Big dog, litlle dog

Μετά τους άνεργους, τους χαμηλόμισθους, τους επαναστάτες, τους οικολόγους, τους ποδηλάτες και τους μετανάστες...έρχονται και οι φιλόζωοι ή αλλιώς αυτοί που συγκατοικούν με ένα ζωάκι, που τραβάνε κι αυτοί το δικό τους κουπί.

Εδώ και 2 μήνες ζώ μαζί με ένα ταμπά σκύλο με αυτιά απο σουέτ ύφασμα. Αυτή η ανάρτηση δεν θα είναι αφιερωμένη ούτε στο μεγαλείο του να αγαπάς και να αγαπιέσαι απο έναν σκύλο , ούτε στο ταμπά υπέροχο συγκάτοικο μου!

Αυτή η ανάρτηση είναι μια μούτζα στους ανθρώπους που φοβούνται, κακομεταχειρίζονται, βασανίζουν και σκοτώνουν ζώα. Είναι μια κραυγή απελπισίας σε ένα κράτος που δεν αγγίζει τα θέματα "αδέσποτα", "ύπο εξαφάνιση" , "ύπο προστασία"...

Αρκεί μια βόλτα με ένα σκύλο για να καταλάβεις πόσοι συνάνθρωποι μας , όχι απλά δεν είναι εξοικειωμένοι με το πλέον manfriendly ζώο αλλά πόσοι φοβούνται. Πόσοι τραβιούνται, πόσοι αλλάζουν πεζοδρόμιο, πόσοι τραβάνε τα παιδιά τους, πόσοι σιχαίνονται.
Είναι λυπηρό να βλέπεις τα παιδιά να χαίρονται με το σκύλο και τους γονείς να τα τραβάνε απο φόβο μην κολλήσουν κάτι, μην τους δαγκώσει...

Στο Χαλάνδρι πάντως έχουμε πολλούς τέτοιους, έχουμε και 2 ταβέρνες που διώχνουν και τυφλούς επειδή συνοδέυονται απο σκύλο-οδηγό. Γιατί λέει απαγορεύονται τα ζώα στους χώρους εστιάσης ..... Οι γατούλες που κυκλοφορούν δηλαδή στις αυλές τους (Ιορδάνη και Καλοζύμη) έχουν ειδική άδεια?

Επίσης έχουμε και πολλά αδέσποτα....Ταλαιπωρημένα, παχύσαρκα, βρώμικα, φοβισμένα και προφανώς βίαια στα υπόλοιπα σκυλιά...Αλλά ο Δήμος Χαλανδρίου είναι πολύ απασχολημένος γιατί τοποθετέι κόκκινες τεράστιες μπάλες στα πεζοδρόμια και δεν μπορεί να ασχοληθεί με το θέμα.

Πάντως δεν γίνεται όλοι αυτοί οι ζωοφοβικοί (χοχο) να είχαν όλοι κάποια δραματική εμπειρία με ένα γιγάντιο, άγριο και 'μοβόρο pitbull που τους έπιασε το πατζάκι και παρολίγο να τους έκοβε τον αχίλλειο τένοντα...
Υποθέτω πως οι περισσότεροι φοβούνται τα σκυλιά (πιθανότατα τα ζώα) για τον ίδιο λόγο που φοβούνται τους μετανάστες, τους ξένους, τους ομοφυλόφιλους, τις γυναίκες, τους αριστερόχειρες παλαιότερα, τους "άλλους" γενικά.

Η προκατάληψη και η άγνοια γεννάει τέρατα. Η παραπληροφόρηση τα κάνει ακόμα πιο τρομακτικά και η έλλειψη παιδείας τα καθιερώνει.

Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται στους συνανθρώπους τους λές και τους ανήκουν ...

(θα αποφασίσουμε εμείς αν θα μπορείς να παντρευτείς τον άνθρωπο που αγαπάς, θα αποφασίσουμε εμείς με ποιό χέρι θα γράφεις, θα αποφασίσουμε εμείς που θα μένετε, τι δουλειές θα κάνετε και πως θα σας έχουμε και θα αποφασίσουμε εμείς τι ρόλο θα παίζετε στην κοινωνία)

...είναι οι ίδιοι που συμπεριφέρονται στα ζώα λές και υπάρχουν για να μας εξυπηρετούν...

Φυσικά με εξαιρέσεις... παρουσιάζονται περιστατικά που φοβούνται μόνο τους gay ή μόνο τους ξένους...ή μόνο τα ζώα!

Δεν πιστεύω λοιπόν πως η φοβία για τα ζώα , στην πλειοψηφία των ανθρώπων, προκύπτει απο δραματικά περιστατικά αλλά απο κοινωνική προκατάληψη...
Όταν ήμουν μικρό παιδί φοβόμουν τα σκυλιά. Είχα αποκτήσει τη φοβία απο ένα λυκόσκυλο που μου είχε γρυλλίσει σε κάποιο ταξίδι στην ελληνική επαρχία. Μην έχοντας επαφή με σκυλιά , δημιούργησα την εντύπωση πως τα σκυλιά είναι ζώα με ακαταλαβίστικες αντιδράσεις που αγριεύουν ακόμα και σε μικρά κοριτσάκια.
Όμως ήταν θέμα ημερών , όπως αντιλήφθηκα αργότερα στη ζωή μου, να καταλάβω πως τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου εγώ τον φοβόμουν.Για την ακρίβεια τον φοβόμουν τόσο πολύ που όταν πηγαίναμε σε συγγενικό σπίτι που υπήρχε σκύλος , απαιτούσα τον εγκλεισμό του σε άλλο δωμάτιο για να μπορέσω να υπάρχω. Και φυσικά ούτε με αυτό ηρεμούσα. Περνούσα όλη την ώρα να σκέφτομαι τι ήχους βγάζει το σκυλί απο μέσα και γιατί. Τώρα αυτό γιατί το κάνει?Λες να μπορεί να ξεφύγει απο κεί που είναι και άλλα τέτοια παράλογα.
Στην αρχή του γυμνασίου , μου αγόρασαν με το ζόρι ένα σκύλο. Την πρώτη μέρα δεν τον ακουμπούσα, μέσα στην πρώτη εβδομάδα είχα ήδη αρχίσει να χαιδεύω όλα τα αδέσποτα και να κάνω όνειρα να έχω φάρμα γεμάτη απο σκυλιά κλπ.

Είχε μεσολαβήσει η εξοικείωση, η παρατήρηση , η κατανόηση.

Τους φοβισμένους λοιπόν μπορούμε να τους σώσουμε απο το μαρτύριο τους...
Γι'αυτό αν έχεις φίλους, παιδιά ή γονείς που τρέμουν τα ζώα βοήθησε τους να καταλάβουν...Πρέπει εσύ που το ξέρεις ήδη να βρείς τον τρόπο να αλλάξεις τους "δικούς"σου.
Ας αλλάξουμε τη νοοτροπία εκ των έσω γιατί να πείσουμε το κράτος να κάνει κάτι για τα αμέτρητα εγκλήματα κατά των ζώων το βλέπω απίθανο...είναι απασχολημένο με τα οικονομικά εγκλήματα εξάλλου ! (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)

Θα τελειώσω προτείνοντας σου να δείς το eartlings που θα το βρείς εδώ (http://www.earthlings.com/) για να θυμηθείς ή να μάθεις τι κάνουμε στους πιο πιστούς μας φίλους, στους συγκατοίκους μας στον πλανήτη.
Επίσης προτείνω να διαβάσεις το "ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ" του Π. Ουστίνοφ (light και ότι πρέπει για το σαββατοκύριακο στο εξοχικό...αλλά κάποιες ιστορίες είναι πολύ ενδιαφέρουσες - όπως αυτή του Picasso)!

ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

Έχεις περάσει πρόσφατα απο την πλατεία Θεάτρου ή την Ομόνοια το βράδυ? απο την Ευρυπίδου, τη Μενάνδρου , τη Σοφοκλέους?

Αν πιστεύεις έστω και λίγο πως κάτι πάει καλά σε αυτη τη χώρα, πως κάποια πράγματα όντως λειτουργούν ή ακόμα πιο ακραία πως είναι όλα καλά εδώ...τότε σου προτείνω να περάσεις απο το κέντρο της Αθήνας , την πρωτεύουσα μιας Ευρωπαϊκής χώρας (reminder) για να βγάλεις μόνος σου συμπεράσματα...

Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ να μιλάμε για επιχειρήσεις "σκούπα" , για συλλήψεις υπόπτων, για μεταφορές μεταναστών για εξακρίβωση στοιχείων όταν υπάρχει αυτή η κατάσταση στο κέντρο της πόλης.

Είχα καιρό να περάσω (ίσως απο το καλοκαίρι) και ήμουν σίγουρη πως τα πράγματα θα είχαν γίνει χειρότερα γιατί δουλεύοντας στο Μοναστηράκι και περπατώντας αρκετές φορές μέχρι τα Εξάρχεια , είχα παρατηρήσει πως τα πράγματα είχαν αγριέψει.
Αυτό που αντίκρυσα όμως χτες το βράδυ ξεφεύγει απο την εικόνα που φανταζόμουν.

Όταν πριν περίπου ένα χρόνο είχα κατέβει με τα πόδια απο Μοναστηράκι στην πλατεία Καραϊσκάκη είχα εκπλαγεί με την κατάσταση. Παρόλο που ένιωσα αρκετές φορές πως απειλούμαι με τον όποιο τρόπο, θεώρησα πως έχει περισσότερο να κάνει με το φύλο παρά με το ποσοστό εγκληματικότητας της περιοχής. Σκέφτηκα πόσο άλλαξαν τα πράγματα όσο έλειπα, μίλησα σε φίλους για τις εικόνες ...μέχρι εκεί.

Αυτό που αντίκρυσα χτες το βράδυ ήταν η κατάσταση στην Καραϊσκάκη που είχα δεί αλλά στον υπερθετικό βαθμό με λίγο απο Τεχεράνη , λίγο απο Μποκοτά σε συνδυασμό με Whitechapel στα χειρότερα του. Ελεύθερο και ανεξέλεγκτο εμπόριο ναρκωτικών , πρεζάκια να χαροπαλεύουν στη δύνη, άστεγοι, παράνομες πόρνες, νταβατζήδες και μπάτσοι.
Θα πω με πραγματική επιείκεια πως η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας έχει ξεφύγει απο οποιοδήποτε έλεγχο , τα πάντα δείχνουν να λειτουργούν απροκάλυπτα μα κυρίως ανενόχλητα.
Οι μπάτσοι στέκονται με μια κλούβα λίγο πιο χαμηλά, περίπου στο ύψος της Κουμουνδούρου και φροντίζουν να γίνονται οι dealιες χωρίς πρόβλημα. Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν άλλο λόγο για τον οποίο είναι εκεί.
Το ξέρω πως τους τελευταίους μήνες έχουν γραφτεί σε όλα τα free press άρθρα σχετικά με την κατάσταση του κέντρου της Αθήνας το βράδυ, έχω δεί και τα ρεπορτάζ για τα γκέτο, την πορνεία, το trafficing, τα ναρκωτικά...
Αλλά όταν το βλέπεις ζωντάνα, όταν το κοιτάς κατάμουτρα παίρνει άλλη διάσταση.
Άκουσα πρόσφατα πως σε 4 δρόμους γύρω απο την πλατεία Ομονοίας υπολογίζονται πως στεγάζονται -φυσικά παράνομα- γύρω στους 4.000 μετανάστες. Για να μην πώ για την κατάσταση στο παλίο εφετείο , που 600 Αραβικής προέλευσης οικονομικοί μετανάστες ζούν στις πιο άθλιες συνθήκες...χωρίς κρεββάτια, τουαλέτες, με ποντίκια και δεινόσαυρους...

Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ να μιλάμε για ευρωεκλογές, για ευρωκίτς διαγωνισμούς, για οτιδήποτε μπορεί να έχει το συνθετικό ευρώ- όταν επιτρέπουμε να ζούν άνθρωποι σε τέτοιες συνθήκες το 2009. Είναι ανεπίτρεπτο, είναι εξευτελιστικό , είναι ΝΤΡΟΠΗ...

58 χρόνια μετά τη σύμβαση της Γενεύης (διεθνής σύμβαση για την προστασία των προσφύγων) την παρατηρούμαι να καταπατείται δημόσια και απροκάλυπτα ... στο χειρότερο βαθμό που αδιαμφισβήτητα γνώρισε ποτέ η Μπανανία... (Νικήτα φάε μια Chiquita ρε σιχαμένο ανίκανο πλάσμα ..κέρασε φίλους και αντιπάλους...κερνάω εγώ)

Ντρέπομαι και λυπάμαι για όλους αυτούς που ασχολούνται με τα ανούσια, τα λίγα , τα περιττά και αγνοούν πως λίγα λεπτά απο την υπέρ-ασφάλεια τους σπιτιού τους , άνθρωποι αγοράζονται και πουλιούνται , πεθαίνουν ή σέρνονται στα πεζοδρόμια...
Λυπάμαι ειλικρινά και θα ήθελα να κάνω και κάτι περισσότερο απο το να λυπάμαι.

Είναι δικό μου πρόβλημα όσο και δικό σου.
Για την ακρίβεια δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που δεν είναι πρόβλημα του.

Κάνε μια βόλτα το βράδυ εκεί γύρω. Άνοιξε το παράθυρο , άκου τη βοή , τις συνομιλίες. Κοίτα τη Βαβέλ. Μύρισε τη μπόχα. Δες τους μπάτσους πως στέκονται εκεί. Δες τα πηγαδάκια με τους εμπόρους και τους ναρκομανείς.

Και μετά συμπλήρωσε τη φορολογική σου δήλωση. Και πήγαινε και να ψηφίσεις. Και βάλε λίγο τηλεόραση να δείς με τι ασχολούνται...

OH YES YOU CAN!

Σήμερα το πρωί μπαίνω σε ταξί με μια κυρία , γύρω στα 60 και τον οδηγό του οχήματος φυσικά , ο οποίος ήταν κάτω απο 40.
Λέω καλημέρα αλλά οι συνεπιβαίνοντες συζητούν για την κατάσταση στην Ελλάδα οπότε λένε μια κοφτή καλημέρα και συνεχίζουν.
Παρακολουθώ τη συζήτηση και σε κάποιο σημείο ακούω τα εξής:

Επιβάτης: Στην Τουρκία πέθανε ένας απο τη γρίπη, το έβγαλαν στα νέα και μετά σώπασαν. Κάτι ξέρουν οι Τούρκοι. Διαφυλλάσουν τον τουρισμό τους με αυτόν τον τρόπο.

Ταξιτζής: Ναι σύμφωνοι, αλλά μην υποστηρίζουμε τώρα και τη λογοκρισία και την χούντα της Τουρκίας.

Επιβάτης: Εμείς ?Εμείς τι κάναμε? Εμείς καταστρέψαμε τον Τουρισμό μας με τα κωλόπαιδα που έσπαγαν τα μαγαζιά το Δεκέμβριο.

(έχει ξεκινήσει το βράσιμο)

Ταξιτζής: Δηλαδή εσείς πιστεύετε πως η πτώση του τουρισμού μας ωφείλεται στα επεισόδια του Δεκεμβρίου?

Επιβάτης: Εμ τι. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλαβάνος κατέστρεψαν τον τουρισμό και να ήξερες και πόσα πήραν και απο τη Seimens. (περισσότερα ή λιγότερα απο τους άλλους?)

(Έβρασα...αρχίζω και ξεχειλίζω)

Mpanana: Ε μα δε μπορεί να λέτε πως η αιτία πτώσης του ελληνικού τουρισμού , που στην τελική δεν είναι μόνο φετινό φαινόμενο ωφείλεται στο ΣΥΡΙΖΑ και δή στα επεισόδια του Δεκεμβρίου.

Ταξιτζής: [χαμόγελο συμπόνιας]

Επιβάτης: Τι λες κοπέλα μου? Ας είχες μαγαζί στο Μοναστηράκι (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ) και θα σου έλεγα εγώ!!Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους? (εσύ πάντως σίγουρα έχεις φάει όλοκληρο κεφάλι ελληνική Φετα , όχι απλά ένα τυράκι) .Αν έβλεπες λίγο τηλεόραση θα καταλαβαίνες τι έγινε. (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)

Όπως φαντάζεσαι τα υπόλοιπα λεπτα πέρασαν με την κυρία να είναι στον απόλυτο παραλογισμό όπου έλεγε για τα παιδιά της που είναι επιστήμονες και παίρνουν 1.500 ευρώ στα 30φεύγα τους και για την Ελλάδα που πάει κατα διαόλου, για την ανισότητα, ότι οι κουκουλοφόροι έπρεπε να καίνε τα σπίτια των πλουσίων και του κάθε φρόκαλου που βγαίνει στις πίστες και βγάζει 20.000 ευρώ τη βραδιά. (δηλαδή το θέμα δεν είναι ότι προκάλεσαν ζημιές αλλά σε ποιόν τις προκάλεσαν, δεν είναι θέμα βίας και καταστροφής αλλά στόχου)

Το θέμα είναι πως ενώ στην αρχή πήγε να με φάει και εμένα και τον ταξιτζή που τολμίσαμε να υποστηρίξουμε την άποψη πως οι άνθρωποι βγήκαν το Δεκέμβρη στους δρόμους για διάφορους λόγους και πως δεν είναι αυτοί (ή κανένας ΣΥΡΙΖΑ) η αιτία που ο τουρισμός έχει πέσει, μετά άρχισε στην ουσία να μας λέει όλους τους λόγους που αξίζει κανείς να βγεί στο δρόμο.

Φτάνουμε στον προορισμό της, κατεβαίνει και με ανοιχτή την πόρτα λέει σε εμένα και τον ταξιτζή : "και καλή νίκη έυχομαι σε σας του ΣΥΡΙΖΑ...εγώ ανήκω σε ένα απο τα 2 μεγάλα κόμματα (έεεεεεεελα) αλλά λέω να μη ψηφίσω κανένα.."

Εγώ και ο ταξιτζής γελάμε και όσο εκείνη κλείνει την πόρτα της λέω "απ'όλη τη συζήτηση εσείς αυτό που καταλάβατε είναι πως ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ?"

To ταξί απο μακρύνεται , εγώ και ο οδηγός μένουμε να γελάμε/γκρινιάζουμε για τη νοοτροπία του Έλληνα , ιδιαίτερα άνω των 50 και λίγο πιο κάτω κατεβαίνω κι εγώ.

Ηθικό Διδαγμα...

Η κυρία είναι ένα απο τα τρόπαια της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Κατάφερε να πειστεί πως για όλα φταίνε οι κουκουλοφόροι, που καθοδηγούνται απο το ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αρχηγός ο Αλαβάνος , που έφαγε και αυτός απο το σκάνδαλο SEIMENS, που όμως τώρα παραγράφηκε γιατί ο πρωθυπουργός έκλεισε τη Βουλή για τις Ευρωεκλογές.
Τα έχει όλα τοποθετήσει τέλεια στο μυαλό της. Έχει την αιτία, έχει το θύτη, έχει το θύμα...
Αυτό που φαίνεται να μην έχει είναι το κουράγιο, την ικανότητα, την αντοχή να σκεφτεί πως δεν χρειάζεται να παίρνουμε άλλο τη σκατίλα ως δεδομένο.

Δεν έχω την απάντηση, δεν ξέρω τον τρόπο που θα αλλάξει τα δεδομένα. Ξέρω όμως πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε την ίδια τακτική, πως δεν γίνεται να μην την πληρώνει αυτός που πρέπει, πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε να ζούμε κάτω απο αυτές τις συνθήκες.
Αναφέρομαι σε αυτές που πρυτανέυει η διαφθορά, η κομπίνα, η λαμογιά. Σε αυτές που μπορεί να περάσει νομοσχέδιο όπου μπορεί να κλείσει η βουλή και να παραγραφούν τα μεγαλύτερα σκάνδαλα όλων των εποχών. Σε αυτές που ευδοκιμεί η νοοτροπία "αφού μας κλέβουν θα τους κλέψουμε κι εμείς, σιγά μη μας πιάσουν".

Δύο τελευταία πραγματάκια να θυμάσαι...
Κλείσε την τηλεόραση ΜΠΟΡΕΙΣ.
Διάβασε, ενημερώσου, σκέψου ΜΠΟΡΕΙΣ.

Η κλίση , η πορεία , το κλουβί

Φοβάσαι ποτέ πως δεν θα καταφέρεις τίποτα τελικά?
Πως όλα αυτά για τα οποία προσπάθησες ή προσπαθείς είναι μια τρύπα στο νερό?

Πόσο αστεία είναι τελικά όλα αυτά τα πλάνα ανάλογα με τις ικανότητες, τη δεξιότητα , το ταλέντο που τάχαμ δήθεν σε ορίζουν και τελικά φτιάχνεις τη ζωή σου ανάλογα. Πως γίνεται να παραμένει κανείς πιστός σε αυτό που κάποτε τον όρισε?

Α! η Κατερινούλα μας ήταν πολύ καλή στο να φτιάχνει τσάι. Το τσαί της Κατερίνας δεν περιγράφεται. Απο μικρή θυμάμαι της έλεγαν όλοι πόσο εκπληκτικό τσάι κάνει, πως πρέπει να ασχοληθεί με την παραγωγή τσαγιού. Και εκεινη όπως φαντάζεσαι λάτρευε να φτιάχνει τσάι. Έτσι λοιπόν η Κατερίνα σπούδασε παραγωγή τσαγιού , έφυγε και στην μακρινή Κίνα για να κάνει MTA και μετά δούλεψε στη Global Tea Production, ως executive director of the Key Tea producers of the Global team of the Global Tea Production. Στα 40 της με 2 παιδιά κατάφερε να συνδυάζει ιδανικά το καριέρα-οικογένεια. Στα 60 της βγήκε στη σύνταξη και μετά η Κατερίνα αφοσιώθηκε στο να φτιάχνει τσάι για τα εγγόνια της που λάτρευαν το τσάι της γιαγιάς. Η Κατερίνα μας άφησε χρόνους και στο μνήμα της τώρα γράφει Tea is drunk to forget the din of the world...

Δεν έχω που να καταλήξω..Σήμερα ξύπνησα με το φόβο πως κάνω άλλα απο αυτά που θέλω χωρίς να ξέρω τι θέλω. Δεν έχω κλίση, δεν έχω τάση, δεν έχω βρεί το ταλέντο ούτε αυτό εμένα, δεν ονειρεύομαι γιατί προσπαθώ να ζώ και τελικά δεν κάνω τίποτα απο τα δύο. Είναι τρομακτικά δύσκολο να συνειδητοποιείς πως μπορεί τελικά να μην γίνει τίποτα. Μπορεί να μη ζήσεις καμμιά μεγάλη αλλαγή, καμμιά προσωπική αναγέννηση γιατί τελικά δεν κοίταξες ποτέ. Είναι τρομακτικά δύσκολο να παίρνεις τη ζωή ως έχει και ακόμα πιο δύκολο να την κυνηγάς.
Να πιστεύεις στην τύχη ή να την κυνηγάς?
Δεν είμαι καλή σε τίποτα απο τα δύο. Είμαι απο τη φύση μου άπιστη και καχύποπτη και πολύ κακή στο κυνήγι. Για την ακρίβεια δεν το προσπαθώ κάν το κυνήγι...τρέχω λίγο και μόλις κουραστώ ή πέσω ή σταματήσω να πιστεύω στην έννοια του κηνυγιού και την αξία του θηράματος , τσούπ ...σταματώ...

I am not a fighter ... I am a quitter!Αυτό το ξέρω!Και είμαι και πολλά άλλα αρνητικά...Νιώθω τόσο ανθρώπινη όμως που δε μπορώ να μου εναντιωθώ.

Φοβάμαι λοιπόν πως δεν θα τα καταφέρω να αναγεννηθώ. Να κάνω την μεγάλη υπέρβαση και να βρώ τη θάλασσα μέσα μου. Έχω χρόνο μπροστά μου ή δεν έχω? Είμαι απο αυτούς που "το" βρήκαν αργότερα ή απο αυτούς που δεν "το" βρήκαν ποτέ?
Και αυτό που βαριέμαι πιο πολύ είναι τα boost αυτοπεποίθησης, που ξεγελάς τον ίδιο σου τον εαυτό ελπίζοντας και προσπαθόντας.
Ναι , δεν έχεις και πολλά να κάνεις, άσε που η ζωή δεν κυλά ευχάριστα για τους ματαιόδοξους και τους απογοητευμένους...αλλά νά είναι που δε μου αρέσει ρε παιδί μου.

Το κλουβί είναι μικρό!