπει πρώτα να πεθάνει ένα αθώο παιδί για να σκεφτούμε την εκμετάλευση της εξουσίας και τη διαφθορά της Ε.Α, πρέπει πρώτα να σκάσει το Βατοπέδιο, τα ομόλογα, οι κουμπάροι, ο Ζαχόπουλος κλπ για να σκεφτούμε να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα. Πρέπει πρώτα να απειληθούν όλοι οι δημοσιογράφοι ( ή όπως τόσο πετυχημένα γράφει το troktiko οι δημοσιοκάφροι) για να σκεφτούμε τη λογοκρισία, τη διαφθορά στα ΜΜΕ.
Πρέπει πρώτα να γίνει το εθνικό μας Columbine για να αντιμετωπίσουμε τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ προβλήματα στα σχολεία...
Στεναχωριέμαι για τοςυ αθώους που παλέυουν στο νοσοκομείο, στεναχωριέμαι για τα παιδιά που το είδαν να συμβαίνει , στεναχωριέμαι για τους γονείς που κλαίνε το γιό τους (με ντροπή πιθανόν) ...και στεναχωριέμαι για το δράστη... που έφυγε αβοήθητος , απογοητευμένος, με μίσος και αγανάκτηση απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα που πνίγει τους αδύναμους..
6.4.09
...ο κόσμος δεν αλλάζει αλλά μεταρρυθμίζεται...
Αξίζει να διαβάσεις τι κατήγγειλε η Αικατερίνη Γκουλίωνη , λίγο πριν βρεθεί νεκρή κατά τη μεταφορά της σε άλλες φυλακές...
Ελεώνας Θηβών (20-02-09),
Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω.
Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.
Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ' απόκρυφα σημεία του σώματός μου.
Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:
Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν' ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να' μαι το τελευταίο σκουπίδι.
Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να...αυτοκτονήσω μ' αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ' το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.
Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ' έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους...
Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη...νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.
Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ' εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.
Στην απομόνωση με έκλεισαν σ' εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να' ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.
Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.
Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.
Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.
Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.
Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ' όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.
Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ' όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ' εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν...
Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση -ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.
Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.
Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε...
Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.
Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.
Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.
Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.
Γκουλιώνη Κατερίνα
Καταγγελία προς τον συνήγορο του πολίτη
της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης
της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης
Ελεώνας Θηβών (20-02-09),
Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.
Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ' απόκρυφα σημεία του σώματός μου.
Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:
Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν' ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να' μαι το τελευταίο σκουπίδι.
Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να...αυτοκτονήσω μ' αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ' το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.
Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ' έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους...
Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη...νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.
Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ' εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.
Στην απομόνωση με έκλεισαν σ' εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να' ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.
Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.
Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.
Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.
Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.
Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ' όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.
Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ' όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ' εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν...
Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση -ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.
Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.
Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε...
Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.
Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.
Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.
Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.
Γκουλιώνη Κατερίνα
3.4.09
Το γηροκομείο...
Δύο κινεζικής προέλευσης καλλιτέχνες , ο Sun Yuan και Peng Yu παρουσιάζουν αυτήν την περίοδο στη Saatchi Gallery του Λονδίνου κάτι πραγματικά μοναδικό.
13 παγκόσμιοι ηγέτες (ή καλύτερα 13 φιγούρες που θυμίζουν παγκόσμιους ηγέτες) σε 13 αναπηρικές καρέκλες τριγυρίζουν αποπροσανατολισμένοι σε συνθήκες που θυμίζουν γηροκομέιο..
Οι S.Yuan και P.Yu είναι δύο απο τους πιο "αντιφατικούς" καλλιτέχνες της Κίνας , ιδιαίτερα γνωστοί για τα υλικά που χρησιμοποιούν στα έργα τους, όπως αληθινό ανθρώπινο λίπος, πτώματα παιδιών και ζώα. Παίζουν με την αντίληψη , το θάνατο και την ανθρώπινη κατάσταση/συνθήκη.
Στο "Γηροκομείο " (Old Persons Home), οι δύο καλλιτέχνες παρουσιάζουν με έναν ιδιαίτερα grotesque τρόπο 13 σακάτηδες και ανίκανους γέροντες που ύποπτα θυμίζουν παγκόσμιους ηγέτες. Τοποθετημένοι σε ηλεκτρικές αναπηρικές καρέκλες , οι ξεδοντιάρηδες, σταφιδιασμένοι και ξεμωραμένοι γέροι, βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης προς τιμήν της παγκόσμιας διαμάχης. Οι γέροι λοιπόν τσουλάνε με τα καροτσάκια τους αριστερά και δεξιά, σε ρυθμό χελώνας, πέφτοντας ο ένας πάνω στον άλλο (σαν συγκρουόμενα αυτοκινητάκια στο λούνα πάρκ) και δείχνουν αποπροσανατολισμένοι, μόνοι και αβοήθητοι...
Με αυτόν τον τρόπο οι Ασιάτες θέλουν να παρομοιάσουν το "θάνατο" των Ηνωμένων Εθνών...
Όταν βρέθηκα μέσα στον χώρο έμεινα χαζεμένη για κάποια λεπτά. Η εικόνα των αναπήρων γέρων απο μόνη της, προτού διαβάσω το συμβολισμό του έργου, ήταν μοναδικά δυνατή.
Οι λεπτομέρειες στα σώματα και τα πρόσωπα των γέρων ήταν συγκλονιστικά αληθοφανείς , τόσο που έκανε τα εκθέματα του Madame Tussauds να μοιάζουν με προχειροδουλειές.
Η σημειολογεία του έργου αντίστοιχα ενδιαφέρουσα με την εικόνα. Ο σταφιδιασμένος γέρος που του τρέχουν τα σάλια, με το απλανές βλέμμα της γεροντικής άνοιας, ντυμένος με τα ρούχα της εξουσίας , περιπλανώμενος και αποπροσανατολισμένος σαν το ξεμωραμέν0, σακάτη και άλλοτε δυνατό οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών..
Το σώμα που γερνάει, το σώμα που γίνεται ανίκανο, που γίνεται έρμαιο των φυσικών περιορισμών...τα Ηνωμένα Έθνη...
13 παγκόσμιοι ηγέτες (ή καλύτερα 13 φιγούρες που θυμίζουν παγκόσμιους ηγέτες) σε 13 αναπηρικές καρέκλες τριγυρίζουν αποπροσανατολισμένοι σε συνθήκες που θυμίζουν γηροκομέιο..
Οι S.Yuan και P.Yu είναι δύο απο τους πιο "αντιφατικούς" καλλιτέχνες της Κίνας , ιδιαίτερα γνωστοί για τα υλικά που χρησιμοποιούν στα έργα τους, όπως αληθινό ανθρώπινο λίπος, πτώματα παιδιών και ζώα. Παίζουν με την αντίληψη , το θάνατο και την ανθρώπινη κατάσταση/συνθήκη.
Στο "Γηροκομείο " (Old Persons Home), οι δύο καλλιτέχνες παρουσιάζουν με έναν ιδιαίτερα grotesque τρόπο 13 σακάτηδες και ανίκανους γέροντες που ύποπτα θυμίζουν παγκόσμιους ηγέτες. Τοποθετημένοι σε ηλεκτρικές αναπηρικές καρέκλες , οι ξεδοντιάρηδες, σταφιδιασμένοι και ξεμωραμένοι γέροι, βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης προς τιμήν της παγκόσμιας διαμάχης. Οι γέροι λοιπόν τσουλάνε με τα καροτσάκια τους αριστερά και δεξιά, σε ρυθμό χελώνας, πέφτοντας ο ένας πάνω στον άλλο (σαν συγκρουόμενα αυτοκινητάκια στο λούνα πάρκ) και δείχνουν αποπροσανατολισμένοι, μόνοι και αβοήθητοι...
Με αυτόν τον τρόπο οι Ασιάτες θέλουν να παρομοιάσουν το "θάνατο" των Ηνωμένων Εθνών...
Όταν βρέθηκα μέσα στον χώρο έμεινα χαζεμένη για κάποια λεπτά. Η εικόνα των αναπήρων γέρων απο μόνη της, προτού διαβάσω το συμβολισμό του έργου, ήταν μοναδικά δυνατή.
Οι λεπτομέρειες στα σώματα και τα πρόσωπα των γέρων ήταν συγκλονιστικά αληθοφανείς , τόσο που έκανε τα εκθέματα του Madame Tussauds να μοιάζουν με προχειροδουλειές.
Η σημειολογεία του έργου αντίστοιχα ενδιαφέρουσα με την εικόνα. Ο σταφιδιασμένος γέρος που του τρέχουν τα σάλια, με το απλανές βλέμμα της γεροντικής άνοιας, ντυμένος με τα ρούχα της εξουσίας , περιπλανώμενος και αποπροσανατολισμένος σαν το ξεμωραμέν0, σακάτη και άλλοτε δυνατό οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών..
Το σώμα που γερνάει, το σώμα που γίνεται ανίκανο, που γίνεται έρμαιο των φυσικών περιορισμών...τα Ηνωμένα Έθνη...
24.3.09
Μεγάλοι έλληνες....
Απίθανη φάρσα ραδιοφωνικής ελληνοφρένειας...
http://www.youtube.com/watch?v=vm-ULKm2nd0&feature=related
Δε θέλω να πω τίποτα σχετικά με αυτή τη φαρσοκωμωδία που έχει οργανώσει το ΣΚΑΪ...τους τάχαμ δήθεν μεγάλους έλληνες και πράσινα άλογα...
Δεν υπάρχει ούτε μια γυναίκα στη δεκάδα...κάθε φορά που το σκέφτομαι εκνευρίζομαι...
Αυτός ο διαγωνισμός δε με αφορά καθόλου αλλά αυτή η φάρσα είναι απλά απίθανη!
Προσπαθώ ακόμα να καταλάβω γιατί η κυρία στο τηλέφωνο καταγράφει ολόκληρη τη λίστα των μεγάλων ελλήνων. Ότι τί?
20.3.09
When under ether...
"Tι φοβάστε περισσότερο; Tην αναισθησία ή τη χειρουργική επέμβαση;». «Tην αναισθησία», απαντά το 90% των ασθενών που ρωτήθηκαν σε σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου Aθηνών."
Η αίσθηση πως αφήνεσαι στα χέρια κάποιου άλλου...
Καθόλη τη διάρκεια της ζωής σου πιθανότατα θα αφεθείς στα χέρια κάποιων άλλων...Πρώτα στης μάνας σου και του πατέρα σου, μετά πιθανότατα στων φίλων σου, του συντρόφου σου και κάπου στο τέλος especially at Banania, στων παιδιών σου...
Κάποιες ξέμπαρκες φορές θα αφεθείς και στα χέρια κάποιου γιατρού..
Όμως αν το σκεφτείς όλες οι περιπτώσεις παρουσιάζουν τους ίδιους κινδύνους. Έχω αρχίσει και πιστέυω πως "κινδυνεύεις"το ίδιο απο αυτους που σ΄αγαπούν με αυτούς που ούτε καν σε γνωρίζουν.
Αν το καλοσκεφτείς υπάρχουν περισσότεροι γονείς που εκμεταλεύτηκαν την αγάπη των παιδιών τους , περισσότεροι σύντροφοι που εκμεταλεύτηκαν την εμπιστοσύνη των "αγαπημένων" τους και περισσότεροι φίλοι που πρόδωσαν το κολλητό τους ,απ'ότι γιατροί που εκμεταλεύτηκαν ή "πρόδωσαν" τον ασθενή τους..
Εντάξει μπορεί αυτή η μπανάνο-θεωρία να μην αναφέρεται σε ίδια μεγέθη και η συχνότητα που υποτίθεται πως αφήνεσαι στα χέρια αυτών που αγαπάς να είναι μεγαλύτερη απο αυτή που αφήνεσαι στα χέρια κάποιων γιατρών αλλά μπορεί και όχι...
Όπως και να έχει το να αφήνεσαι , ναρκωμένος, στα χέρια κάποιου άλλου , που να εμπιστεύεσαι ή να αγαπάς είναι μια διαδικασία αγχωτική.
Κάποιες φορές γίνεται συνειδητά, όπως στη νάρκωση του χειρουργείου , την απόφαση να συζήσεις, να ακολουθήσεις κοινή πορεία τελοσπάντων...
Μπορεί όμως να γίνει και ασυνείδητα...να έχεις αφεθεί στα χέρια κάποιων άλλων που αποφασίζουν για σένα ή φροντίζουν να σε κάνουν να νομίζεις πως έχεις αποφασίσει εσύ ενώ στην ουσία όλα είναι προδιαγεγραμμένα...
Γιαυτό παίδες, μικρό το κακό με τη νάρκωση αν το καλοσκεφτείς. Ναρκωμένοι είμαστε έτσι κι αλλιώς. Παλέυουμε να ξυπνήσουμε απο την επισκληρίδιο αναλγησία...
Και σε αυτή τη νάρκωση ο αναισθησιολόγος δεν προέβλεψε την επαναφορα.
Η πολυαγαπημένη μου Polly Jean ερμηνεύει..
"When under ether
The mind comes alive
But conscious of nothing
But the will to survive.."
Άκουσε το εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=6rKNOBPpeg8
Η αίσθηση πως αφήνεσαι στα χέρια κάποιου άλλου...
Καθόλη τη διάρκεια της ζωής σου πιθανότατα θα αφεθείς στα χέρια κάποιων άλλων...Πρώτα στης μάνας σου και του πατέρα σου, μετά πιθανότατα στων φίλων σου, του συντρόφου σου και κάπου στο τέλος especially at Banania, στων παιδιών σου...
Κάποιες ξέμπαρκες φορές θα αφεθείς και στα χέρια κάποιου γιατρού..
Όμως αν το σκεφτείς όλες οι περιπτώσεις παρουσιάζουν τους ίδιους κινδύνους. Έχω αρχίσει και πιστέυω πως "κινδυνεύεις"το ίδιο απο αυτους που σ΄αγαπούν με αυτούς που ούτε καν σε γνωρίζουν.
Αν το καλοσκεφτείς υπάρχουν περισσότεροι γονείς που εκμεταλεύτηκαν την αγάπη των παιδιών τους , περισσότεροι σύντροφοι που εκμεταλεύτηκαν την εμπιστοσύνη των "αγαπημένων" τους και περισσότεροι φίλοι που πρόδωσαν το κολλητό τους ,απ'ότι γιατροί που εκμεταλεύτηκαν ή "πρόδωσαν" τον ασθενή τους..
Εντάξει μπορεί αυτή η μπανάνο-θεωρία να μην αναφέρεται σε ίδια μεγέθη και η συχνότητα που υποτίθεται πως αφήνεσαι στα χέρια αυτών που αγαπάς να είναι μεγαλύτερη απο αυτή που αφήνεσαι στα χέρια κάποιων γιατρών αλλά μπορεί και όχι...
Όπως και να έχει το να αφήνεσαι , ναρκωμένος, στα χέρια κάποιου άλλου , που να εμπιστεύεσαι ή να αγαπάς είναι μια διαδικασία αγχωτική.
Κάποιες φορές γίνεται συνειδητά, όπως στη νάρκωση του χειρουργείου , την απόφαση να συζήσεις, να ακολουθήσεις κοινή πορεία τελοσπάντων...
Μπορεί όμως να γίνει και ασυνείδητα...να έχεις αφεθεί στα χέρια κάποιων άλλων που αποφασίζουν για σένα ή φροντίζουν να σε κάνουν να νομίζεις πως έχεις αποφασίσει εσύ ενώ στην ουσία όλα είναι προδιαγεγραμμένα...
Γιαυτό παίδες, μικρό το κακό με τη νάρκωση αν το καλοσκεφτείς. Ναρκωμένοι είμαστε έτσι κι αλλιώς. Παλέυουμε να ξυπνήσουμε απο την επισκληρίδιο αναλγησία...
Και σε αυτή τη νάρκωση ο αναισθησιολόγος δεν προέβλεψε την επαναφορα.
Η πολυαγαπημένη μου Polly Jean ερμηνεύει..
"When under ether
The mind comes alive
But conscious of nothing
But the will to survive.."
Άκουσε το εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=6rKNOBPpeg8
19.3.09
Ένας ακόμη λόγος...
Σήμερα, Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009...βρήκα ακόμη ένα λόγο να μουτζώσω αυτή την κυβέρνηση και την προηγούμενη της...
Σήμερα, Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009...αποφάσισα να κάνω την απόσταση Χαλάνδρι - Εθνική Άμυνα (που κάνω καθημερινά απο τότε που αποφάσισαν να κλείσουν τη στάση μετρό του Χαλανδρίου) με ποδήλατο...
Σήμερα, Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009...καταλάβα πως αν αυτή η χώρα δεν έχει δρόμους για να μην καταστρέφεις το αυτοκίνητο σου, φαντάσου τι τραβάει ο ποδηλάτης...
Σήμερα, Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009...είδα πως κάτι τόσο ωραίο και αναζωογονητικό όπως το να κάνεις ποδήλατο μπορεί να μετατραπεί στην απόλυτη ταλαιπωρία και το σπάσιμο νέυρων...
Που να πάει ο κακόμοιρος ο ποδηλάτης ρε παιδί , όταν αριστερά έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα, δεξιά έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στις γωνίες έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στο δρόμο έχει πρoφανώς αυτοκίνητα, δεν έχει σε πολλές περιπτώσεις πεζοδρόμια οπότε οι άναθρωποι περπατούν στο δρόμο (και αν έχει πεζοδρόμιο , θα έχουν αποφασίσει να φυτέψουν φοίνικα για να μη χωράει ο πεζός) και τελικά αυτό το δείγμα δρόμου που περισσεύει για σένα είναι κατά πάσα πιθανότητα ανισόπεδο, σκαμένο , με άσφαλτο που έχει πετάξει δεινόσαυρους που είναι ότι πρέπει για το αντι-κραδασμικό σου δίτροχο και φυσικά το αντι-κραδασμικό σώμα του ποδηλάτη.
Γκρινιάζετε λοιπόν όλοι για την απίθανη κίνηση στο κέντρο, κόβεται εσείς - όργανα της τροχαίας και της δημοτικής- κλήσεις σε 5 standard σημεία όλης της πόλης, φτιάχνεται parking για τα αυτοκίνητα που κοστίζει 10 ευρώ την ώρα..τάχαμ δήθεν για να σταματήσουν οι άνθρωποι να χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα...
Αλλά οι εναλακτικές που μας προσφέρετε είναι μόνο θεωρητικές...
...όταν οι στάσεις μετρό εκτός κέντρου είναι πρσβάσιμες μόνο με αυτοκίνητο ή 25 λεπτό περπάτημα απο το κέντρο της υποτιθέμενης περιοχής που βρίσκεται (βλ.Χαλάνδρι)
...όταν ΔΕΝ υπάρχουν ποδηλατόδρομοι και οι δρόμοι που υπάρχουν είναι στα επίπεδα τριτοκοσμικής χώρας
...όταν οι λεωφορειόδρομοι έχουν πάντα περισσότερα taxi μέσα απο λεωφορεία και συνεπώς κολλάς στην κίνηση
...όταν το τρόλευ και το τράμ ανταγωνίζονται τα σαλιγκάρια σε ταχύτητα.
Υπέροχες και λειτουργικές λύσεις. Το κράτος σκέφτεται τον πολίτη!!
Θα πάω κι αύριο με ποδήλατο...δεν τα παρατάω!!Θα κάνω mountain bike σε ανώμαλο δρόμο στην Αθήνα, μέχρι να με πατήσουν ή να γκρεμοτσακιστώ μόνη μου σε κάποια διασταύρωση χωρίς ορατότητα ενώ η ροδίτσα μου θα έχει σκαλώσει στον ανισόπεδο δρόμο που ξεβράζει τις ρίζες του φυτεμένου φοίνικα του Δήμου Ψυχικού!
..μωρή Ελλάδα δε σταματάς να με απογοητεύεις...Δε σταματάς να μου δείχνεις την ασχήμια σου...Και στο λέω είσαι μεγάλη βλάχα!
ΥΓ1. Θυμήθηκα τις βόλτες στο Παρίσι με τα velib , τους ποδηλατόδρομους και το Σηκουάνα...
funf!είμαστε τόσο μακρυά, όσο είναι η Γη απο τη Σελήνη...
ΥΓ2.Ελπίζω φυσικά να το βρώ στο γυρισμό μου..Βέβαια αν μου το κλέψουν , ε τότε θα έχουμε ένα κοινό με τη Γαλλία και την Αγγλία...(όχι αυτό που θα έπρεπε όμως...)
Σήμερα, Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009...αποφάσισα να κάνω την απόσταση Χαλάνδρι - Εθνική Άμυνα (που κάνω καθημερινά απο τότε που αποφάσισαν να κλείσουν τη στάση μετρό του Χαλανδρίου) με ποδήλατο...
Σήμερα, Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009...καταλάβα πως αν αυτή η χώρα δεν έχει δρόμους για να μην καταστρέφεις το αυτοκίνητο σου, φαντάσου τι τραβάει ο ποδηλάτης...
Σήμερα, Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009...είδα πως κάτι τόσο ωραίο και αναζωογονητικό όπως το να κάνεις ποδήλατο μπορεί να μετατραπεί στην απόλυτη ταλαιπωρία και το σπάσιμο νέυρων...
Που να πάει ο κακόμοιρος ο ποδηλάτης ρε παιδί , όταν αριστερά έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα, δεξιά έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στις γωνίες έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στο δρόμο έχει πρoφανώς αυτοκίνητα, δεν έχει σε πολλές περιπτώσεις πεζοδρόμια οπότε οι άναθρωποι περπατούν στο δρόμο (και αν έχει πεζοδρόμιο , θα έχουν αποφασίσει να φυτέψουν φοίνικα για να μη χωράει ο πεζός) και τελικά αυτό το δείγμα δρόμου που περισσεύει για σένα είναι κατά πάσα πιθανότητα ανισόπεδο, σκαμένο , με άσφαλτο που έχει πετάξει δεινόσαυρους που είναι ότι πρέπει για το αντι-κραδασμικό σου δίτροχο και φυσικά το αντι-κραδασμικό σώμα του ποδηλάτη.
Γκρινιάζετε λοιπόν όλοι για την απίθανη κίνηση στο κέντρο, κόβεται εσείς - όργανα της τροχαίας και της δημοτικής- κλήσεις σε 5 standard σημεία όλης της πόλης, φτιάχνεται parking για τα αυτοκίνητα που κοστίζει 10 ευρώ την ώρα..τάχαμ δήθεν για να σταματήσουν οι άνθρωποι να χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα...
Αλλά οι εναλακτικές που μας προσφέρετε είναι μόνο θεωρητικές...
...όταν οι στάσεις μετρό εκτός κέντρου είναι πρσβάσιμες μόνο με αυτοκίνητο ή 25 λεπτό περπάτημα απο το κέντρο της υποτιθέμενης περιοχής που βρίσκεται (βλ.Χαλάνδρι)
...όταν ΔΕΝ υπάρχουν ποδηλατόδρομοι και οι δρόμοι που υπάρχουν είναι στα επίπεδα τριτοκοσμικής χώρας
...όταν οι λεωφορειόδρομοι έχουν πάντα περισσότερα taxi μέσα απο λεωφορεία και συνεπώς κολλάς στην κίνηση
...όταν το τρόλευ και το τράμ ανταγωνίζονται τα σαλιγκάρια σε ταχύτητα.
Υπέροχες και λειτουργικές λύσεις. Το κράτος σκέφτεται τον πολίτη!!
Θα πάω κι αύριο με ποδήλατο...δεν τα παρατάω!!Θα κάνω mountain bike σε ανώμαλο δρόμο στην Αθήνα, μέχρι να με πατήσουν ή να γκρεμοτσακιστώ μόνη μου σε κάποια διασταύρωση χωρίς ορατότητα ενώ η ροδίτσα μου θα έχει σκαλώσει στον ανισόπεδο δρόμο που ξεβράζει τις ρίζες του φυτεμένου φοίνικα του Δήμου Ψυχικού!
..μωρή Ελλάδα δε σταματάς να με απογοητεύεις...Δε σταματάς να μου δείχνεις την ασχήμια σου...Και στο λέω είσαι μεγάλη βλάχα!
ΥΓ1. Θυμήθηκα τις βόλτες στο Παρίσι με τα velib , τους ποδηλατόδρομους και το Σηκουάνα...
funf!είμαστε τόσο μακρυά, όσο είναι η Γη απο τη Σελήνη...
ΥΓ2.Ελπίζω φυσικά να το βρώ στο γυρισμό μου..Βέβαια αν μου το κλέψουν , ε τότε θα έχουμε ένα κοινό με τη Γαλλία και την Αγγλία...(όχι αυτό που θα έπρεπε όμως...)
18.3.09
Little Red Riding Hood is now...WANTED!
"Η χρήση της κουκούλας και η απόκρυψη των χαρακτηριστικών του προσώπου θα συμπεριληφθούν σε μία σειρά διατάξεων για την προστασία της κοινωνικής ειρήνης, δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Δένδιας, αμέσως μετά την Κυβερνητική Επιτροπή, όπου συζητήθηκαν μέτρα για την προστασία της κοινωνικής ειρήνης."
..ΡΕ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΧΑΣΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ...Δεν υπάρχει σωτηρία, τόσο άσχημα είναι τα πράγματα για εσάς...Ποιά σειρά διατάξεων ρε πανύβλακες?
Προτείνω στην ίδια σειρά να ποινικοποιήσετε και τη χρήση πουλόβερ με λαιμόκοψη V.
Διότι η λαιμόκοψη V παραπέμπει στη λέξη Violence και συνεπώς για την προστασία της κοινωνικής ειρήνης ωφείλουμε να ελέγξουμε τη χρήση αυτών των πουλόβερ που προμοτάρουν τη βία και την αντίδραση στη ΔΙΑΦΘΟΡΑ, τη ΣΚΑΤΙΛΑ και την ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ σας.
Ρε άχρηστα, ανίκανα συντηρητικά ανθρωπάκια απο πότε η χρήση κουκούλας παραπέμπει άμεσα στην απόκρυψη των χαρακτηριστικών και αμέσως μετά πως γίνεται να προσπαθείτε να το ελέγξετε ?...
Αφού οι αγαπημένοι σας εχθροί , οι κουκουλοφόροι, δεν κρύβονται απο τις κουκούλες...αλλά απο μαντήλια στο πρόσωπο , απο full face μάσκες, απο κράνη....
Είπατε αφου δε μπορούμε να ελέγξουμε τους κουκουλοφόρους ας ελέγξουμε τις κουκούλες?
Ρε η μόνη ικανοποιήση με αυτά που λέτε και κάνετε είναι να σας σπάνε τα Κολωνάκια σας κάθε Παρασκευή...Δείτε τη σημειολογία ρε άχρηστοι και σταματήστε να ασχολείστε με τα άσχετα, τα ανούσια, τα μικρά ...
17.3.09
St.Patricks' day...να η αφορμή!
Σήμερα στην Ιρλανδία έχουν αργία....Γιορτάζουν την ημέρα του Αγ.Πατρίκιου (πολυούχος της Ιρλανδίας) και καθότι Ιρλανδική γιορτή οι pubs σερβίρουν μπύρα απο τις 9:00 το πρωί...
Στην Αγγλιά, την Αμερική και την Αυστραλία η γιορτή του Αγ.Πατρίκιου είναι μια μέρα γιορτής που συνήθως είναι συνυφασμένη με ατελείωτες κρεπάλες και μεθύσια...Τουλάχιστον το γλεντάνε!
Στο Chicago την ημέρα αυτή βάφουν τον ποτάμο πράσινο...(δε μου ακούγεται πολύ οικολογικό αλλά ελπίζω να έχουν προβλέψει, γιατί μάλλον θα ξεσηκώνοταν οι περιβαλοντολογικές οργανώσεις και θα τους έκοβαν τον κώλο).
Η εικόνα όμως του πράσινου ποταμού μοιάζει με καρτ-ποστάλ που "πείραξαν"τα χρώματα!
Εντάξει δεν θα δείς τίποτα αντίστοιχα θεαματικό να συμβαίνει σήμερα στο Ελλάντα, όμως όλου και κάπου θα βρείς μια ιρλανδέζικη πάμπ να χωθείς και να πιείς τη μπύρα σου προς τιμήν του Αγ.Πατρικίου.
Μπορείς να πας στο Mike's Irish bar στους Αμπελόκηπους ή απλά στη μπυραρία της γειτονιάς σου κι ας μην είναι ντυμένη στα πράσινα. Όπως και να 'χει μην χάνεις καμμία αφορμή για γλέντι. Φτιάξε τις δικές σου γιορτές, δανείσου απο άλλους λαούς και φρόντισε να γιορτάζεις όσο πιο συχνά γίνεται.
Μη ξεχνάς να το γλεντάς!
Η mpanana προειδοποιεί: Το γλέντι κάνει καλό στην υγεία...(τη ψυχική!)
Στην Αγγλιά, την Αμερική και την Αυστραλία η γιορτή του Αγ.Πατρίκιου είναι μια μέρα γιορτής που συνήθως είναι συνυφασμένη με ατελείωτες κρεπάλες και μεθύσια...Τουλάχιστον το γλεντάνε!
Στο Chicago την ημέρα αυτή βάφουν τον ποτάμο πράσινο...(δε μου ακούγεται πολύ οικολογικό αλλά ελπίζω να έχουν προβλέψει, γιατί μάλλον θα ξεσηκώνοταν οι περιβαλοντολογικές οργανώσεις και θα τους έκοβαν τον κώλο).
Η εικόνα όμως του πράσινου ποταμού μοιάζει με καρτ-ποστάλ που "πείραξαν"τα χρώματα!
Εντάξει δεν θα δείς τίποτα αντίστοιχα θεαματικό να συμβαίνει σήμερα στο Ελλάντα, όμως όλου και κάπου θα βρείς μια ιρλανδέζικη πάμπ να χωθείς και να πιείς τη μπύρα σου προς τιμήν του Αγ.Πατρικίου.Μπορείς να πας στο Mike's Irish bar στους Αμπελόκηπους ή απλά στη μπυραρία της γειτονιάς σου κι ας μην είναι ντυμένη στα πράσινα. Όπως και να 'χει μην χάνεις καμμία αφορμή για γλέντι. Φτιάξε τις δικές σου γιορτές, δανείσου απο άλλους λαούς και φρόντισε να γιορτάζεις όσο πιο συχνά γίνεται.
Μη ξεχνάς να το γλεντάς!
Η mpanana προειδοποιεί: Το γλέντι κάνει καλό στην υγεία...(τη ψυχική!)
16.3.09
Περί σκατών ο λόγος...
Χτες είχα μια συζήτηση πολιτικού περιεχομένου..και όπως ξέρεις αυτές οι συζητήσεις πάντα πάνε μακριά...Δεν ήταν βέβαια απο αυτές τις συζητήσεις των προηγούμενων γενεών που ανάβανε τα αίματα και υπήρχε πραγματική τσαντίλα και παρεξήγηση...
Όχι δεν ήταν απ'αυτές...Ήταν απο κείνες μεταξύ φίλων που διαφωνούν για να συμφωνήσουν, ήταν συζήτηση της απελπισίας και της αγανάκτησης...
Η αλήθεια είναι πως στις πολιτικές συζητήσεις δε βρίσκω κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον πέρα απο την απίθανη εντύπωση που μου κάνει η μνήμη των ανθρώπων...Πως γίνεται να θυμάσαι όλες αυτές τις ημερομηνείες και πότε ο τάδε έκανε το τάδε και πότε το ΠΑΣΟΚ έκανε αυτό που πριν η Ν.Δ. είχε κάνει το άλλο και η αριστερά το τέτοιο. Άπειρες πληροφορίες που κάποιοι ξέρουν απ'εξω κι ανακατωτά.
Γελάω επίσης στις πολιτικές συζητήσεις με το πως σιγά σιγά ξεπροβάλουν τα πιστέυω του καθενός. Γελάω επίσης με το πως κάποιοι εν έτη 2009 θεωρούν το πολιτικό τους πιστεύω θέμα taboo. Το πολιτικό κόμμα που ψηφίζεις σε προσδιορίζει ως άνθρωπο και οι περισσότεροι ακόμα και σήμερα ντρέπονται να υποστηρίξουν αυτό που πιστεύουν...Φαντάσου πόσο το αμφισβητούν!
Η πολιτική συζήτηση είναι démodé...ακόμα και αν δεν ακολουθείς καμμία μόδα.
Αν δεν αλλάξει η γενικότερη νοοτροπία εγώ ένα ξέρω , πως είτε μπλέ, είτε πράσινα, είτε πορτοκαλί πάνε να τα βάψουνε, τα σκατά θα είναι πάντα σκατουλί.
Εμένα λοιπόν τα πολιτικά κόμματα, η πολιτική γενικώς με έχει χάσει απο πελάτη. Δε μου αρέσει κανένα μαγαζί, τα προϊόντα τους είναι σκάρτα και οι υπάλληλοι τους άχρηστοι.
Δε θα συμβιβαστώ ν'αγοράσω τη παλιατζούρα τους.
Εγω στα ψηφοδέλτια θα γράφω ποιήματα...μέχρι να ελπίσω πως κάποιος έρχεται με φτυάρι να καθαρίσει τα σκατά...
13.3.09
"Quand on parle du loup, (on en voit la queue)"
Μόλις μας έκλεψαν κι εδώ...(όπου εδώ σημαίνει Μοναστηράκι , κέντρο Αθήνας)
Η λεία , 3 κινητά!
Μέχρι να τον πάρουμε χαμπάρι , είχε γίνει άφαντος...απ'οτι μαθαίνουμε πέρασε μια βόλτα απο διάφορα διπλάνα μαγαζιά...
Με αυτά που γίνονται τις τελευταίες μέρες τα 3 κινητά, αναίμακτα και χωρίς φασαρία, είναι να νιώθεις τυχερός...
Ρε που φτάσαμε...
Η λεία , 3 κινητά!
Μέχρι να τον πάρουμε χαμπάρι , είχε γίνει άφαντος...απ'οτι μαθαίνουμε πέρασε μια βόλτα απο διάφορα διπλάνα μαγαζιά...
Με αυτά που γίνονται τις τελευταίες μέρες τα 3 κινητά, αναίμακτα και χωρίς φασαρία, είναι να νιώθεις τυχερός...
Ρε που φτάσαμε...
Ο αγκαλίτσας..
Τέλος οι φοβίες...
Το ελληνικό κράτος φροντίζει για σένα.
Τώρα υπάρχει ο "αγκαλίτσας" να σε κάνει να νιώθεις ασφαλής.
Νιώθεις μοναξιά? Φοβάσαι μη σε ληστέψουν? Φοβάσαι μη σου πέσει ο ουρανός στο κεφάλι?
Τώρα υπάρχει ο "αγκαλίτσας" να σε ζεστάνει....
Νόμιζες χαζούλι πως θα σε άφηναν έτσι...Εντάξει μπορεί να αδυνατούν να σε κρατήσουν ασφαλής , όμως τώρα μπορούν να σε κάνουν να νομίζεις πως είσαι!
Η κυβέρνηση φροντίζει για σένα ρε αχάριστε...όλο γκρινιάζεις και μιζεριάζεις αλλά την αλήθεια δεν τη βλέπεις...Η κυβέρνηση νοιάζεται για σένα στο λέω!
Το ελληνικό κράτος φροντίζει για σένα.
Τώρα υπάρχει ο "αγκαλίτσας" να σε κάνει να νιώθεις ασφαλής.
Νιώθεις μοναξιά? Φοβάσαι μη σε ληστέψουν? Φοβάσαι μη σου πέσει ο ουρανός στο κεφάλι?
Τώρα υπάρχει ο "αγκαλίτσας" να σε ζεστάνει....
Νόμιζες χαζούλι πως θα σε άφηναν έτσι...Εντάξει μπορεί να αδυνατούν να σε κρατήσουν ασφαλής , όμως τώρα μπορούν να σε κάνουν να νομίζεις πως είσαι!
Η κυβέρνηση φροντίζει για σένα ρε αχάριστε...όλο γκρινιάζεις και μιζεριάζεις αλλά την αλήθεια δεν τη βλέπεις...Η κυβέρνηση νοιάζεται για σένα στο λέω!
Η εγληματικότητα, ένα γεγονός κι ο φόβος...
Ληστείες, απαγωγές, βιασμοί, τρομοκρατικές επιθέσεις, μπάτσοι γουρούνια...δολοφόνοι...
Αυξήθηκε τόσο ξαφνικά η εγκληματικότητα στην Ελλάδα ή τώρα είναι της μόδας απο τα Μεσα?
Διάβασα την Τρίτη στο troktiko πως βιάστηκε 22χρονή στη Φιλοθέη αλλά δεδομένου ότι η κοπέλα μιλήσε και για παρόμοια περιστατικά , υποτίθεται πως περιμέναμε να δούμε την αξιοπιστία της κατάθεσης και των μαρτύρων...
http://troktiko.blogspot.com/2009/03/22_10.html
http://troktiko.blogspot.com/2009/03/22_10.html
Όπως φαντάζεστε το θέμα ξεχάστηκε για λίγο...νεότερα δε μάθαμε...
Χτες βρέθηκα ν'ακούω την εξής ιστορία λοιπόν..
Βράδυ Παρασκευής , ώρα περίπου 00:00, στη θέα της Φιλοθέης, κοινώς εκεί που κοιτάμε τα Τουρκοβούνια, μπροστά απο το ίδρυμα Καραμανλή... 4 φίλοι, 2 κορίτσια και 2 αγόρια χαζεύουν τη θέα, μιλάνε, καπνίζουν στα κρυφά μέσα στο αυτοκίνητο τους...
Κάποια λεπτά αργότερα ένα αυτοκίνητο μάρκας Seat Ibiza με σπασμένο τζάμι φρενάρει απότομα στο πλαί του παρκαρισμένου αυτοκινήτου , απ'όπου κατεβαίνουν 2 νεαροί αρματωμένοι και απειλούν με όπλα τα 4 παιδιά λέγοντας τους να τους δώσουν ότι χρήματα είχαν καθώς και τα κινητά τους τηλέφωνα.
Η παρέα όμως δεν είχε μαζί της λεφτά, ούτε τα κινητά τους καθότι έμεναν εκεί κοντά και είχαν βγεί για κοντινή βόλτα. Μόνο ο ένας απο τους 4 , είχε πάνω του 30 ευρώ και το κινητό το οποίο πήραν οι δράστες. Μάλιστα επειδή το κινητό δεν ήταν απο αυτά τα καινούρια, είχαν το θράσος να σχολιάσουν "Καλά αυτό έχεις?".....(λυπάμαι αγαπημένη κλέφτη που δεν έχω i-phone να σε εξυπηρετήσω)
Αλλά δυστυχώς το μαρτύριο των παιδίων δεν τελειώνει εκεί. Οι δύο άντρες βγάζουν τα παιδιά- υπό την απειλή όπλου- απο το αυτοκίνητο , πετάνε τα κλειδία στη θέα και βάζουν τον οδηγό της παρέας στο πόρτ μπαγκάζ λέγοντας στους υπόλοιπους 3 πως αν ειδοποιήσουν την αστυνομία δεν θα ξαναδούν το φίλο τους. Όταν πλέον οι ληστές/απαγωγείς μπαίνουν στο Ibiza να φύγουν , τα 3 παιδιά βλέπουν στο πίσω κάθισμα να κάθεται δεμένη μια κοπέλα και να κλαίει...Το αμάξι το τότε απομακρύνεται...
Τα 3 παιδιά παραμένουν για κάποια λεπτα στο σημείο παγωμένα, τρομαγμένα , με τις κοπέλες να κλαίνε χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν..Μέχρι που βλέπουν κάποια μέτρα μακριά να προχωράει προς το μέρος τους ένας άλλος νεαρός (χωρίς μπλούζα) κρατώντας το κεφάλι τους και κατατρομαγμένος. Τους ρωτάει αν έιδαν ένα αμάξι με μαι κοπέλα μέσα και τους λέει πως ενώ βρισκόνταν με την κοπέλα του στο αμάξι τους επιτέθηκαν 2 άντρες , τους λήστεψαν, πήραν την κοπέλα μαζί τους και του είπαν πως αν ειδοποιήσει την αστυνομία δεν θα τη ξαναδεί. Τα 3 παιδιά λένε πως την είδαν , πως οι ίδιοι τύποι πήραν και τον φίλο τους και παραμένουν στη θέα ακόμα για κάποια λεπτά..
Μέχρι που ξεπροβάλει στο σημείο ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας με το 4 φίλο των παιδιών μέσα...Οι δράστες τον είχαν αφήσει στη Βεϊκου χωρίς να του κάνουν τίποτα παραπάνω...Για την κοπέλα δεν ήξερε τίποτα καθότι καθόλη τη διάρκεια βρισκόταν στο πόρτ μπαγκάζ.
Τα παιδία λοιπόν κατέθεταν μέχρι το επόμενο πρωί στο αστυνομικό τμήμα του Παλαιού Ψυχικού, όπου και το μεσημέρι της ίδιας μέρας, ειδοποιήθηκαν πως η φίλη του νεαρού είχε βρεθεί σε πάρκο της Φιλοθέης , έχοντα πέσει θύμα βιασμόυ.
Τα πρόσωπα υπαρκτά...την ιστορία την άκουσα απο φίλη των 4 παιδιών...
Δεν ξέρω τι έχει γίνει από τότε, ούτε αν η αστυνομία συνέλαβε υπόπτους...
Έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα ή τώρα η προσοχή μας είναι περισσότερο στραμμένη εκεί?
Θέλουν να μας τρομοκρατήσουν και να μας κάνουν να βολευτούμε απο φόβο στους καναπέδες μας ή γινόμαστε Mexico? (ή απλά μοιάζουμε περισσότερο απο ποτέ στους γείτονες μας)
Πλέον γνωρίζουν επίσημα όλοι πως στη χώρα αυτή δεν σε πιάνει κανείς....
Δεν γίνεται ρε λαμόγια αυτού του κράτους να μη τιμωρείται ποτέ κανείς...
Αντιλαμβάνεστε τι έχει γίνει? είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι που ο καθένας μπορεί να κάνει το οτιδήποτε και να διαφύγει ανενόχλητος...Εσείς τους αφήσατε το περιθώριο ρεεεεεεεεεε!!!
Όταν ο κοσμάκις ξέρει πως η πλειοψηφία των πολιτικών αυτής της χώρας έχει καταχραστεί δημόσιο χρήμα και δεν τιμωρήθηκε, ούτε θα τιμωρηθεί...Όσο μπορούν να διαφέυγουν δις κρατούμενοι με ελικόπτερα απο τις ύψιστης ασφαλείας φυλακές του Κορυδαλλού, όσο οι απαγωγείς του κάθε Παναγόπουλου, του καρδιολόγου (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΡΕ?) μένουν άφαντοι, όσο ακούμε την αρχή μιας τραγικής ιστορίας και ποτέ το τέλος, τόσο θα είστε στα μάτια όλων (ή τουλάχιστον αυτών που θέλουν να δούν) ένα μάτσο ανίκανα λαμόγια που οδηγούν αυτή τη χώρα στην απόλυτη σκατίλα...
Δεν θα αφεθώ στην τρομοκρατία κανενός...ούτε τη δικιά σας , ούτε κανενός επίδοξου ληστή/βιαστή/απαγωγεά/δεν ξέρω εγώ τι άλλο..Δεν θα φοβηθώ τους "κακούς", τους "άλλους"...
Το μόνο πράγμα που θα φοβάμαι είναι να συνεχίσω να φοβάμαι!
Αυξήθηκε τόσο ξαφνικά η εγκληματικότητα στην Ελλάδα ή τώρα είναι της μόδας απο τα Μεσα?
Διάβασα την Τρίτη στο troktiko πως βιάστηκε 22χρονή στη Φιλοθέη αλλά δεδομένου ότι η κοπέλα μιλήσε και για παρόμοια περιστατικά , υποτίθεται πως περιμέναμε να δούμε την αξιοπιστία της κατάθεσης και των μαρτύρων...
http://troktiko.blogspot.com/2009/03/22_10.html
http://troktiko.blogspot.com/2009/03/22_10.html
Όπως φαντάζεστε το θέμα ξεχάστηκε για λίγο...νεότερα δε μάθαμε...
Χτες βρέθηκα ν'ακούω την εξής ιστορία λοιπόν..
Βράδυ Παρασκευής , ώρα περίπου 00:00, στη θέα της Φιλοθέης, κοινώς εκεί που κοιτάμε τα Τουρκοβούνια, μπροστά απο το ίδρυμα Καραμανλή... 4 φίλοι, 2 κορίτσια και 2 αγόρια χαζεύουν τη θέα, μιλάνε, καπνίζουν στα κρυφά μέσα στο αυτοκίνητο τους...
Κάποια λεπτά αργότερα ένα αυτοκίνητο μάρκας Seat Ibiza με σπασμένο τζάμι φρενάρει απότομα στο πλαί του παρκαρισμένου αυτοκινήτου , απ'όπου κατεβαίνουν 2 νεαροί αρματωμένοι και απειλούν με όπλα τα 4 παιδιά λέγοντας τους να τους δώσουν ότι χρήματα είχαν καθώς και τα κινητά τους τηλέφωνα.
Η παρέα όμως δεν είχε μαζί της λεφτά, ούτε τα κινητά τους καθότι έμεναν εκεί κοντά και είχαν βγεί για κοντινή βόλτα. Μόνο ο ένας απο τους 4 , είχε πάνω του 30 ευρώ και το κινητό το οποίο πήραν οι δράστες. Μάλιστα επειδή το κινητό δεν ήταν απο αυτά τα καινούρια, είχαν το θράσος να σχολιάσουν "Καλά αυτό έχεις?".....(λυπάμαι αγαπημένη κλέφτη που δεν έχω i-phone να σε εξυπηρετήσω)
Αλλά δυστυχώς το μαρτύριο των παιδίων δεν τελειώνει εκεί. Οι δύο άντρες βγάζουν τα παιδιά- υπό την απειλή όπλου- απο το αυτοκίνητο , πετάνε τα κλειδία στη θέα και βάζουν τον οδηγό της παρέας στο πόρτ μπαγκάζ λέγοντας στους υπόλοιπους 3 πως αν ειδοποιήσουν την αστυνομία δεν θα ξαναδούν το φίλο τους. Όταν πλέον οι ληστές/απαγωγείς μπαίνουν στο Ibiza να φύγουν , τα 3 παιδιά βλέπουν στο πίσω κάθισμα να κάθεται δεμένη μια κοπέλα και να κλαίει...Το αμάξι το τότε απομακρύνεται...
Τα 3 παιδιά παραμένουν για κάποια λεπτα στο σημείο παγωμένα, τρομαγμένα , με τις κοπέλες να κλαίνε χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν..Μέχρι που βλέπουν κάποια μέτρα μακριά να προχωράει προς το μέρος τους ένας άλλος νεαρός (χωρίς μπλούζα) κρατώντας το κεφάλι τους και κατατρομαγμένος. Τους ρωτάει αν έιδαν ένα αμάξι με μαι κοπέλα μέσα και τους λέει πως ενώ βρισκόνταν με την κοπέλα του στο αμάξι τους επιτέθηκαν 2 άντρες , τους λήστεψαν, πήραν την κοπέλα μαζί τους και του είπαν πως αν ειδοποιήσει την αστυνομία δεν θα τη ξαναδεί. Τα 3 παιδιά λένε πως την είδαν , πως οι ίδιοι τύποι πήραν και τον φίλο τους και παραμένουν στη θέα ακόμα για κάποια λεπτά..
Μέχρι που ξεπροβάλει στο σημείο ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας με το 4 φίλο των παιδιών μέσα...Οι δράστες τον είχαν αφήσει στη Βεϊκου χωρίς να του κάνουν τίποτα παραπάνω...Για την κοπέλα δεν ήξερε τίποτα καθότι καθόλη τη διάρκεια βρισκόταν στο πόρτ μπαγκάζ.
Τα παιδία λοιπόν κατέθεταν μέχρι το επόμενο πρωί στο αστυνομικό τμήμα του Παλαιού Ψυχικού, όπου και το μεσημέρι της ίδιας μέρας, ειδοποιήθηκαν πως η φίλη του νεαρού είχε βρεθεί σε πάρκο της Φιλοθέης , έχοντα πέσει θύμα βιασμόυ.
Τα πρόσωπα υπαρκτά...την ιστορία την άκουσα απο φίλη των 4 παιδιών...
Δεν ξέρω τι έχει γίνει από τότε, ούτε αν η αστυνομία συνέλαβε υπόπτους...
Έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα ή τώρα η προσοχή μας είναι περισσότερο στραμμένη εκεί?
Θέλουν να μας τρομοκρατήσουν και να μας κάνουν να βολευτούμε απο φόβο στους καναπέδες μας ή γινόμαστε Mexico? (ή απλά μοιάζουμε περισσότερο απο ποτέ στους γείτονες μας)
Πλέον γνωρίζουν επίσημα όλοι πως στη χώρα αυτή δεν σε πιάνει κανείς....
Δεν γίνεται ρε λαμόγια αυτού του κράτους να μη τιμωρείται ποτέ κανείς...
Αντιλαμβάνεστε τι έχει γίνει? είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι που ο καθένας μπορεί να κάνει το οτιδήποτε και να διαφύγει ανενόχλητος...Εσείς τους αφήσατε το περιθώριο ρεεεεεεεεεε!!!
Όταν ο κοσμάκις ξέρει πως η πλειοψηφία των πολιτικών αυτής της χώρας έχει καταχραστεί δημόσιο χρήμα και δεν τιμωρήθηκε, ούτε θα τιμωρηθεί...Όσο μπορούν να διαφέυγουν δις κρατούμενοι με ελικόπτερα απο τις ύψιστης ασφαλείας φυλακές του Κορυδαλλού, όσο οι απαγωγείς του κάθε Παναγόπουλου, του καρδιολόγου (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΡΕ?) μένουν άφαντοι, όσο ακούμε την αρχή μιας τραγικής ιστορίας και ποτέ το τέλος, τόσο θα είστε στα μάτια όλων (ή τουλάχιστον αυτών που θέλουν να δούν) ένα μάτσο ανίκανα λαμόγια που οδηγούν αυτή τη χώρα στην απόλυτη σκατίλα...
Δεν θα αφεθώ στην τρομοκρατία κανενός...ούτε τη δικιά σας , ούτε κανενός επίδοξου ληστή/βιαστή/απαγωγεά/δεν ξέρω εγώ τι άλλο..Δεν θα φοβηθώ τους "κακούς", τους "άλλους"...
Το μόνο πράγμα που θα φοβάμαι είναι να συνεχίσω να φοβάμαι!
12.3.09
B...anana..reaking News
H mpanana έχει να σας πεί μια αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε χτές το απόγευμα σε γραφεία της Λεωφ.Κηφισίας στο ύψος του Παραδείσου κατά τις 14:30 το μεσημέρι...
Τέσσερις άγνωστοι με καραμπίνες και περίστροφα, φορώντας καμπαρντίνες και μάσκες του ski για να κρύβουν το πρόσωπο τους, μπήκαν σε γνωστή ιατρική μονάδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και .... ξάφρισαν τους γιατρούς, τους υπαλλήλους και τις εγκύους που βρισκόταν εκεί...Οι δράστες ακινητοποίησαν γιατρούς , υπαλλήλους και εγκύους στην αίθουσα αναμονής όσο εκείνοι έπαιρναν χρήματα απο τσάντες, πορτοφόλια, ταμεία κλπ.
Ευτυχώς δεν υπήρξε κάποιος τραυματισμός, αν και σύμφωνα με πληροφορίες οι ληστές-σκιέρ έσπρωξαν βάναυσα δύο γυναίκες που καθαρίζουν το χώρο και που τη στιγμή της επίθεσης , έκαναν το διάλειμμα τους στις σκάλες.
Παρόλ'αυτά οι 4 "σκιέρ" πήραν ότι βρήκαν και μέσα σε 5 λεπτά εξαφανίστηκαν απο το χώρο..Να υπενθυμίσουμε πως η τεχνητή γονιμοποιήση είναι μια αρκετά ακριβή διαδικασία, οπότε όπως φαντάζεστε τα χρήματα που υπήρχαν στα γιατρεία και στις τσάντες των επισκεπτριών θα ήταν κάμποσα...
Φυσικά δεν ακούσαμε και δε διαβάσαμε τίποτα πουθενά! Οι αστυνομικοί φάνηκαν στο χώρο αφού οι ληστές είχαν καταφέρει να φύγουν ανενόχλητοι..και μάλιστα άφησαν υπόνοιες για πρόβα απαγωγής ...δίνοντας στην ιστορία μια ακόμα πιο "σοβαρή" τροπή...
Αν και όταν 4 οπλισμένοι άντρες εισβάλουν σε ιατρική μονάδα , που όπως φαντάζεστε δεν φυλάσσεται, ξαφρίζουν έγκυες γυναίκες... τότε τα πράγματα είναι απο μόνα τους αρκετά σοβαρά...
Γιατί δεν έφτασε αυτό το γεγονός τις ειδήσεις? ...
Τέσσερις άγνωστοι με καραμπίνες και περίστροφα, φορώντας καμπαρντίνες και μάσκες του ski για να κρύβουν το πρόσωπο τους, μπήκαν σε γνωστή ιατρική μονάδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και .... ξάφρισαν τους γιατρούς, τους υπαλλήλους και τις εγκύους που βρισκόταν εκεί...Οι δράστες ακινητοποίησαν γιατρούς , υπαλλήλους και εγκύους στην αίθουσα αναμονής όσο εκείνοι έπαιρναν χρήματα απο τσάντες, πορτοφόλια, ταμεία κλπ.
Ευτυχώς δεν υπήρξε κάποιος τραυματισμός, αν και σύμφωνα με πληροφορίες οι ληστές-σκιέρ έσπρωξαν βάναυσα δύο γυναίκες που καθαρίζουν το χώρο και που τη στιγμή της επίθεσης , έκαναν το διάλειμμα τους στις σκάλες.
Παρόλ'αυτά οι 4 "σκιέρ" πήραν ότι βρήκαν και μέσα σε 5 λεπτά εξαφανίστηκαν απο το χώρο..Να υπενθυμίσουμε πως η τεχνητή γονιμοποιήση είναι μια αρκετά ακριβή διαδικασία, οπότε όπως φαντάζεστε τα χρήματα που υπήρχαν στα γιατρεία και στις τσάντες των επισκεπτριών θα ήταν κάμποσα...
Φυσικά δεν ακούσαμε και δε διαβάσαμε τίποτα πουθενά! Οι αστυνομικοί φάνηκαν στο χώρο αφού οι ληστές είχαν καταφέρει να φύγουν ανενόχλητοι..και μάλιστα άφησαν υπόνοιες για πρόβα απαγωγής ...δίνοντας στην ιστορία μια ακόμα πιο "σοβαρή" τροπή...
Αν και όταν 4 οπλισμένοι άντρες εισβάλουν σε ιατρική μονάδα , που όπως φαντάζεστε δεν φυλάσσεται, ξαφρίζουν έγκυες γυναίκες... τότε τα πράγματα είναι απο μόνα τους αρκετά σοβαρά...
Γιατί δεν έφτασε αυτό το γεγονός τις ειδήσεις? ...
11.3.09
Γυναίκες σε "ειδική προσφορά"
Στην πρωϊνή μου περιήγηση στα blogs, δίαβασα στο troktiko για την πιο ταπεινωτική διαφήμιση της χρονιάς, για το γυναικείο φύλο, σύμφωνα με το Γάλλο-ελβετικό φεμινιστικό οργανισμό "Ghiennes de Garde" (http://www.chiennesdegarde.com/).
Μπορείτε να τη δείτε και σείς εδώ. http://troktiko.blogspot.com/2009/03/blog-post_251.html
Με αφορμή αυτό σκέφτηκα πως το μεγαλύτερο ποσοστό, ειδικά συγκεκριμένων προϊόντων, προσβάλει τις γυναίκες ... αν μπορούν να το αντιληφθούν...Υπάρχουν και πολλές που προσβάλουν τους άντρες, προβάλλοντας τους ως κάτι κοινωνικά καθυστερημένα όντα που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, βλέπουν πολύ ποδόσφαιρο και είναι παράσιτα μιας πολύ ενεργής γυναίκας-μάνας-επαγγελματία, θύματα της γυναικείας επιδεξιότητας και φυσικά ως αυτάρεσκους βλάκες που φορούν axe για να λιποθυμούν οι γυναίκες όταν εμφανίζονται...like if this is important...
http://www.youtube.com/watch?v=c0hHoakfTDU
Φαντάζομαι πως θα σκέφτεσαι, οτί είναι μικρό το κακό μωρέ...Οι διαφημίσεις παίζουν με τα υπάρχοντα στερεότυπα για τον άντρα και τη γυναίκα και κανείς δεν επηρεάζεται τελικά, όλοι βλέπουν τι γίνεται κλπ κλπ κλπ...
Σκέψου αν ξέρεις έστω και έναν άντρα που η ιδανική γυναίκα δεν είναι κάπως σαν κι αυτή
ή αυτή
ή αυτή
και αν όχι η ιδανική γυναίκα, τότε η ιδανική γκόμενα, η ιδανική βίζιτα, η ιδανική δεν ξέρω τί...ξέρω πως οι παραπάνω τυχαία διαλεγμένες φωτογραφίες σίγουρα έχουν ή μπορούν να εμπνεύσουν ένα αρσενικό στη μαλακία...
Και που είναι το κακό θα σκέφτεσαι...Ο προβληματισμός μου είναι αν και κατά πόσο έχεις τη δύναμη να φιλτράρεις (απο παιδάκι , σε εφηβάκι κλπ) τη δύναμη του μέσου, του μηνύματος, του στερεότυπου..του ιδανικού που σου προέβαλαν και σου πιπιλάνε το μυαλό...
Βαρέθηκα να βλέπω βυζιά παντού, απο το billboard στο δρόμο, στο περιοδικό, την εφημερίδα, τις ειδήσεις, το δελτίου καιρού....Άντε μετά να σε δούν διαφορετικά...Αυτό το χεις σκεφτεί ποτέ..?
Υπερφόρτωση....
Πάρε λοιπόν ένα μικρό δείγμα διαφημίσεων που προβάλουν, καλλιεργούν το μήνυμα..
πως η γυναίκα είναι baggage, βαλίτσα ρε παιδί μου...
η γυναίκα είναι extension του PC και φυσικά για πιο δυνατή εικόνα...το σωστό αντικείμενο στο σωστό σημείο...
η γυναίκα που είναι σαφώς κατώτερη απο το ουίσκι
η τη μπύρα 
η γυναίκα "υπηρέτης" η αλλίως πιστός Alfred
η γυναίκα "της παρέας"
η γυναίκα "κωλοφτιαγμένη" απόλυτη φαντασίωση
και η λίστα μπορεί να συνεχίζεται....και να συνεχίζεται...και να συνεχίζεται..
Σκέψου λοιπόν πως μπορεί να είναι όταν πρέπει να σκέφτεσαι πως θα ντυθείς, πως θα κάνεις τα μαλλιά σου, τι θα πείς και πως θα το πείς για να μπορέσεις να αποστασιοποιηθείς απο την εικόνα της "γκόμενας", της "καύλας", "της σκύλας",του "μουνιού", του "μωρού", της "πηδιόλας", της "ζαργάνας" και φυσικά το all time classic της "πουτάνας" και διαφόρων άλλων επιθέτων που συνηθίζεται να μας ακολουθεί...
Η πιο λοιπόν ταπεινωτική διαφήμιση δεν είναι αυτή που λέει ο Γάλλο -ελβετικός οργανισμός αλλά αυτή που είναι στη γωνία στο Hondos, στη στάση του λεωφορείου, στο οπισθόφυλλο του περιοδικού που διαβάζεις...
Συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με την αντρική 6-pack κοιλιά, τα τέλεια ανδρικά οπίσθια, το τέλειο αμάξι, το τέλειο συνδυασμό άνδρα-αμάξι-ρολόι-ουίσκι κλπ..
Στερεότυπα να φάνε και οι κότες...
Μόνο μη ξεχνάς...Εσύ που ξερογλύφτηκες με την Eva είσαι ο καλύτερος τους πελάτης...
Γιατί εσύ πρώτος θα το φανταστείς(σε σένα απευθύνεται ρεεεε), η γυναίκα σου θα το ακολουθήσει για να φτάσει κοντά στη φαντασίωση που σου φόρτωσαν και νάτες οι πωλήσεις του Wonderbra στα ύψη.
Μπορείς να παραδεχτείς πως έφαγες το τυράκι όλων αυτών που εξ'αρχής αποφάσισαν να προβάλουν τη γυναίκα ως μηχανή του sex?
Μπορείς άραγε να δείς πίσω απο το πέπλο που σου έχουν ρίξει...?
Για το τέλος θα πώ, πως είναι σημαντικό να θαυμάζεις το ωραίο αλλά η ομορφιά είναι υποκειμενική...όταν γίνεται αντικειμενική τότε δουλεύει κάτι άλλο...σκέψου το...
Μπορείτε να τη δείτε και σείς εδώ. http://troktiko.blogspot.com/2009/03/blog-post_251.html
Με αφορμή αυτό σκέφτηκα πως το μεγαλύτερο ποσοστό, ειδικά συγκεκριμένων προϊόντων, προσβάλει τις γυναίκες ... αν μπορούν να το αντιληφθούν...Υπάρχουν και πολλές που προσβάλουν τους άντρες, προβάλλοντας τους ως κάτι κοινωνικά καθυστερημένα όντα που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, βλέπουν πολύ ποδόσφαιρο και είναι παράσιτα μιας πολύ ενεργής γυναίκας-μάνας-επαγγελματία, θύματα της γυναικείας επιδεξιότητας και φυσικά ως αυτάρεσκους βλάκες που φορούν axe για να λιποθυμούν οι γυναίκες όταν εμφανίζονται...like if this is important...
http://www.youtube.com/watch?v=c0hHoakfTDU
Φαντάζομαι πως θα σκέφτεσαι, οτί είναι μικρό το κακό μωρέ...Οι διαφημίσεις παίζουν με τα υπάρχοντα στερεότυπα για τον άντρα και τη γυναίκα και κανείς δεν επηρεάζεται τελικά, όλοι βλέπουν τι γίνεται κλπ κλπ κλπ...
Σκέψου αν ξέρεις έστω και έναν άντρα που η ιδανική γυναίκα δεν είναι κάπως σαν κι αυτή
ή αυτή
ή αυτή
και αν όχι η ιδανική γυναίκα, τότε η ιδανική γκόμενα, η ιδανική βίζιτα, η ιδανική δεν ξέρω τί...ξέρω πως οι παραπάνω τυχαία διαλεγμένες φωτογραφίες σίγουρα έχουν ή μπορούν να εμπνεύσουν ένα αρσενικό στη μαλακία...
Και που είναι το κακό θα σκέφτεσαι...Ο προβληματισμός μου είναι αν και κατά πόσο έχεις τη δύναμη να φιλτράρεις (απο παιδάκι , σε εφηβάκι κλπ) τη δύναμη του μέσου, του μηνύματος, του στερεότυπου..του ιδανικού που σου προέβαλαν και σου πιπιλάνε το μυαλό...
Βαρέθηκα να βλέπω βυζιά παντού, απο το billboard στο δρόμο, στο περιοδικό, την εφημερίδα, τις ειδήσεις, το δελτίου καιρού....Άντε μετά να σε δούν διαφορετικά...Αυτό το χεις σκεφτεί ποτέ..?
Υπερφόρτωση....
Πάρε λοιπόν ένα μικρό δείγμα διαφημίσεων που προβάλουν, καλλιεργούν το μήνυμα..
πως η γυναίκα είναι baggage, βαλίτσα ρε παιδί μου...
η γυναίκα είναι extension του PC και φυσικά για πιο δυνατή εικόνα...το σωστό αντικείμενο στο σωστό σημείο...
η γυναίκα που είναι σαφώς κατώτερη απο το ουίσκι
η τη μπύρα 
η γυναίκα "υπηρέτης" η αλλίως πιστός Alfred
η γυναίκα "της παρέας"
η γυναίκα "κωλοφτιαγμένη" απόλυτη φαντασίωση
και η λίστα μπορεί να συνεχίζεται....και να συνεχίζεται...και να συνεχίζεται..
Σκέψου λοιπόν πως μπορεί να είναι όταν πρέπει να σκέφτεσαι πως θα ντυθείς, πως θα κάνεις τα μαλλιά σου, τι θα πείς και πως θα το πείς για να μπορέσεις να αποστασιοποιηθείς απο την εικόνα της "γκόμενας", της "καύλας", "της σκύλας",του "μουνιού", του "μωρού", της "πηδιόλας", της "ζαργάνας" και φυσικά το all time classic της "πουτάνας" και διαφόρων άλλων επιθέτων που συνηθίζεται να μας ακολουθεί...
Η πιο λοιπόν ταπεινωτική διαφήμιση δεν είναι αυτή που λέει ο Γάλλο -ελβετικός οργανισμός αλλά αυτή που είναι στη γωνία στο Hondos, στη στάση του λεωφορείου, στο οπισθόφυλλο του περιοδικού που διαβάζεις...
Συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με την αντρική 6-pack κοιλιά, τα τέλεια ανδρικά οπίσθια, το τέλειο αμάξι, το τέλειο συνδυασμό άνδρα-αμάξι-ρολόι-ουίσκι κλπ..
Στερεότυπα να φάνε και οι κότες...
Μόνο μη ξεχνάς...Εσύ που ξερογλύφτηκες με την Eva είσαι ο καλύτερος τους πελάτης...
Γιατί εσύ πρώτος θα το φανταστείς(σε σένα απευθύνεται ρεεεε), η γυναίκα σου θα το ακολουθήσει για να φτάσει κοντά στη φαντασίωση που σου φόρτωσαν και νάτες οι πωλήσεις του Wonderbra στα ύψη.
Μπορείς να παραδεχτείς πως έφαγες το τυράκι όλων αυτών που εξ'αρχής αποφάσισαν να προβάλουν τη γυναίκα ως μηχανή του sex?
Μπορείς άραγε να δείς πίσω απο το πέπλο που σου έχουν ρίξει...?
Για το τέλος θα πώ, πως είναι σημαντικό να θαυμάζεις το ωραίο αλλά η ομορφιά είναι υποκειμενική...όταν γίνεται αντικειμενική τότε δουλεύει κάτι άλλο...σκέψου το...
9.3.09
Μπανανία ολ δε γουέι...
Ρε έχουμε τρελλαθεί τελείως...
Παρασκευή βράδυ στο θέατρο της Λυρικής σκηνής υπήρξαν αντιδράσεις για την ομοφυλοφιλική διάσταση του ήρωα στην όπερα του Ντβόρζακ, "Ρουσάλκα"...
Για να διαβάσετε περισσότερα , δέιτε εδώ http://neoi-dimosiografoi.blogspot.com/...
Και εγώ αναρωτιέμαι , οι μουσικοί της Λυρικής σκηνής που φαίνεται πως είχαν κι αυτοί θέμα (καθότι δε δίστασαν να το δηλώσουν και στο πρόγραμμα), ζούνε σε κάποιον άλλο χρόνο...στο Μεσσαίωνα ας πούμε ?
Καίνε και μάγισσες εκτός απο το να φοβούνται τους ομοφυλόφιλους?
Μου φαίνεται αδιανόητο, άνθρωποι που ασχολούνται με τις τέχνες, που δουλέυουν σε θέατρο, που παίζουν μουσική να δείχνουν τέτοια εμπάθεια και ομοφοβία....(όχι οτι μου φαίνεται περισσότερο λογικό εκτός του χώρου)...όπως και να χει είναι ντροπή...
Αυτό είναι το μεγαλείο του σκηνοθέτη!Να παίρνει ένα κλασσικό έργο και να του προσθέτει τη δικια του προσωπική διάσταση...το δικό του χρώμα...Η Βάσερμαν τον ένιωσε gay τον πρίγκηπα...
Σε προσέβαλε που είδες το φιλί μεταξύ των αντρών?
Και εμένα με προσβάλει η κάθε λογής Πετρούλα και η κατά κανόνα αντιμετώπιση των Ελλήνων αντρών που βλέπει τη γυναίκα ως το κρέας γύρω απ'το αιδοίο ή απλά τα βυζιά που μαγειρεύουν , μένουν σπίτι και δε μιλάνε !
Αλλά δε γουχάρω όλους αυτούς που με προσβάλουν...όχι από φόβο, όυτε απο συμβιβασμό..αλλά από σεβασμό στην ελευθερία της έκφρασης...
Τώρα θα μου πείς , πως μέσα σε ένα θέατρο έχει κανείς την άνεση να εκφράσει την αποδοχή του (Bravo , bravo, encore....)και τη δυσαρέσκεια του...
Αλλά όπως και να ΄χει είναι θλιβερό να βλέπεις πως το 2009 μ.χ. υπάρχουν ακόμα μεγάλα ποσοστά ομοφοβίας σε μια χώρα που το θεωρούσε τόσο φυσιολογικό to 480 π.χ....
Είναι ντροπή να μη μπορεί ένα κοινό να το δεχτεί ούτε καν σαν μια προόπτική του χαρακτήρα....
Για να μην αναφερθώ στην αντιμετώπιση των υπαλλήλων του θεάτρου και των μουσικών σχετικά με την ομάδα των ακτιβιστών...
Τώρα θυμήθηκα και το κλείσιμο εκείνης της εκθεσης στο Γκάζι που είχε τον πίνακα με τον Χριστό και τα σκατά...
Λυπάμαι να βλέπω πως είμαστε ένα μάτσο ρατσιστές , ομοφοβικοί και συντηρητικοί μικροαστούληδες που φοβόμαστε τις αλλαγές, το καινούριο, το διαφορετικό...
Παρασκευή βράδυ στο θέατρο της Λυρικής σκηνής υπήρξαν αντιδράσεις για την ομοφυλοφιλική διάσταση του ήρωα στην όπερα του Ντβόρζακ, "Ρουσάλκα"...
Για να διαβάσετε περισσότερα , δέιτε εδώ http://neoi-dimosiografoi.blogspot.com/...
Και εγώ αναρωτιέμαι , οι μουσικοί της Λυρικής σκηνής που φαίνεται πως είχαν κι αυτοί θέμα (καθότι δε δίστασαν να το δηλώσουν και στο πρόγραμμα), ζούνε σε κάποιον άλλο χρόνο...στο Μεσσαίωνα ας πούμε ?
Καίνε και μάγισσες εκτός απο το να φοβούνται τους ομοφυλόφιλους?
Μου φαίνεται αδιανόητο, άνθρωποι που ασχολούνται με τις τέχνες, που δουλέυουν σε θέατρο, που παίζουν μουσική να δείχνουν τέτοια εμπάθεια και ομοφοβία....(όχι οτι μου φαίνεται περισσότερο λογικό εκτός του χώρου)...όπως και να χει είναι ντροπή...
Αυτό είναι το μεγαλείο του σκηνοθέτη!Να παίρνει ένα κλασσικό έργο και να του προσθέτει τη δικια του προσωπική διάσταση...το δικό του χρώμα...Η Βάσερμαν τον ένιωσε gay τον πρίγκηπα...
Σε προσέβαλε που είδες το φιλί μεταξύ των αντρών?
Και εμένα με προσβάλει η κάθε λογής Πετρούλα και η κατά κανόνα αντιμετώπιση των Ελλήνων αντρών που βλέπει τη γυναίκα ως το κρέας γύρω απ'το αιδοίο ή απλά τα βυζιά που μαγειρεύουν , μένουν σπίτι και δε μιλάνε !
Αλλά δε γουχάρω όλους αυτούς που με προσβάλουν...όχι από φόβο, όυτε απο συμβιβασμό..αλλά από σεβασμό στην ελευθερία της έκφρασης...
Τώρα θα μου πείς , πως μέσα σε ένα θέατρο έχει κανείς την άνεση να εκφράσει την αποδοχή του (Bravo , bravo, encore....)και τη δυσαρέσκεια του...
Αλλά όπως και να ΄χει είναι θλιβερό να βλέπεις πως το 2009 μ.χ. υπάρχουν ακόμα μεγάλα ποσοστά ομοφοβίας σε μια χώρα που το θεωρούσε τόσο φυσιολογικό to 480 π.χ....
Είναι ντροπή να μη μπορεί ένα κοινό να το δεχτεί ούτε καν σαν μια προόπτική του χαρακτήρα....
Για να μην αναφερθώ στην αντιμετώπιση των υπαλλήλων του θεάτρου και των μουσικών σχετικά με την ομάδα των ακτιβιστών...
Τώρα θυμήθηκα και το κλείσιμο εκείνης της εκθεσης στο Γκάζι που είχε τον πίνακα με τον Χριστό και τα σκατά...
Λυπάμαι να βλέπω πως είμαστε ένα μάτσο ρατσιστές , ομοφοβικοί και συντηρητικοί μικροαστούληδες που φοβόμαστε τις αλλαγές, το καινούριο, το διαφορετικό...
5.3.09
Για σένα... ούτε για τη φουκαριάρα τη μάνα σου, ούτε για κανέναν..
Είδα για λίγο χτες, αυτή την εκπομπή με τον Κανάκη, ...το ράδιο αρβύλα...με τη dr. martins μπότα για λογότυπο...
Την έχω ξαναδεί, έχω γελάσει κάποιες φορές, κυρίως γιατί νιώθω πως οι τύποι περνούν ωραία..
Χτές όμως...δε γέλασα! Εκνευρίστηκα...γιατί κάτι τέτοιες εκπομπές είναι που καλλιεργούν πολλά από τα μοντέλα συμπεριφοράς που τελικά "κράζουν". Θέμα συζήτησης χτές, το μέτρο κατά του καπνίσματος που θα μπεί σε εφαρμογή εφέτο το καλοκαίρι.
Γελόντας λοιπόν σχολιάζουν αρχικά πως το μέτρο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί απο τους "ανυπάκοους" 'Ελληνες για να καταλήξουν να λένε πως το λογικό θα ήταν , λέει, να δηλώνουν τα μαγαζιά οτι είναι για καπνίζοντες , έτσι ώστε οι μή-καπνίζοντες να έχουν την επιλογή να μην πάνε.
ε?
Το θέμα είναι αγάπητα μου παιδιά στο ράδιο Αρβύλα να μην προωθείται και να μη σχετίζεται αυτή η παλιοσυνήθεια (το παλιόπραμα, η εξάρτηση ετούτη) με τη διασκέδαση, με το αλκοόλ, με το φαγητό και πάει λέγοντας..
Αυτό το μέτρο δεν είναι μόνο για να σταματήσουν να καπνίζονται ολοι αυτοί που δεν το επέλεξαν καν, αλλά και για να βοηθήσει εσένα καπνιστή/τρια να απεξαρτητοποιηθείς...
Ένας φίλος, ο Σ. με ενημέρωσε πως στο Pueblo του Colorado που εφαρμόστηκε αντικαπνιστικός νόμος για όλη την πόλη το 2003 , μειώθηκαν σε αρκετά μεγάλο ποσοστό οι καρδιακές παθήσεις όχι μόνο στους καπνιστές αλλά κυρίως στους παθητικούς...
Για περισσότερες πληροφορίες μπες εδώ: http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm5751a1.htm
Αλλά όχι πρέπει να το προδικάσουμε , να το μποϊκοτάρουμε εξ'αρχής...απο βλαχιά, απο ξενοφοβία, απο μικροαστισμό!
Δε χόρτασες να βλέπεις τις καπνοβιομηχανίες να βγάζουν λεφτά δίνοντας σου καρκίνο?
Δε χόρτασες αρκετή κάπνα όλα αυτά τα χρόνια, όπου κι αν πήγες?
Δε βαρέθηκες ρε άνθρωπε να βρωμούν τα ρούχα σου νικοτίνη , κάθε φορά που γύρναγες σπίτι σου απο έναν καφέ, ένα ποτό?
Τέλος, διάβασα πρόσφατα σε ένα ντοκυμαντέρ (Earthlings , http://www.earthlings.com/)
μια ατάκα του Leo Tolstoy και με αυτήν θα κλείσω...
"Everyone thinks of changing the world, but no one thinks of changing himself."
Για σένα το κάνουν ρε...ξύπνα!
4.3.09
Η χρονοκαθυστέρηση
Ντόρος για το Bodies στο Τεχνόπολις...
Την είχα δει την έκθεση το 2006 στο Λονδίνο..Μου φάνηκε περιέργο όταν έμαθα πως έρχεται στην Ελλάδα αλλά πίστεψα πως θα έρθει ανανεωμένη καθότι είχαν περάσει 3 χρόνια απο τότε που έκανε το γύρο της στην Ευρώπη..
Αλλά όοοοοοοοοοοοοχι...Κοστίζει 16 ευρώ μια έκθεση που οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι έιδαν πριν απο χρόνια..Χαίρομαι φυσικά που έστω και με τέτοια καθυστέρηση δίνεται η ευκαιρία (σε αυτους που έχουν αυτό το extra 20 ευρω στην τσέπη) να έρθουν αντιμέτωποι με κάτι αληθινά εντυπωσιακό..
Χαίρομαι επίσης που η έκθεση ήρθε τουλάχιστον ολόκληρη, που είναι οργανωμένη...
Αλλά στο λέω για να ξέρεις πως στην Ευρώπη και στην Αμερική κυκλοφορεί το "Body of Worlds and the Mirror of Time" με τον Van Hagen να έχει εξελίξει την πρωτοποριακή μέθοδο συντήρησης του σε καμηλοπαρδάλεις, άλογα, λαγούς και ανθρώπινα σώματα σε ακόμα πιο "περίεργες" στάσεις.
Η συγκεκριμένη έκθεση ασχολείται κυρίως με την εξέλιξη του ανθρώπου σε διαφορετικές ηλικίες και απ'ότι θα δείς είναι εξίσου - αν όχι περισσότερο - εντυπωσιακή..
Μπορεί λοιπόν σε κανα 2-3 χρονάκια να τη δούμε κι εδώ...
Η χρονοκαθυστέρηση..στοιχείο ελληνικό...Τα συγκροτήματα - καλλιτέχνες πρέπει να πατήσουν τα 60 για μπορούμε να τους φέρουμε, οι εκθέσεις πρέπει να μπαγιατέψουν για να τις δούμε κι εδώ και φυσικά μιλάμε έτσι κι αλλιώς για τα πιο έυπεπτα ...
Την είχα δει την έκθεση το 2006 στο Λονδίνο..Μου φάνηκε περιέργο όταν έμαθα πως έρχεται στην Ελλάδα αλλά πίστεψα πως θα έρθει ανανεωμένη καθότι είχαν περάσει 3 χρόνια απο τότε που έκανε το γύρο της στην Ευρώπη..
Αλλά όοοοοοοοοοοοοχι...Κοστίζει 16 ευρώ μια έκθεση που οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι έιδαν πριν απο χρόνια..Χαίρομαι φυσικά που έστω και με τέτοια καθυστέρηση δίνεται η ευκαιρία (σε αυτους που έχουν αυτό το extra 20 ευρω στην τσέπη) να έρθουν αντιμέτωποι με κάτι αληθινά εντυπωσιακό..
Χαίρομαι επίσης που η έκθεση ήρθε τουλάχιστον ολόκληρη, που είναι οργανωμένη...
Αλλά στο λέω για να ξέρεις πως στην Ευρώπη και στην Αμερική κυκλοφορεί το "Body of Worlds and the Mirror of Time" με τον Van Hagen να έχει εξελίξει την πρωτοποριακή μέθοδο συντήρησης του σε καμηλοπαρδάλεις, άλογα, λαγούς και ανθρώπινα σώματα σε ακόμα πιο "περίεργες" στάσεις.
Η συγκεκριμένη έκθεση ασχολείται κυρίως με την εξέλιξη του ανθρώπου σε διαφορετικές ηλικίες και απ'ότι θα δείς είναι εξίσου - αν όχι περισσότερο - εντυπωσιακή..
Μπορεί λοιπόν σε κανα 2-3 χρονάκια να τη δούμε κι εδώ...
Η χρονοκαθυστέρηση..στοιχείο ελληνικό...Τα συγκροτήματα - καλλιτέχνες πρέπει να πατήσουν τα 60 για μπορούμε να τους φέρουμε, οι εκθέσεις πρέπει να μπαγιατέψουν για να τις δούμε κι εδώ και φυσικά μιλάμε έτσι κι αλλιώς για τα πιο έυπεπτα ...
...ΑΝΑΒΙΩΣΗ...ή καλύτερα ANAVIOSIS...
Άλλαξα χρώμα, γκρίζαρα... αλλά γύρισα.
Διαβάζοντας λίγο τις προηγούμενες αναρτήσεις μου καταλαβαίνω τα εξής 2 πράγματα. Το πρώτο είναι πως η απόσταση βοηθάει στη δημιουργία πλασματικών εικόνων και το δέυτερο είναι πως ο τίτλος αυτού του blog είναι πιο επικαιρος απο ποτέ.
Βρίσκομαι στην Μπανανία - aka Ελλάδα- εδώ και 1 χρόνο και 9 μήνες... Δε νομίζω πως έχει υπάρξει μέρα να είδα αυτή τη χώρα να μοιάζει με την εικόνα που είχε πλάσει στο μυαλό μου η νοσταλγία!
Καθημερινά έρχομαι αντιμέτωπη με μια ατελείωτη προχειρότητα, ασχήμια, ξεπέτα, αδικία, ταλαιπωρία, διαφθορά που κυριαρχούν σε ετούτη την πόλη...
Θέλω να τσιρίξω ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ!
Θέλω να ξεράσω -απο το ελικόπτερο του Παλαιοκώστα- όλη την Αθήνα...
Να πνίξει ο εμετός μου την πολιτική ηγεσία αυτής της χώρας, τους μεγαλοεκδότες, τα λαμόγια, τους κομπιναδόρους, αυτούς που πλούτισαν στις πλάτες μας πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, τους φαφλατάδες, τους υπερφίαλους , όλους εκείνους που κλείνουν τη μύτη τους να μη μυρίσουν τη σκατίλα, τους ψέυτες, ..μα πρώτα απ'ολους όλους αυτούς που ενώ ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι όπως θα ήθελάν ,όπως τους έταξαν, όπως θα έπρεπε, συνεχίζουν να ρίχνουν μόνοι τους, στάχτη στα μάτια τους και να μαζέυουν τα λεφτάκια τους για να πάρουν κι εκείνοι μια αναγνωρίσιμη μάρκα...απο κάτι..
Και έτσι λοιπόν ξεκινάω την καινούρια μου διαδρομή στη blogoσφαιρα...Με γκρίνια ναι...με πολύ γκρίνια...
Διαβάζοντας λίγο τις προηγούμενες αναρτήσεις μου καταλαβαίνω τα εξής 2 πράγματα. Το πρώτο είναι πως η απόσταση βοηθάει στη δημιουργία πλασματικών εικόνων και το δέυτερο είναι πως ο τίτλος αυτού του blog είναι πιο επικαιρος απο ποτέ.
Βρίσκομαι στην Μπανανία - aka Ελλάδα- εδώ και 1 χρόνο και 9 μήνες... Δε νομίζω πως έχει υπάρξει μέρα να είδα αυτή τη χώρα να μοιάζει με την εικόνα που είχε πλάσει στο μυαλό μου η νοσταλγία!
Καθημερινά έρχομαι αντιμέτωπη με μια ατελείωτη προχειρότητα, ασχήμια, ξεπέτα, αδικία, ταλαιπωρία, διαφθορά που κυριαρχούν σε ετούτη την πόλη...
Θέλω να τσιρίξω ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ!
Θέλω να ξεράσω -απο το ελικόπτερο του Παλαιοκώστα- όλη την Αθήνα...
Να πνίξει ο εμετός μου την πολιτική ηγεσία αυτής της χώρας, τους μεγαλοεκδότες, τα λαμόγια, τους κομπιναδόρους, αυτούς που πλούτισαν στις πλάτες μας πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, τους φαφλατάδες, τους υπερφίαλους , όλους εκείνους που κλείνουν τη μύτη τους να μη μυρίσουν τη σκατίλα, τους ψέυτες, ..μα πρώτα απ'ολους όλους αυτούς που ενώ ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι όπως θα ήθελάν ,όπως τους έταξαν, όπως θα έπρεπε, συνεχίζουν να ρίχνουν μόνοι τους, στάχτη στα μάτια τους και να μαζέυουν τα λεφτάκια τους για να πάρουν κι εκείνοι μια αναγνωρίσιμη μάρκα...απο κάτι..
Και έτσι λοιπόν ξεκινάω την καινούρια μου διαδρομή στη blogoσφαιρα...Με γκρίνια ναι...με πολύ γκρίνια...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)