ΙΣΤΕΡ..

Όσοι με γνωρίζουν μάλλον ξέρουν πως το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη καταπίεση που νιώθω απο τον κατά τ'άλλα πολύ cool (χά!) ορθόδοξο Χριστιανισμό.

Τα απαίσια έθιμα όπως σουβλίζω ένα κακόμοιρο ζώο γιατί έτσι γουστάρω να κάνω και χορεύω Πάριο τραβόντας πετσούλες απο το αρνί που στροβιλίζει, τρώω σαν κτήνος στη λήξη της νηστείας (που κάνω μόνο στα τυπικά δλδ λάδι, βούτυρο ,αβγό και γάλα) και βάζω τα καλά μου για να πάω να προσκυνήσω τον επιτάφειο (χα!) αλλά αν έχω περίοδο στέκομαι απέξω γιατί είναι αμαρτία (sorry dear god ) δεν έχουν απολύτως καμμία λογική.
Είναι μια ανέλπιδη προσπάθεια να εισάγουν την παράδοση και τη θρησκεία στις κτηνώδεις και άπληστες ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου/Έλληνα.

κάτι σαν κι αυτό...
Θέλω να τρώω σαν παχύσαρκο κτήνος αλλά θέλω να ζητήσω άφεση απο τον καλό θεούλη για όλες τις αμαρτίες που διαπράττω καθημερινά. (όχι γι' αυτά που δεν παραδέχομαι μόνο για τα προφανή)
Επίσης θέλω να ξενυχτήσω το βράδυ του Επιταφίου, να πιώ μπόμπες στο clubάκι του νησιού που βρέθηκα και το Σάββατο το πρωί θα πάω να κοινωνήσω...έλα μωρέ τώρα , θα καταλάβει ο θεός....
Μια τελευταία χάρη θέλω ρε Θεέ...Μπορεί να πάρει το final four ο Θρύλος?

Δεν χρειαζόμαστε καμμία αφορμή για να καταλάβουμε πως μπαίνει η άνοιξη, είναι ολοφάνερο! (γιατί άκουσα πως το πάσχα χρησιμεύει στο διαχωρισμό των εποχών) ...και στην τελική αν ψάχνουμε αφορμή για άδεια γιατί πρέπει να κλαίμε το νεκρό και μετά να χαρούμε με την ανάσταση του? Ας το πούμε προ-άνοιξη , ας καθιερώσουμε το πικνικ με barbeque (γιατί γουστάρει ο έλληνας το ψητό) και ας περιμένουμε να έρθει η Πρωτομαγιά για τον επίσημο εορτασμό...

Εγώ εφέτο θα πάω σε νησί με φίλους για support , ολονύχτια biribiria και το Αιγαίο....