Φοβάσαι ποτέ πως δεν θα καταφέρεις τίποτα τελικά?
Πως όλα αυτά για τα οποία προσπάθησες ή προσπαθείς είναι μια τρύπα στο νερό?
Πόσο αστεία είναι τελικά όλα αυτά τα πλάνα ανάλογα με τις ικανότητες, τη δεξιότητα , το ταλέντο που τάχαμ δήθεν σε ορίζουν και τελικά φτιάχνεις τη ζωή σου ανάλογα. Πως γίνεται να παραμένει κανείς πιστός σε αυτό που κάποτε τον όρισε?
Α! η Κατερινούλα μας ήταν πολύ καλή στο να φτιάχνει τσάι. Το τσαί της Κατερίνας δεν περιγράφεται. Απο μικρή θυμάμαι της έλεγαν όλοι πόσο εκπληκτικό τσάι κάνει, πως πρέπει να ασχοληθεί με την παραγωγή τσαγιού. Και εκεινη όπως φαντάζεσαι λάτρευε να φτιάχνει τσάι. Έτσι λοιπόν η Κατερίνα σπούδασε παραγωγή τσαγιού , έφυγε και στην μακρινή Κίνα για να κάνει MTA και μετά δούλεψε στη Global Tea Production, ως executive director of the Key Tea producers of the Global team of the Global Tea Production. Στα 40 της με 2 παιδιά κατάφερε να συνδυάζει ιδανικά το καριέρα-οικογένεια. Στα 60 της βγήκε στη σύνταξη και μετά η Κατερίνα αφοσιώθηκε στο να φτιάχνει τσάι για τα εγγόνια της που λάτρευαν το τσάι της γιαγιάς. Η Κατερίνα μας άφησε χρόνους και στο μνήμα της τώρα γράφει Tea is drunk to forget the din of the world...
Δεν έχω που να καταλήξω..Σήμερα ξύπνησα με το φόβο πως κάνω άλλα απο αυτά που θέλω χωρίς να ξέρω τι θέλω. Δεν έχω κλίση, δεν έχω τάση, δεν έχω βρεί το ταλέντο ούτε αυτό εμένα, δεν ονειρεύομαι γιατί προσπαθώ να ζώ και τελικά δεν κάνω τίποτα απο τα δύο. Είναι τρομακτικά δύσκολο να συνειδητοποιείς πως μπορεί τελικά να μην γίνει τίποτα. Μπορεί να μη ζήσεις καμμιά μεγάλη αλλαγή, καμμιά προσωπική αναγέννηση γιατί τελικά δεν κοίταξες ποτέ. Είναι τρομακτικά δύσκολο να παίρνεις τη ζωή ως έχει και ακόμα πιο δύκολο να την κυνηγάς.
Να πιστεύεις στην τύχη ή να την κυνηγάς?
Δεν είμαι καλή σε τίποτα απο τα δύο. Είμαι απο τη φύση μου άπιστη και καχύποπτη και πολύ κακή στο κυνήγι. Για την ακρίβεια δεν το προσπαθώ κάν το κυνήγι...τρέχω λίγο και μόλις κουραστώ ή πέσω ή σταματήσω να πιστεύω στην έννοια του κηνυγιού και την αξία του θηράματος , τσούπ ...σταματώ...
I am not a fighter ... I am a quitter!Αυτό το ξέρω!Και είμαι και πολλά άλλα αρνητικά...Νιώθω τόσο ανθρώπινη όμως που δε μπορώ να μου εναντιωθώ.
Φοβάμαι λοιπόν πως δεν θα τα καταφέρω να αναγεννηθώ. Να κάνω την μεγάλη υπέρβαση και να βρώ τη θάλασσα μέσα μου. Έχω χρόνο μπροστά μου ή δεν έχω? Είμαι απο αυτούς που "το" βρήκαν αργότερα ή απο αυτούς που δεν "το" βρήκαν ποτέ?
Και αυτό που βαριέμαι πιο πολύ είναι τα boost αυτοπεποίθησης, που ξεγελάς τον ίδιο σου τον εαυτό ελπίζοντας και προσπαθόντας.
Ναι , δεν έχεις και πολλά να κάνεις, άσε που η ζωή δεν κυλά ευχάριστα για τους ματαιόδοξους και τους απογοητευμένους...αλλά νά είναι που δε μου αρέσει ρε παιδί μου.
Το κλουβί είναι μικρό!
3 σχόλια:
Αγαπητή τρυφερή μπανάνα, δεν γνωρίζω ακριβώς αν τελικά υπάρχει ή έστω μπορεί να τεθεί ζήτημα κλίσης. Καταλαβαίνω, όμως, από τα λεγόμενά σου ότι σε αυτό στο οποίο μπορεί εσύ να νιώθεις ανίκανη, ίσως να έχεις τη δυνατότητα να βοηθάς άλλους. Λες να πρέπει να το σκεφτείς λίγο καλύτερα;
HRRRRRRRR
αχ αγαπητέ/η ανώνυμε/η μ'αρέσει να πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος κρύβει ένα ξεχωριστό ταλέντο που αξίζει να ανακαλύψει. Λές να υπάρχει ένα κρυφό ταλέντο για Human Resources?...Και τί δηλαδή? Να πάω σε agency ή να πάω inhouse σε πολυεθνική? ή να βάλω τα κλάμματα?....
Koita dystixws den borw na grapsw ellinika edw pou eimai..Na skeftw ellinika omws akoma distixws ta katafernw.
Klisi einai to anapodo tis eleutherias sou. Klisi einai to gamimeno to klouvi sou. Klisi einai o tropos sou na petas. Klisi einai auto pou prepei na xei i gi gia na feugei to nero kai na mi xalane oi bananes. Klisi einai asteio. Klisi einai to drama-i kwmwdia tis sxetikotitas mias yparxis pou de gamei. Ma pou dialo tis vrikame toses gwnies? To ergo zei mono tou. Den exei anagi tin ypostirixsi i ti syntrofia tou dimiourgou tou gamw tin poutana mou. let go or die or... fly high on our disgusting perverted cocksucking hopes.
Δημοσίευση σχολίου