Ασύμμετρες...μαλακίες!

Τι περιμένεις?

Να καεί ο καναπές σου για να σηκωθείς?

{δανεισμένο απο την χτεσινή πορεία, που ο πολύς κόσμος σνόμπαρε ...ως ανούσια κίνηση μπροστά σε όλα αυτά που μπορούν και πρέπει να γίνουν...Αν ο κόσμος δεν μπορεί ούτε στο δρόμο να βγεί, τότε πως είσαι σίγουρος οτι μπορεί να κάνει οτιδήποτε άλλο?!!!
Πως κατηγορείς για ανικανότητα, όταν εσυ είσαι ανίκανος να κάνεις το πιο μικρο??
Ντρέπομαι , στεναχωριέμαι και τσαντίζομαι...}

Κρίση Πανικού

Η μοναδική μου βδομάδα διακοπών τέλειωσε..
Μαζί της έφυγε και η τελευταία μου ελπίδα να ξεκουραστώ, να διαβάσω, να κρατήσω και να αφήσω σκέψεις..
Το σώμα μου διαμαρτύρεται για τις βαρετές εικόνες, τις σκληρές καρέκλες, τα κλειστά παπούτσια..Κανένας να πάρω κουράγιο , όλοι δέιχνουν να είναι κάπως έτσι και χειρότερα..
Κακομοίρη εργαζόμενε...
Και σαν να μην έφτανε η μετά- απο- διακοπες κατάθλιψη, είναι κι όλες αυτές οι προεκλογικές συζητήσεις που φτάνουν στ' αφτιά μου ....και εκεί είναι που παθάινω την κρίση πανικού...

Προεκλογικά οι καθυστερημένοι ξεχνούν τα 11ωρα που δουλεύουν για 2 δεκάρες, ξεχνούν την ταλαιπωρία που τραβάνε σε οποιαδήποτε ανάμειξη τους με οποιαδήποτε κρατική υπηρεσία, τη στασιμότητα της χώρας πολιτιστικά, τη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα...
Τώρα σκέφτονται μπλέ ή πράσινα ρουσφέτια...και νομίζουν οι χαζοί πως κάποιος θα βρεθεί να φέρει την αλλαγή όσο εκείνοι θα παρακολουθούν το Super Deal!

Βαθειές ανάσες...αέρα και νερό, πολύ νερό...