Katw h Xounta ki o Fasismos!

To keimeno pou akolouthei, mou hrthe mesw email..alla eniwsa pws to ligotero pou mporousa na kanw htan na to kanw post!
Kai den einai pws variomoun na grapsw...alla den eimai ekei...kai sigoura den tha ta elega kalytera!
Elpizw na mhn ton peirazei...

ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΈΝΑ ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ... Κατ' αρχάς ζητώ συγγνώμη σε όσους θεωρήσουν αυτό το e-mail spam, εν τούτοιςσυνεχίζω να θεωρώ ότι το θέμα είναι αρκετά σημαντικό ώστε να λάβουν όλα ταμέλη του συλλόγου άμεση γνώση. Επίσης, ζητώ να με συγχωρήσετε που δεν ήμουν στη γενική συνέλευση για να πω αυτά που θα σας πω, αλλά δεν μπόρεσα τελικάνα κατέβω στην Πάτρα στην ώρα μου. Θα λείπω και από την επόμενη Γ.Σ., αφούθα είμαι εν αναμονή του δικαστηρίου.Να σημειώσω ότι δεν ανήκω σε καμία παράταξη, και πιστεύω ότι οι φίλοι φοιτητές που ανήκουν σε οποιαδήποτε παράταξη θα διαβάσουν το κείμενο, παράτο γεγονός ότι εγώ δεν ανήκω κάπου.Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος (αν και δεν νομίζω να τα καταφέρω) στηνπεριγραφή των γεγονότων, μιας και λίγο πολύ θα τα έχετε ακούσει (παραμορφωμένα)στις ειδήσεις.
Επίσης, συγχωρήστε την απουσία λογοκρισίας στις άσεμνεςλέξεις, αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω απ? τα δάχτυλαμας και να προβάλλουμε μία πλασματική ηθικολαγνεία. Τα πράγματα αυτά συμβαίνουν και ακούγονται καθημερινά, και θεωρώ ότι αυτός που προσβάλλεταιακούγοντας ωμά αυτές τις λέξεις είναι ανειλικρινής πρώτα στον εαυτό του, καιέπειτα στους συνανθρώπους του.

Είμαι ένας από τους 49 συλληφθέντες της 08/03/2007. Με προσήγαγαν μαζί με άλλα 48 παιδιά από το ίδιο σημείο (από τη νησίδα που υπάρχει στη γωνία Μ.Βρετανία και Βας. Σοφίας) στη ΓΑΔΑ, άνευ λόγου και αιτίας. Ήμουν από τουςλίγους τυχερούς που δεν έφαγαν ξύλο και πραγματικά ακόμα απορώ πως την γλύτωσα. Δεν κατάφερα να ξεφύγω αφού, όπως θα έχετε δει στα βίντεο, μαςκύκλωσαν περί τους 100 και παραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν με τονπλέον αποτελεσματικό τρόπο πως νοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL, συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μία παντόφλα.
Τη στιγμή εκείνη είχα κάτσει κάτω σκυμμένος και περίμενα απλά να με δείρουν.Οι ατάκες των αστυνομικών συνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσερα πρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξία λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγαστο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύ δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπανα χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ. αστυνομικοί. Πλέον κατάλαβα ακόμα πιο ζωντανά γιατί ο κόσμος τους λέει μπάτσους, και ελπίζω να έχετε καταλάβει καιεσείς. Κάποια στιγμή κάποιος ΜΑΤατζής με έδωσε σε κάποιον άλλο να με πάειστην κλούβα. Τα «γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τους φίλους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Μία κοπέλα που δενμπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στους ΜΑΤατζήδες«θα λιποθυμήσω», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε γαμήσουμε και από πάνω». . Με έβαλαν στην κλούβα και περιέργως δεν μου πέρασαν χειροπέδες.Χειροπέδες έβαλαν στους μισούς από εμάς και στους περισσότερους τις έβγαλανστην κλούβα. Σε μερικά παιδιά τις άφησαν, έτσι για τιμωρία. Μέσα στην κλούβα είχαμε ένα παιδί με ανοιγμένο κεφάλι, μία κοπέλα με σκισμένο φρύδι, έναπαιδί με σπασμένη μύτη, έναν άλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δενκούναγε (ρήξη μυών πίσω απ? τον καρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές και καρούμπαλα και άλλους που πιθανότατα ξεχνάω. Ζητάγαμε επίμονα γιατρό καιφωνάζαμε συνέχεια (αφού ξέραμε ότι δεν είχαμε κάνει τίποτα απολύτως) καιρωτάγαμε γιατί μας είχαν μαζέψει. Προφανώς δεν υπήρχε απάντηση, και προφανώς ούτε γιατρός. Μάλιστα ένας «άνδρας των ΜΑΤ» φόρεσε και την αντιασφυξιογόνοτου(!!!) μέσα στην κλούβα, προφανώς για να μας φοβίσει. Κάποια στιγμή (κατάτις 7 το απόγευμα) φτάσαμε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέραμε γιατί μας πάνε.
Μας ανέβασαν στον 11ο όροφο, τα κινητά απαγορεύονταν, αλλά εμείς τα βγάζαμεστη ζούλα μέσα στο γενικότερο χάος που επικρατούσε. Στον 11ο μας πέταξαν σ?ένα διάδρομο και άρχισε η διαδικασία του πολέμου των νεύρων. (Ατάκα ασφαλΉτη όταν μας πήγαν στο διάδρομο: «Ρε τι μαλάκες είμαστε, τι μαλακίες κάνουμε, τιείναι αυτά που φέραμε εδώ?». Την ψιθύρισε ένα ασφαλήτης σε έναν άλλο, καιήμουν αρκετά κοντά να το ακούσω). Ήμασταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σε ένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα (περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον άλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια απόπάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα. Κουνιόμουν, και έβηχα από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και των άλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο(γυμνό για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα να μας λένε γιατί μας έχουνπροσάγει, και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά. Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν υπήρξε για 19 ώρες!!!! Μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, πράγμα που είναι παράνομο χωρίςκατηγορίες και αφού ήδη μας είχαν κάνει εξακρίβωση. Απλά μας τρομοκρατούσαν. Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν την εντολή σύλληψης να υπογράψουμε,όπου λέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινής ειρήνης και «εγκληματικήοργάνωση» (έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δεν υπέγραψε κανείς, και ζητούσαμε πολύ έντονα δικηγόρο. Αρχικά είχαμε πάει μόνο για απλή προσαγωγή,και η εντολή σύλληψης εμφανίστηκε ως δια μαγείας μετά τις 1 το βράδυ (αφούείχαμε ήδη 5 ώρες χωρίς δικηγόρο και γιατρό στη ΓΑΔΑ).
Κάποια στιγμή ήρθε και έναν υποτιθέμενος εισαγγελέας και μας έβαλε να συντάξουμε απολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομο και ανήκουστο. Οι κατηγορία, για 45 (οι 4 νομίζωείχαν ελάχισταδιαφορετική) άτομα?«Ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε κομμάτι της πορείας που αποκόπηκε από τον κύριο όγκο της και επιτέθηκε στους άνδρες της αστυνομίας με πέτρες, μάρμαρακαι ξύλα. Κατά την σύλληψη του άφησε στο έδαφος 1 ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, 2ΑΝΤΙΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΕΣ ΜΑΣΚΕΣ, 1 ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ, 1 ΣΦΕΝΤΟΝΑ, 1 ΠΑΛΟΥΚΙ, ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ».Του τέστην, αφήσαμε κάτω 90 αντιασφυξιογόνες, 45 βαριοπούλες , 45 σφεντόνες,και υπολογίζω περί τις 150-200 πέτρες. Δεν ξέρω αν γελάτε, αλλά μ? αυτές τιςαδιανόητες κατηγορίες είναι πιθανή η καταδίκη. Οι περισσότεροι δεν υπέγραψαν, εγώ δήλωσα αθώος και ότι αρνούμαι τις αστείες αυτές κατηγορίεςκαι ότι θα μιλήσω μόνο παρουσία δικηγόρου, και υπέγραψα. Τους τραυματίεςτους πήγαν στις 4 το πρωί στον Ερυθρό σταυρό (9 ώρες αργότερα). Σε μερικά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουν ράμματα που χρειαζόταν, γιατί οι πληγές είχανκλείσει. Φαί δεν είχαμε. Αγοράσαμε με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ champion κρουασάν απότο κυλικείο, στις 2 το βράδυ. Μαζέψαμε όλοι μαζί τα λεφτά και πήγαν 2 παιδιά από εμάς συνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλ κάιντα οι μαλάκες) να ταφέρουν. 35 παιδιά ήταν από Θες/νίκη, όπως φαντάζεστε κανείς δεν έχει φάεικάτι ιδιαίτερο μες τη μέρα. Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5 κρουασάν στον καθένα και 1/15 του πακέτου των τσακίρης τσίπς. Νερό απ' τον ψύκτη καιαπουσία χαρτιού υγείας. Κοιμηθήκαμε στον διάδρομο αυτό που είχε και γραφεία,ακουμπώντας με τον απέναντι μας τα γόνατά μας που ήταν λυγισμένα για να χωρέσουμε. Συνέχεια πέρναγαν οι ασφαλήτες από πάνω μας για να μας ξυπνάνε,και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτε και μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία γιανα μην κοιμόμαστε.
Την επομένη το πρωί μας φωτογράφησαν, και περιμέναμε από τις 9 που υποτίθεται θα μας πήγαιναν στην Ευελπίδων μέχρι τις 7 το απόγευμαπου μας πήγαν τελικά. Βλέπετε, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει, και μίαχαρά εξυπηρετεί τους σκοπούς της. Στις 2 περίπου επιτέλους είδαμε τους δικηγόρους, και μας έφεραν μερικά κρουασάν παραπάνω και φρυγανιές, καιτσιγάρα στα παιδιά (κακή επιλογή γιατί ο χώρος έγινε απίστευτααποπνικτικός). Κατά τις 16:30 μας έφεραν και φασολάδα, ευγενική χορηγία τηςΕΛ.ΑΣ. (νομίζω). Συνέχεια μας τρομοκρατούσαν λέγοντας μας ότι θα μείνουμεκαι άλλη μέρα μέσα τελικά, γιατί η γραφειοκρατία είχε καθυστερήσει τιςδιαδικασίες κ δεν θα προλαβαίναμε το αυτόφωρο. Περάσαμε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα από τον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινε ότι θα περνάγαμεαυτόφωρο), ο οποίος πρωτοφανώς ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμος λέει ότι δενμετακινείται από την έδρα του και ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σ? αυτόν.
Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα τα παιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους έξω απότη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από το παράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον 6οόροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη η ψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο που μέναμε δεν είχαμε παράθυρα). Η αλληλεγγύη βοηθά πραγματικά πολύ και είναιανεξάρτητη κομματικών φραγμών. Μας έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ μαςκαι μας μετέφεραν συνοδεία 25 ασφαλητών και δεν ξέρω και γω πόσων ένστολων στα δικαστήρια με κλούβες. Οι κλούβες είχαν κελιά των τεσσάρων που κανονικάδεν χωράγανε ούτε 2 άτομα, και έκλειναν ερμητικά με σιδερένιους τοίχους πουείχαν μόνο μικρές τρυπούλες για να παίρνεις αέρα. Δεν ξέρω καν πόσοι αστυνομικοί και ζητάδες και περιπολικά μας ακολουθούσαν και άνοιγαν τονδρόμο, αλλά ακούγονταν πολλοί (είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα οι μαλάκες).Στο δικαστήριο και έπειτα από 24 ώρες κράτησης και αϋπνίας πρακτικά, μπορέσαμε να δούμε για μία στιγμή και από μακριά τους γονείς μας. Μερικοίκατάφεραν και μπήκαν και στο δικαστήριο για λίγο, άλλους δεν τους αφήσανεκαν. Και άρχισε το θέατρο του παραλόγου.

Αφού μας κάθισαν αλφαβητικά και ο καθένας ανακοίνωσε τη σχολή του, οι 30 περίπου δικηγόροι που ήταν μέσα στηναίθουσα ζήτησαν την τριήμερη αναβολή που δικαιούται οποιοσδήποτεσυλληφθέντας για να ετοιμάσει την απολογία του. Η μόνη περίπτωση να μην σε αφήσουν να φύγεις ελεύθερος από κει για το τριήμερο είναι ή να μην έχειςκαθαρό ποινικό μητρώο, ή να μην έχεις γνωστή κατοικία, ή η κατηγορία σου ναείναι πολύ βαριά, ή γενικά να συντρέχει κάποιος λόγος που να σε καθιστά ύποπτο φυγής. Διακόπτουν λοιπόν αι «αδιάβλητοι» δικασταί για 5 (και καλά)λεπτά, και επιστρέφουν μετά από 50!!!!!!!!!Λέει λοιπόν ο εισαγγελέας, με σίγουρη, τρεμάμενη φωνή:«Σέβομαι την ιδιότητα του φοιτητή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν τους αφήσουμε ελεύθερους το τριήμερο δεν θα επαναλάβουν τις πράξεις που έκαναν,και άρα εισηγούμαι την τριήμερη κράτησή τους»Ο γελοίος λοιπόν αυτός άνθρωπος δεν δίστασε και δεν ντράπηκε να μαςκαταδικάσει σε τελείως άκυρη χρονική στιγμή, τη στιγμή που έπρεπε να εξετάσει αν ήμασταν γνωστοί εγκληματίες και ύποπτοι φυγής.
Δεν μπορώ καν ναμετρήσω (γιατί δεν ξέρωακριβώς) πόσους δικονομικούς νόμους παρέβη εκείνο το δικαστήριο. Σαφήςστόχος αυτής της εισήγησης ήταν η προληπτική και παραδειγματική τιμωρία μας επειδή συμμετείχαμε στην πορεία. Στα 50 λεπτά που μεσολάβησαν, φαντάζομαι(και όλοι οι δικηγόροι το ίδιο φαντάστηκαν) ότι αυτός ο παπάρας (καισυγχωρήστε το μένοςπαρακαλώ) πήρε και δέχτηκε τηλέφωνα από πολύ ψηλά. Οι δικηγόροι έπεσαν απ? τα σύννεφα και άρχισαν να τραβάνε τα μαλλιά τους, και μέσα από μία αστείακαι υποτιμητική για την υποτιθέμενη «δημοκρατία» μας διαδικασία, που κράτησεδυόμιση ώρες, έπεισαν το τριμελές πλημμελειοδικείο ναι πλειοψηφήσει (!!!!!!!!! και όχιομόφωνα) να διατάξει την άρση της κράτησης μας. Η αξιότιμη πρόεδρος,θεωρούσε ότι έπρεπε να φύγουν μόνο οι τραυματίες, πρόταση χωρίς καμίαδικονομική λογική. Τελικά κρατήθηκε ένα παιδί, ο Κώστας, που δεν ήταν `φοιτητής και άρα ανήκε σε πιο ευαίσθητη κοινωνική μερίδα, και δεν είχε αυτήτη «νεφελώδη» ασυλία της ιδιότητας του φοιτητή που χαρακτήριζε τουςυπόλοιπους. Γι? αυτό και παρόλο που τον έπιασαν μαζί με μας του φόρτωσαν και απόπειρα σωματικής βλάβης σε συγκεκριμένο αστυνομικό. Τα παιδία πουφορτώθηκαν με τα κακουργήματα εξετάζονταν ξεχωριστά, και έμειναν προφανώςμέσα σε συνθήκες χειρότερες απ? τις δικές μας.
Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στο δικαστήριο πάλι. Τη δικογραφία την έλαβαν οι δικηγόροι στις 11:30 και εμείςδικαζόμασταν στις 12. Πήγαμε να μπούμε στην αίθουσα οι πρώτοι κατηγορούμενοικατά τις 4 αν θυμάμαι σωστά. Μέσα λοιπόν στην αίθουσα ήταν οι δικηγόροι, 30 περίπου ασφαλήτες, και περίπου 15-20 ένστολοι αστυνομικοί. Έξω από τηναίθουσα υπήρχαν παρατεταγμένα ΜΑΤ. Οι γονείς διαμαρτυρήθηκαν πολύ έντονα,αφού οι μπάτσοι και οι δικαστές δεν τους άφησαν να μπουν με τη δικαιολογία ότι «δεν χώραγαν στην αίθουσα»!!! Πώς να χωρέσουν, με 50 αστυνομικούς και 49κατηγορούμενους?????? Είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα, οι μαλάκες. Ξεκίνησε ηδίκη με τους γονείς απ' έξω, οι δικηγόροι σύσσωμοι ζήτησαν αναβολή εντός του 15μέρου λόγω του ότι έλαβαν πολύ αργά τη δικογραφία. Και λίγο πριν κάνει τηνεισήγηση η εισαγγελέας , ακούμε από τον διάδρομο φωνές και φασαρία. Μπαίνειένας μέσα στο δικαστήριο και φωνάζει «Ένα γιατρό, ένα γιατρό, έπεσαν δακρυγόνα έξω από το δικαστήριο». Φοβερή αναμπουμπούλα, αφού τα χημικάάρχισαν να πιάνουν και εμάς που ήμασταν μέσα στην αίθουσα. Ένας πατέραςπροσπάθησε να μπει μέσα και έφαγε κάτι ψιλές με τα γκλομπ, ενώ ένας αλήτης ΜΑΤατζής τον ψέκασε εξ? επαφής στο πρόσωπο. Σημειώνω εδώ ότι αυτό μπορεί νααποβεί μοιραίο και απαγορεύεται ρητά ακόμα και από την αστική δικαιοσύνη. Οάνθρωπος λιποθύμησε και έγινε μπλε, έτρεξαν κάποιοι να τον βοηθήσουν, κάποιες άλλες μανάδες έπεσαν στα σκαλιά της εισόδου του δικαστηρίου, γενικάφοβερή αναταραχή. Δεν ξέρω άλλες λεπτομέρειες του τι έγινε έξω αφού ήμουνμέσα, αλλά ξέρω ότι η εισαγγελέας έτρεμε και αυτή λέγοντας ότι προτείνει να πάρουμε την αναβολή. Επίσης ξέρω ότι οι ένστολοι που ήταν μέσααναρωτιόντουσαν δυνατά, πώς είναι δυνατόν να έχουν τόσο μαλάκες συναδέλφους.Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχει συγκεκριμένος νόμος που απαγορεύει τη χρήση των χημικών μέσα στα δικαστήρια συγκεκριμένα.
Στο Ελλαδιστάν όμως, κάτι τρέχειστα γύφτικα. Με τα πολλά φύγαμε, και μετά από λίγες ακόμα μικροαναταραχές.Θα περάσει η τρομοκρατία? Πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε, και να μην απαντήσουμε επιπόλαια όχι. Γιατί αν δεν θέλουμε να περάσει, απαιτούνταιπολλά περισσότερα από αυτά που κάνουμε, και το τελευταίο που πρέπει να μαςαπασχολεί είναι η κοντόφθαλμη τρομολαγνεία που χαρακτηρίζει την πραγματικά χαμένη (και όχιαναβεβλημένη) εξεταστική. Το πρόβλημα μάλλον είναι αρκετά πιο ευρύ, καιελπίζω να μπορέσουν να το δουν αρκετοί άνθρωποι. Ας αναρωτηθούμε λίγο για τοπανεπιστήμιο που υπερασπίζουμε και για την κοινωνία που ζούμε γενικότερα, τώρα που έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναιοποιοσδήποτε από εσάς στην θέση μου. Ας αναρωτηθούμε λίγο για την«δημοκρατία» μας. Πιστεύω πως ο καθένας πρέπει να αναλάβει δράση ανάλογα με το πώς εκείνος θεωρεί σωστό, και όχι μόνο στα πλαίσια μίας παράταξης. Σας παρακαλώ να είστε δυναμικοί την Πέμπτη, αλλά και κάθε μέρα. Εγώ λόγω τηςκρατικής τρομοκρατίας δεν μπορώ να έρθω στην πορεία, για να μην επιβαρύνω την θέση μου, και με μία έννοια, η κυβέρνηση πέτυχε αυτό που ήθελε. Και μηνξεχνάτε ότι ακόμα 11 φοιτητές και ένας εργαζόμενος βαρύνονται με χειρότερεςκατηγορίες απ? τις δικές μου, και μόνο από τύχη δεν μου φόρτωσαν και εμένα τις ίδιες. Οι 12 αυτοί άνθρωποι χρειάζονται την συμπαράσταση όλων μας.Οι δικηγόροι άρχισαν να λένε ότι τέτοια φαινόμενα έχουν να δουν από τη χούντα. Σας καλώ να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα από τα παραπάνω, και ελπίζω να μην ήμουν κουραστικός .
Αναστασίου Δημήτρης, Μηχ. Η/Υ κ Πληρ.Πολυτεχνείο Πατρών.