Και να ΄μαι πάλι εδώ....
Άργησα το ξέρω αλλά τον τελευταίο καιρό μιλάω τόσο πολύ που δεν είχα χρόνο να γράψω...
Μεσολάβησαν τόσα πολλά που δεν ξέρω απο πού να αρχίσω...
Ξεκίνησα να γράφω τα highlights των τελευταίων μηνών αλλά τελικά καταλήγω πως όλες μου οι ιστορίες έχουν ένα κοινό...
Το κοινό τους είναι πως όλες είναι χλιαρές...Και δεν είναι χλιαρές στο context τους αλλά στην σχέση τους μαζί μου...
Δε θα σου κρύψω πως μέσα στην ατελείωτη παράνοια της χώρας αυτής και των ανθρώπων της νιώθω μια καθησυχαστική ηρεμία...
Τον τελευταίο καιρό η mpanana is not going bananas...
Δε με πειράζει που δεν χωράω πουθενά γιατί δεν χωράει κανείς. Δε με πειράζει που δεν θέλω αυτά που πρέπει γιατί τίποτα δεν πρέπει. Δε με πειράζει γενικώς...
Και όχι πως δε με ενδιαφέρει ή δε με αγγίζει αλλά... δε με πειράζει ρε παιδί μου...απο αγάπη δε με πειράζει...
Δε ξέρω αν γίνομαι κατανοητή αλλά πως είναι όταν είσαι ερωτευμένος που όλα είναι εύκολα και θετικά...έ κάπως έτσι...
Είμαι ερωτευμένη με τη γαλήνη..Θέλω να σκέφτομαι θετικά, να φαντάζομαι θετικά, να μιλάω θετικά, να κοιμάμαι και να ξυπνάω θετικά, να ζώ θετικά...
Το κανούριο μου challenge είναι να διατηρήσω την ηρεμία μου υπό όλες τις συνθήκες..να θυμάμαι να αγαπώ και να δίνω χρόνο να καταλάβω...
Εντάξει μπορεί να σου φαίνομαι περίεργη...I am not on LSD...απλά αφού δεν πήγα καλοκαιρινές διακοπές το 2009 (ξέρεις απο αυτές τι συνεχόμενες που χαλαρώνεις) αποφάσισα να νιώθω καλοκαίρι...βοήθησε και ο καιρός στο λέω...αλλά νομίζω πως πιο πολύ βοήθησε η δουλειά...(αυτό και αν είναι περίεργο)
Η φάση μου είναι κάπως έτσι:
http://www.youtube.com/watch?v=-zcOFN_VBVo&feature=fvst
..γιατί αρέσει και στην αδελφή μου που αγαπώ για πάντα....
